GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

95 resultaten gevonden

  • Aangeboren hartafwijking
    Wat is een aangeboren hartafwijking? Ongeveer 8 op elke 1000 baby's komt ter wereld met een of andere hartafwijking. De ontwikkeling van het hart begint al vroeg bij de foetus en is tegen de vierde maand van de zwangerschap compleet. Wanneer in deze kwetsbare periode iets fout gaat is een afwijking het resultaat. Een afwijking zorgt er meestal voor dat het bloed niet langs de normale weg stroomt, en dan soms niet langs de longen komt, waar de zuurstoftoevoer plaatsvindt.
    Lees verder
  • Aangeboren heupafwijking
    Wat is een aangeboren heupafwijking? Het heupgewricht is een kogelgewricht; de kop van het dijbeen kan draaien in een kom. Er zijn twee soorten aangeboren heupafwijkingen namelijk: Heupdysplasie Heupluxatie Heupdysplasie is een aangeboren afwijking waarbij de heupkom niet goed over de heupkop valt. De kop zit wel op de juiste plaats in de kom, maar de kom (en soms ook de kop) is onvoldoende ontwikkeld, waardoor het heupgewricht niet goed werkt. Heupdysplasie komt voor bij 20 op de 1000 pasgeborenen. Het wordt meestal ontdekt op het consultatiebureau; daar wordt standaard bij alle baby's onderzocht of de beentjes voldoende kunnen worden gespreid, of er lengteverschil is tussen de beentjes en of er een extra bilplooi aanwezig is. Als ouder merk je meestal zelf niet dat er iets aan de hand is. Heupdysplasie kan samengaan met heupluxatie. Daarbij is de heupkop uit de kom. Deze aandoening komt voor bij één op de duizend baby's. Bij heupluxatie is er ook altijd sprake van heupdysplasie, terwijl een heupdysplasie wel kan voorkomen zonder dat er sprake is van een luxatie.
    Lees verder
  • Aangeboren oogafwijking
    Je hoopt er natuurlijk niet op, maar er kan iets misgaan tijdens de ontwikkeling van de baby in de baarmoeder. Een kind kan hierdoor geboren worden met een oogafwijking. Ook zijn er een aantal erfelijke oogafwijkingen. Een aantal aangeboren oogafwijkingen komt relatief vaak voor, andere afwijkingen zijn erg zeldzaam. Hieronder een overzicht. Aangeboren blindheid Wanneer een kind blind wordt geboren heeft het een gezichtsveld van minder dan 10%. In ongeveer de helft van de gevallen is aangeboren blindheid het gevolg van een erfelijke oogafwijking. Meer over aangeboren blindheid. Kleurenblindheid Wanneer je geen kleuren van elkaar kunt onderscheiden spreken we van kleurenblindheid. Kleurenblindheid behoort tot de erfelijke oogafwijkingen. Meer over kleurenblindheid. Scheelzien De meest voorkomende aangeboren oogaandoening is scheelzien. Bij scheelzien kijken de ogen niet naar hetzelfde voorwerp: het ene oog concentreert zich op wat men wil waarnemen, het andere oog staat niet in dezelfde lijn en kijkt dus een andere kant op. Meestal in binnenwaartse, maar ook wel in buitenwaartse of zelfs opwaartse richting. Soms gaat scheelzien gepaard met een lui oog, dat wil zeggen dat het schele oog slecht ziet en steeds minder details gaat onderscheiden. Het scheelzien manifesteert zich meestal voor het eerst in de kleutertijd of de eerste kinderjaren, wanneer het gezichtsvermogen zich aan het ontwikkelen is. Congenitaal cataract Aangeboren staar is zeldzaam, toch worden sommige kinderen geboren met een troebele ooglens. Op oudere leeftijd komt het vaak voor en noemen we dit staar of cataract. Congenitaal cataract kan ontstaan door een infectie tijdens de zwangerschap of overgedragen worden via de genen. Wanneer ouders merken dat hun kind ze niet goed aankijkt en de ogen wegdraait kan dit een indicatie zijn van congenitaal cataract. Het is belangrijk deze aangeboren oogafwijking te laten behandelen. Door de oogaandoening kun je minder goed zien. Onbehandeld kan staar ook leiden tot een verminderd gezichtsveld en gezichtsscherpte op latere leeftijd. Primair congenitaal glaucoom Glaucoom komt vooral voor bij oudere mensen. Toch bestaat er ook zoiets als aangeboren glaucoom. Bij deze aangeboren oogafwijking is de oogdruk te hoog. Gemiddeld komt het slechts bij 1 op de 17.000 baby’s voor. Je herkent de oogafwijking aan een vergroot hoornvlies. Meestal kan de diagnose al gauw na de geboorte gesteld worden. Primair congenitaal glaucoom moet zo snel mogelijk worden behandeld door middel van een operatie om schade aan het oog en gezichtsvermogen te voorkomen. Coloboom Coloboom is een zeldzame aangeboren oogafwijking. Hierbij ontbreekt een deel van het oog dat tijdens de zwangerschap niet goed ontwikkeld is. Meestal is dit een deel van de iris en/of pupil. Coloboom ziet eruit als een uitloper van de iris en/of pupil. Sommigen spreken van een sleutelgatvorm van het oog. Meer over coloboom. Ptosis Bij aangeboren ptosis zijn de oogspieren verslapt. Hierdoor hangen de (bovenste) oogleden gedeeltelijk over het oog heen, niet te verwarren met een lui oog. Ptosis is in principe geen gevaarlijke oogafwijking. Meestal trekt het vanzelf weg. Meer over ptosis. Retinoblastoom Retinoblastoom is een vorm van oogkanker bij kinderen. Het komt relatief weinig voor: gemiddeld bij 1 op de 17.000 kinderen. De diagnose is meestal al voor de derde verjaardag gesteld. Bij retinoblastoom moet er zo snel mogelijk geopereerd worden.
    Lees verder
  • Aangeboren oorafwijking
    Wat is een oorafwijking? Oorschelpafwijkingen komen veel voor. Minder vaak komt een afwijking van het midden- of binnenoor voor. Deze laatste afwijkingen gaan meestal gepaard met gehoorsvermindering. Afwijkingen in de oorschelp kunnen soms door middel van een operatie worden gecorrigeerd. Een bekende afwijking is een flapoor. Hierbij is sprake van flink ontwikkelde oorschelpen die van het hoofd afstaan. Lees meer over de oorzaken, gevolgen en behandeling van flaporen. Oorzaak Oorzaak is een stoornis in de vorming van de vouwen in oorschelp. Behandeling Het heeft geen enkele zin om te proberen flaporen te corrigeren door de oren 's nachts tegen het hoofd te fixeren. Ze kunnen echter wel door een eenvoudige operatieve ingreep worden gecorrigeerd. De chirurg maakt een insnijding in de huidplooi achter het oor, verwijdert een huidreep en eventueel wat kraakbeen, waarna het oor strak tegen het hoofd wordt getrokken en de wond gehecht. De littekens zitten verborgen achter het oor en zijn dus praktisch onzichtbaar. Onder de vier jaar kan deze operatie echter niet worden uitgevoerd, omdat de oren dan nog niet voldoende zijn uitgegroeid.
    Lees verder