GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
37 resultaten gevonden
-
Enuresis nocturna (Bedplassen)
Wat is bedplassen? Bedplassen, ook wel enuresis nocturna genoemd, is een vervelende aandoening waarbij de hersenen te laat een signaal vanuit de blaas ontvangen dat je moet plassen. Hierdoor heb je te laat door dat je aandrang hebt en plas je in bed. Hoewel veel mensen denken dat het een typisch probleem bij kinderen is, komt bedplassen zowel bij kinderen als volwassenen voor. Bedplassen bij kinderen Als je blaas vol raakt, stuurt deze een signaal naar de hersenen dat je naar het toilet moet. Bij veel kinderen komt dit signaal ‘s nachts te laat door, waardoor zij in bed plassen. Bedplassen is een ongevaarlijk, maar erg vervelend probleem. Vooral jongens lijken er meer last van te hebben dan meisjes, wel tot twee keer zo vaak als meisjes. Bij 5-jarige kinderen heeft nog één op de zes kinderen last van bedplassen. Bedplassen neemt af met de leeftijd. Vanaf een leeftijd van ongeveer 1,5 jaar wordt een kind zindelijk en leert het signaal van een volle blaas te herkennen. Meestal zijn kinderen eerst overdag zindelijk en worden pas later ook ’s nachts zindelijk. Veel kinderen zijn vanaf een leeftijd van 3 jaar ook ’s nachts zindelijk. Tot een jaar of vijf is bedplassen zeker niet vreemd. Bij kinderen tot 5 jaar spreken we officieel van bedplassen als zij gemiddeld tweemaal per week ’s nachts in bed plassen, gemeten in de afgelopen 3 maanden. Bij kinderen ouder dan 5 jaar is dat wanneer zij ten minste tweemaal per maand in bed plassen. Bedplassen bij volwassenen Hoewel het minder bekend is, plast ongeveer één procent van de volwassenen soms in bed. Dit is iets anders dan incontinentie, bedplassers verliezen namelijk alleen ’s nachts de controle over hun blaas terwijl mensen met incontinentie de gehele dag ongewenst urine verliezen. Bij een volwassene spreken we van bedplassen wanneer zij ten minste eenmaal per maand in bed plassen. Bedplassen kan voor een volwassene leiden tot veel schaamte en onzekerheid. Onderzoek Voorheen dacht men dat er in de nacht meer urine werd geproduceerd door een tekort aan de stof vasopressine, tegenwoordig blijkt deze relatie minder duidelijk. Er zijn aanwijzingen voor een relatie tussen psychologische mechanismen en bedplassen. Ook zou slaapdiepte mee spelen. De rol van zenuwen en controle over de blaas hierdoor is beperkt. Bij bedplassen wordt er uiteindelijk meer urine geproduceerd dan de blaas kan opslaan en wordt iemand niet wakker van een volle blaas.Lees verder -
Epidermolysis bullosa
Epidermolysis is het loslaten van de epidermis, de bovenste huidlaag. De bullosa-vorm betreft een groep van zeldzame erfelijke huidziekten, die gekenmerkt worden door blaarvorming, vooral als reactie op druk en letsel. Soms kan daarna ook een infectie optreden. Er worden verschillende types onderscheiden die elk hun specifieke symptomen hebben. Behandeling De behandeling bestaat uit een zorgvuldige verpleging en een goede eiwitrijke voeding. Bescherming tegen letsel is erg belangrijk en in het geval van infecties kunnen antibiotica worden gegeven.Lees verder -
Epididymitis (Bijbalontsteking)
Wat is een bijbalontsteking? Een bijbalontsteking is een ontsteking van de bijbal. De bijbal bevindt zich achter de teelbal, in de balzak. Zaadcellen die in de teelballen geproduceerd zijn, verzamelen zich in dit langwerpige orgaantje tot de volgende zaadlozing. Omdat de bijbal en teelbal zo dicht bij elkaar liggen, is het lastig om te bepalen of je teelbal, je bijbal of beiden ontstoken zijn. Een bijbalontsteking wordt ook wel een epididymitis genoemd en is zeldzaam. Oorzaken De oorzaak van een bijbalontsteking is meestal een infectie. Mogelijke andere oorzaken van een ontsteking aan een bijbal zijn: Seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA) Urineweginfectie of prostaatontsteking Vroeger speelden bof en tuberculose een rol. Tegenwoordig wordt een bijbalontsteking maar weinig veroorzaakt door deze ziekten. Veelvuldig gebruik van speed Symptomen Bij een bijbalontsteking kun je last hebben van de volgende symptomen en klachten: Zwellingen van de aangetaste bijbal en het scrotum Roodheid en gevoeligheid Afscheiding uit de plasbuis Pijn in de maagstreek of onderbuik Koorts en rillingen Pijn tijdens geslachtsgemeenschap of de zaadlozing Pijn bij het plassen Pijn tijdens het poepen of bij inspanning Opzetting van de lymfeklieren Een bijbalontsteking kan ernstig zijn. Door de infectie kan namelijk je vruchtbaarheid afnemen of kan je helemaal onvruchtbaar worden. Het is daarom altijd aan te raden om contact op te nemen met je huisarts. Diagnose Als je naar de huisarts gaat, is het verstandig om een urinemonster mee te nemen. De urine kan worden onderzocht op een urineweginfectie. Of er kan een test worden gedaan om te kijken of er sprake is van een SOA. Hiervoor kan ook een uitstrijkje uit de urinebuis worden genomen. Als de dokter twijfelt aan de diagnose, kan hij ook een echo laten maken om te kijken of de bijbal misschien gedraaid zit. Behandeling Ter behandeling van een bijbalontsteking wordt vaak antibiotica voorgeschreven. Deze bestrijden de bacteriën die de infectie veroorzaken. Je huisarts kan verder ook pijnstillers voorschrijven en kan je ook doorverwijzen naar het ziekenhuis, waar je door een uroloog behandeld kan worden. De duur van de bijbalontsteking is afhankelijk van je persoonlijke situatie. Zelfhulpmiddelen Als je veel last hebt van pijn of een zwelling kan een koud kompres verlichting bieden. Je kunt ook paracetamol nemen tegen de pijn. Bovenal is het belangrijk om rust te houden en voldoende te drinken.Lees verder -
Epilepsie
Wat is epilepsie? Epilepsie wordt veroorzaakt door een storing in de hersenen. Alles wat je denkt en doet wordt aangestuurd door je hersenen. Zonder die aansturing kun je niet bewegen, horen, ruiken, zien of zelfs ademhalen. Je hersenen bestaan uit miljarden hersencellen die voortdurend boodschappen aan elkaar doorgeven. Die boodschappen geven ze door met elektrische signalen en chemische stoffen. Soms wordt dit systeem verstoord en is er een plotselinge ongecontroleerde elektrische ontlading van je hersencellen. Er ontstaat dan een soort kortsluiting in je hersenen, die zich uit in epileptische aanvallen. Deze aanvallen worden ook wel epileptische insulten genoemd. Epilepsie komt op alle leeftijden voor, maar het vaakst bij kinderen en ouderen. Wat te doen bij een epileptische aanval? Epileptische aanvallen houden in de meeste gevallen vanzelf op. Als een tonisch-clonische aanval langer duurt dan vijf minuten moet deze echter afgebroken worden. Omstanders kunnen dan het beste een arts bellen. Als een aanval langer duurt dan vijf minuten, of de ene aanval volgt op de andere en dit langer duurt dan 30 minuten, spreek je van een status epilepticus. Ook in dat geval moeten omstanders altijd medische hulp inschakelen.Lees verder