GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

29 resultaten gevonden

  • Fenylketonurie (PKU, ziekte van Fölling)
    Het lichaam heeft voor een goede ontwikkeling behoefte aan eiwitten, die weer zijn opgebouwd uit aminozuren. Als we echter teveel eiwitten of aminozuren binnenkrijgen dan zal het lichaam deze stoffen m.b.v. enzymen afbreken en uitscheiden. Fenylketonurie (PKU) is een aangeboren stofwisselingsziekte waarbij een enzym dat noodzakelijk is voor de afbraak van het aminozuur fenylalanine niet aanwezig is. Doordat het niet wordt afgebroken zal dit aminozuur zich geleidelijk aan ophopen in het bloed en het ruggenmergsvocht, waardoor het zenuwstelsel beschadigd raakt. Hersenbeschadiging, toevallen en geestelijke achterstand zijn het gevolg. De ziekte komt niet veel voor. Bij de geboorte hebben kinderen meestal nog geen klachten. Met een bloedtest (de zogeheten hielprik) kan worden bepaald of het kind de stofwisselingsstoornis heeft. Tegenwoordig wordt deze test bij alle baby's van 6 dagen uitgevoerd. Behandeling Kinderen met PKU moeten de rest van hun leven een speciaal dieet volgen dat weinig fenylalanine bevat. Op die manier kan worden voorkomen dat het aminozuur zich ophoopt, en dat er hersenletsel ontstaat. Producten die weinig van deze stof bevatten zijn onder meer groenten en sla. Maar door de producten te wegen en zo de hoeveelheid fenylalanine te bepalen is het mogelijk om ook veel andere producten te gebruiken. Verder moeten alle PKU-ers 3 tot 4 maal per dag aanvullend aminozuurmengsel innemen om de ontbrekende aminozuren die niet uit het gewone eten komen aan te vullen. Vroeger werd afgeraden om borstvoeding te geven omdat hierin veel fenylalanine zit, maar tegenwoordig kan in veel gevallen wel borstvoeding gegeven worden.
    Lees verder
  • Feochromocytoom (Bijniermerggezwel)
    Wat is een bijniermerggezwel? Een feochromocytoom is een tumor die ontstaat uit de chroomaffiene cellen in de bijnier. Bij ongeveer 20% van de feochromocytomen is er sprake van groei van chroomaffiene cellen buiten de normale locatie in de bijnieren. Van de feochromocytomen die groeien in de bijnieren is ongeveer 5% kwaadaardig. Buiten de bijnieren is dat 30%. Feochromocytomen komen voor bij minder dan 1 op de miljoen personen. Ze kunnen voorkomen op elke leeftijd bij zowel mannen als vrouwen, maar komen het meest voor tussen de 30 en 60 jaar. Symptomen Feochromocytomen zijn gewoonlijk zeer klein. Ze veroorzaken zelden symptomen van druk of obstructie en zijn meestal niet te voelen. Zelfs een klein feochromocytoom kan echter een aanzienlijke hoeveelheid krachtige catecholaminen produceren die talrijke symptomen veroorzaken. Een bijniermerggezwel leidt onder andere tot overproductie van catecholaminen, dit zijn krachtige hormonen die hoge bloeddruk en andere symptomen veroorzaken. Tot deze catecholaminen behoren hormonen als epinefrine (adrenaline), norepinefrine, dopamine en dopa. Al deze hormonen leiden tot hoge bloeddruk. Catecholaminen veroorzaken ook andere symptomen die gewoonlijk zijn gerelateerd aan bedreigende situaties die tot paniekaanvallen kunnen leiden. Het meest opvallende symptoom van een feochromocytoom is hoge bloeddruk, wat soms zeer ernstig kan zijn. Bij ongeveer 50% van de patiënten is de hoge bloeddruk blijvend. Andere symptomen kunnen apart of tegelijk optreden. Dit zijn een snelle en sterke hartslag, overmatige transpiratie, duizeligheid bij het opstaan, snelle ademhaling, opvliegers, een koude, klamme huid, ernstige hoofdpijn, borst- en maagpijn, misselijkheid, braken, gezichtsstoornissen, tintelende vingers, obstipatie en een gevoel van dreigend onheil. Wanneer deze symptomen plotseling en in volle hevigheid optreden, kunnen ze als een paniekaanval aanvoelen. Diagnose Raadpleeg bij dergelijke symptomen een arts. Die kan bloed en urine laten onderzoeken en eventueel een zogenaamd angiogram (röntgenfoto) van de nieren laten maken. Als er inderdaad een gezwel wordt gevonden moet dit operatief verwijderd worden Behandeling De behandeling van een bijniermerggezwel bestaat uit een operatie.
    Lees verder
  • Fibromen (Steelwratjes, skin tags)
    Wat zijn steelwratjes? In het kort: Steelwratjes, ook wel fibromen genoemd, zijn huiduitstulpingen in de vorm van een steeltje. De grootte van steelwratjes kan variëren van enkele millimeters tot wel twee centimeter. Steelwratjes ontstaan spontaan, over de oorzaak is nog weinig bekend. Ze zijn niet besmettelijk. Fibromen komen vooral voor op oksels, hals, romp en liezen. Als een steelwratje ontsierend of hinderlijk is kan de huisarts het steelwratje wegknippen, wegschrapen, behandelen met cryotherapie of elektrocoagulatie. Je kunt een steelwratje ook zelf verwijderen. Pas wel op voor infecties, huidbeschadiging of bloedingen. Over steelwratjes Steelwratjes zijn doorgaans onschuldige huiduitstulpingen in de vorm van een bijna rubberachtig bobbeltje of steeltje. Andere benamingen zijn acrochordons, fibromen of skin tags. Steelwratjes zijn vaak huidkleurig of iets donkerder dan de huid en komen veel voor onder de oksels of in de hals. Ze zijn meestal enkele millimeters groot, maar dit kan variëren tot wel twee centimeter. Naar mate je ouder wordt neemt soms het aantal en de grootte van de steelwratjes toe. Steelwratjes komen bijzonder vaak voor. Ondanks wat de naam doet vermoeden zijn steelwratjes geen familie van de wratten. Steelwratjes ontstaan niet door een virusinfectie, maar door een verstoring in het vetweefsel. Steelwratjes zijn dan ook niet besmettelijk, in tegenstelling tot wratten en waterwratjes.
    Lees verder
  • Fibromyalgie
    Wat is fibromyalgie? Fibromyalgie, ook wel weke delen reuma genoemd, gaat gepaard met chronische pijn in spieren en bindweefsel. Opmerkelijk is dat – ondanks de pijn – bij fibromyalgie geen afwijkingen gevonden worden in de spieren en het bindweefsel. Dat maakt een goede diagnose erg ingewikkeld. De naam fibromyalgie verwijst naar de delen die aangedaan zijn. ‘Fibro’ betekent bindweefsel en ‘myo’ betekent spier. De aandoening komt voor bij ongeveer 2% van de volwassenen tussen de 20 en 60 jaar. Het komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Verschil fibromyalgie en artrose Soms wordt fibromyalgie verward met artrose. Het verschil tussen deze aandoeningen is echter dat de klachten bij artrose worden veroorzaakt door het achteruitgaan en uiteindelijk verdwijnen van het kraakbeen, wat bij fybromyalgie niet het geval is. Wel vallen beide aandoeningen onder de verzamelnaam reuma.
    Lees verder