GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

113 resultaten gevonden

  • Hamerteen (Klauwteen)
    Wat is een hamerteen? Bij een hamerteen of klauwteen komt de tweede, derde of vierde teen in een gebogen stand te staan en kan niet meer worden gestrekt. Dit komt doordat het gewrichtje tussen het tweede en derde kootje is gebogen. Het laatste gewrichtje raakt zo overstrekt. Officieel zijn hamertenen en klauwtenen overigens verschillende aandoeningen, maar de termen worden vaak als synoniemen gebruikt. Door de gebogen stand van de teen bij een hamerteen ontstaan er vaak eelt of likdoorns op de teentoppen- en knokkels. Soorten Er bestaan twee soorten hamertenen: de rigide hamerteen en de flexibele hamerteen. Rigide of stijve hamerteen Bij een rigide hamerteen kun je de teen ook met je vingers niet meer strekken. Dit is de pijnlijkste vorm van hamertenen en kan je beperken in je mobiliteit. Flexibele hamerteen Daartegenover staat de flexibele hamerteen. Hierbij kun je de teen wel strekken met je vingers. Deze vorm van hamertenen is minder pijnlijk. Ook bij platvoeten oftewel een doorgezakte voet spreken we van een flexibele of stijve variant. Ondanks de overeenkomsten is een hamerteen wezenlijk anders dan een doorgezakte voet. Meer over platvoeten of een doorgezakte voet.
    Lees verder
  • Handcontractuur
    Wat is een handcontractuur? Een contractuur is een abnormale verkorting van weke delen (spieren, pezen, kapsels, banden of huid). De gewrichten kun je daardoor minder goed bewegen, omdat de verkorting de natuurlijke eindstanden beperkt. Bij een handcontractuur ontstaat er een verkorting waardoor de hand en vingers minder beweeglijk zijn. Een veel voorkomende vorm van een handcontractuur is de ziekte van Dupuytren. Oorzaken Een contractuur van de hand (en andere gewrichten) kan aangeboren zijn. De meest voorkomende oorzaak hiervan is voorhoornceldegeneratie, een aandoening waarbij de zenuwcellen die spieren aansturen verzwakt zijn. Het kan ook voorkomen dat een baby te weinig bewegingsruimte heeft in de baarmoeder, waardoor een dwangstand ontstaat. Verder kan een handcontractuur ontstaan als de hand langdurig in een bepaalde stand staat, zonder activiteit. Dit kan gebeuren door een operatie, amputatie, gips, verlamming, brandwonden of een ongeluk. Een andere mogelijke oorzaak van een handcontractuur is spasticiteit als gevolg van een beschadiging aan het centraal zenuwstelsel. Symptomen Kenmerken van een dwangstand van de hand zijn pijn en een moeilijkere beweging van de hand. Symptomen van de contractuur van Dupuytren zijn stugge bindweefselstrengen en harde, soms pijnlijke knobbels in een of beide handpalmen. Door de strengen en knobbels kunnen je handpalm en vingers kromtrekken en ontstaat er een dwangstand. Dit kan dagelijkse handelingen bemoeilijken, en soms er zelfs voor zorgen dat je de hand bijna niet meer kunt gebruiken. De vingers die het vaakst kromtrekken als gevolg van de contractuur van Dupuytren zijn de ringvinger en de pink, maar ook de andere vingers kunnen kromtrekken. De beschreven kenmerken ontstaan heel geleidelijk. Behandeling Een handcontractuur kun je behandelen met: Deze therapie helpt om met oefeningen en/of massages de mobiliteit, elasticiteit en spierkracht van de hand te behouden/verbeteren. Een orthese. Een orthese is een hulpmiddel dat ter ondersteuning om een lichaamsdeel zit, in dit geval de hand. Een orthese helpt om de hand geleidelijk te strekken voor een langere tijd dan mogelijk is tijdens fysiotherapie. De orthese kan zo de dwangstand corrigeren of ervoor zorgen dat de contractuur niet verergert. Een spalk of gips. Dit kan helpen om de hand met de contractuur in zo’n houding te zetten dat de hand beter kan functioneren. Deze behandeling wordt vaak toegepast bij contracturen waarvan de oorzaak een zenuwverwonding of immobiliteit is. Plaatselijke verdoving en elektrische stimulatie. Deze behandeling kan helpen als hevige spasticiteit de oorzaak is van de dwangstand van de hand. Een plaatselijke verdoving kan de zenuwen naar de spastische spieren verdoven, terwijl andere spieren dan elektrisch gestimuleerd worden. Door deze behandeling verandert de balans van krachten die op de hand worden uitgevoerd. Vaak gebeurt deze behandeling in combinatie met gips. Medicatie, zoals botox en anti-spasticiteitspillen. Medicijnen worden ingezet om eventuele spasticiteit te verminderen. Als bovenstaande behandelingen geen resultaat boeken, is een operatie nodig om de contractuur te verhelpen.
    Lees verder
  • Handwortelbeentjesbreuk
    Wat is een handwortelbeentjesbreuk? De meest voorkomende breuk van de handwortelbeentjes is het schippersbotje (os scaphoideum), deze zit in de pols aan de duimzijde. Het is het eerste botje van de handwortel. Oorzaken Een breuk in de handwortelbeentjes wordt meestal veroorzaakt door een val op de gestrekte hand. Symptomen De symptomen zijn drukpijn en zwelling. Diagnose Op de eerste röntgenopname kan niets te zien zijn, maar na 14 dagen kan de breuklijn zichtbaar worden. Behandeling De behandeling bestaat uit een immobilisatie van de voorarm en de hand (m.b.v. gips), die wel 3-12 weken in beslag kan nemen.
    Lees verder
  • Hangende oogleden
    Wat zijn hangende oogleden? Bij hangende oogleden hangt de huid van de onderste of bovenste oogleden over de ooglidrand. Hangende oogleden komen in het algemeen vaker voor bij de bovenste oogleden. Dit leidt soms tot een verminderd gezichtsvermogen of vermoeide ogen. We onderscheiden twee soorten hangende oogleden: Bij ptosis worden hangende oogleden veroorzaakt door zwakte in de oogzenuwen, oogspieren of oogpezen. Dermatochalasis is overtollige huid van de oogleden. Dermatochalasis ontstaat onder andere als gevolg van veroudering, verslapping of vetophoping in de ooghuid. Oorzaken Hangende oogleden hebben verschillende mogelijke oorzaken. Hangende oogleden ontstaan bijvoorbeeld door: Ouderdom Verslapping of verminderde elasticiteit van de huid Ontstekingen, zoals cellulitis Bindweefselontsteking van het oog (episcleritis) Vochtophoping (oedeem) Verminderd functioneren van de oogspieren Spierziekten, zoals myasthenia gravis Verminderd functioneren van de oogzenuw, zoals bij het Horner syndroom Littekenweefsel rondom de ogen Oogkas-aandoeningen, zoals een oogkastumor Ooggezwellen Langdurig dragen van contactlenzen Symptomen Hangende oogleden herken je aan de volgende symptomen of klachten: Zware of dichtvallende oogleden Een plakkend gevoel in het bovenste of onderste ooglid Minder zichtbaar oogwit Norse of vermoeide blik Vermoeide ogen Verminderd gezichtsvermogen Hoofdpijn Moeite met het aanbrengen van oogmake-up Behandeling In sommige gevallen, zoals bij het syndroom van Horner, wordt de onderliggende oorzaak van hangende oogleden aangepakt. Soms kan het hangende ooglid dan verbeteren. In andere gevallen kun je hangende oogleden behandelen door middel van een ooglidcorrectie. Ooglidcorrectie uit medische noodzaak Een ooglidcorrectie is in principe de enige mogelijke directe behandeling bij hangende oogleden. Bij een ooglidcorrectie wordt de overtollige huid bij de hangende oogleden weggehaald. Eventueel wordt een stukje van de onderliggende oogspier en vetweefsel weggehaald. De meeste ziekenhuizen voeren alleen medisch noodzakelijke ooglidcorrecties uit, bijvoorbeeld vanwege verminderd gezichtsvermogen. Veel zorgverzekeraars vergoeden een ooglidcorrectie uit medische noodzaak bij een aanvullende verzekering. Ooglidcorrectie als cosmetische keuze Indien er geen medische noodzaak is, is een ooglidcorrectie vanuit cosmetisch oogpunt mogelijk. Mensen storen zich namelijk vaak aan de hangende oogleden. Een vergoeding door de zorgverzekeraar is in dat geval meestal niet mogelijk. Een ooglidcorrectie vanwege cosmetische redenen vindt vaak plaats in een kliniek voor plastische chirurgie.
    Lees verder