GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

113 resultaten gevonden

  • Hartzakje-ontsteking
    Wat is een ontsteking aan het hartzakje? Om je hart zit een vlies dat ook wel hartzakje of pericard wordt genoemd. Het hartzakje zorgt ervoor dat je hart op de goede plek in de borstholte blijft zitten. Een ontsteking van het hartzakje wordt ook wel pericarditis genoemd. Bij deze aandoening ontstaat vaak een vochtophoping tussen het hartzakje en het hart in. Als er veel vocht aanwezig is, drukt dit het hart samen. Hierdoor wordt de in- en uitstroming van het bloed in het hart belemmerd. Dit heeft vochtophoping op andere plekken in het lichaam tot gevolg. Oorzaken Een ontsteking van je hartzakje wordt gewoonlijk veroorzaakt door een infectie met een virus. Bijvoorbeeld na griep of een verkoudheid. Het kan echter ook het gevolg zijn van onder andere: Een open hartoperatie Bacteriële infectie (dit is zeldzaam) Een hartinfarct Acuut reuma Nierinsufficiëntie Symptomen Er wordt onderscheid gemaakt tussen een acute en een chronische hartzakje-ontsteking. Een actue hartzakje-ontsteking ontstaat plotseling. Een chronische ontsteking is sluipend. De verschijnselen van een acute ontsteking aan je hartzakje zijn: Kortademigheid Benauwdheid Pijn op de borst die kan uitstralen naar de linkerschouder Koorts of grieperig gevoel De pijn wordt erger bij bewegen, liggen en inademen. Soms wordt de pijn minder bij voorover zitten. De verschijnselen van een chronische ontsteking aan je hartzakje zijn: Vermoeidheid Kortademigheid Hoesten Vochtophoping in je buik en benen Bij een chronische ontsteking aan je hartzakje heb je meestal geen last van pijn. Behandeling Meestal geneest een virale pericarditis zonder behandeling binnen tien tot veertien dagen en zijn er geen restverschijnselen. Wanneer er veel vocht in het hartzakje blijft zitten, kun je hiervoor plaspillen voorgeschreven krijgen. Soms is het nodig om het hartzakje aan te laten prikken en het vocht te laten wegzuigen. Het hart heeft dan weer ruimte om goed te bewegen. Als het hartzakje zodanig is aangetast dat het verdikt is geraakt, dan is een operatie nodig om het verdikte deel te kunnen verwijderen. Bij een hartzakje-ontsteking die veroorzaakt is door een virus, worden soms ontstekingsremmende pijnstillers voorgeschreven.
    Lees verder
  • Hashimoto-thyreoïditis (Ziekte van Hashimoto)
    Wat is de ziekte van Hashimoto? In het kort: De ziekte van Hashimoto is een auto-immuunziekte, waarbij je afweersysteem cellen in je eigen schildklier aanvalt. Hierdoor ontstaat een chronische ontsteking in de schildklier. De schildklier werkt geleidelijk aan steeds trager waardoor er steeds minder schildklierhormoon wordt aangemaakt, ook wel hypothyreoïdie genoemd. Veel voorkomende gevolgen en symptomen hiervan zijn haaruitval, snel vermoeid zijn, het koud hebben en een trage stoelgang. Een arts kan de ziekte van Hashimoto vaststellen door een lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek. De ziekte van Hashimoto is niet te genezen, maar met medicatie wel te behandelen. Over de ziekte van Hashimoto De ziekte van Hashimoto (hashimoto-thyreoïditis) is een chronische ontsteking van de schildklier, waarbij je schildklier te traag (hypothyreoïdie) of soms helemaal niet meer werkt. Hierdoor maakt je lichaam te weinig of helemaal geen schildklierhormoon aan. De schildklier bevindt zich aan de voorkant van je hals, direct boven het kuiltje in je hals. Onder normale omstandigheden maakt je schildklier genoeg schildklierhormoon aan en geeft dit af aan het bloed. Via het bloed worden de schildklierhormonen vervoerd naar al je cellen en organen. De schildklierhormonen geven je cellen en organen genoeg energie om goed hun werk te kunnen doen. Gevolgen en klachten bij een te traag werkende schildklier ontstaan doordat je cellen en organen niet genoeg schildklierhormonen krijgen. In 90–95% van de gevallen wordt een hypothyreoïdie veroorzaakt door de ziekte van Hashimoto.
    Lees verder
  • Hazenlip (Schisis)
    Wat is een hazenlip? Een hazenlip is een aangeboren afwijking in het gezicht van een baby. Het is ook wel bekend als schisis. “Schisis” betekent “spleet” in het Grieks. Bij de ontwikkeling van het gezicht tijdens de zwangerschap is iets misgegaan, waardoor er een spleet in het gezicht zichtbaar blijft. Een schisis kan bestaan: In de lip (cheiloschisis, beter bekend als hazenlip) In de kaken (gnathoschisis) In het gehemelte (palatoschisis) De lip, kaak en/of het gehemelte kunnen zowel los van elkaar of gecombineerd gespleten zijn; daarnaast ook gedeeltelijk of in zijn geheel. Dat hangt af van het punt in de ontwikkeling waar een verstoring optreedt. Bij een uitgebreidere schisis – waarbij bijvoorbeeld de lip, kaak en het gehemelte betrokken zijn – is de kans groter dat er sprake is van een syndroom of chromosoomafwijking. Er zijn meer dan 275 verschillende erfelijke syndromen waar schisis een symptoom van is. Bij 50% van de gehemeltespleten en 70% procent van de lipspleet met of zonder kaakspleet is een hazenlip echter een op zichzelf staande afwijking. Gemiddeld één à twee per duizend baby’s worden wereldwijd met een hazenlip geboren, soms in combinatie met een kaak- en/of gehemeltespleet. Slechts een op de tweeduizend baby’s wordt geboren met alleen een gespleten gehemelte.
    Lees verder
  • Heesheid (Stemverlies)
    Wat is heesheid? Heesheid en stemverlies zijn veel voorkomende stemstoornissen waarbij de stemkwaliteit is verslechterd. Dit wordt ook wel een schorre stem genoemd: de stem klinkt niet meer helder en er is een ruis of kraak te horen. Het is ook mogelijk dat de stem gedeeltelijk of helemaal wegvalt.  Soorten heesheid Er zijn twee soorten heesheid: hypertone en hypotone heesheid. Bij hypertone heesheid wordt de stem hard ingezet waarbij de stembanden met een klap dichtslaan (glottisslag). Het stemgeluid klinkt dan persend en geknepen en aan het eind van de dag kan dit tot totaal stemverlies leiden. Bij hypotone heesheid is de stemspleet niet volledig gesloten door spierslapte. Hierdoor wordt de stem zwak en is er veel ruis hoorbaar. Oorzaken Heesheid is vaak het gevolg van verkeerd stemgebruik. Bij kinderen ligt de oorzaak meestal in veel en hard schreeuwen. Andere veelvoorkomende oorzaken van heesheid zijn: Een lichamelijke oorzaak: afwijkingen van de stembanden door een infectie, een keelontsteking, tumoren of poliepen. Een operatie onder narcose: vanwege het buisje dat in de luchtweg geplaatst wordt om verbinding te maken met de machine voor de verdoving. Een functiestoornis: stembandverlamming, onjuiste stemtechniek, al of niet met overbelasting. Het gebruik van bepaalde medicijnen (bijvoorbeeld sommige allergiemedicatie). Psychische factoren, zoals stress of angst. Hormonale veranderingen (bijvoorbeeld bij een te hard of te zacht werkende schildklier of bij langdurig gebruik van hormoonmedicijnen). Symptomen Heesheid kun je op verschillende manieren herkennen. Symptomen van heesheid zijn: een schorre stem een ruis of kraak in de stem het (gedeeltelijk) wegvallen van de stem Vaak gaat heesheid ook gepaard met andere symptomen, zoals keelpijn, een onregelmatige of andere ademhaling en anders spreken. Behandeling Afhankelijk van de oorzaak van heesheid, kan het op verschillende manieren verholpen worden. Vaak helpt het om de stem een tijdje te sparen door niet te praten. Gorgelen met zout water helpt soms ook. Aangezien roken heesheid kan veroorzaken en verergeren, is het ook belangrijk om (tijdelijk) niet te roken. Iedere heesheid die langer dan twee weken duurt, moet door een keel-, neus- en oorarts onderzocht worden. Deze kan de oorzaak achterhalen en schrijft eventueel medicatie voor. In enkele gevallen adviseert de arts een operatie, bijvoorbeeld om poliepen op de stembanden te verwijderen. Soms word je doorverwezen naar een logopedist, die helpt met stemoefeningen.
    Lees verder