GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

59 resultaten gevonden

  • Kurkentrekkerslokdarm (Slokdarmkramp)
    Wat is slokdarmkramp? In het kort: Slokdarmkrampen zijn aanvallen van krampen in de slokdarm. Mogelijke oorzaken zijn stress, bepaald voedsel en warm of koud eten en drinken. Bekende symptomen zijn regelmatige spierkrampen, een benauwd gevoel en pijn bij het slikken. Mogelijke behandelingen bij slokdarmkramp zijn medicijnen, botulinetoxine-injecties of een operatie. Over slokdarmkramp Mensen met slokdarmkramp – ook wel slokdarmspasmen genoemd – hebben aanvallen van verkramping in het onderste gedeelte van de slokdarm. Het gevolg is een vernauwde ingang naar de slokdarm en een slechte doorstroom van voedsel. Sommige mensen hebben heel regelmatig last van aanvallen, terwijl aanvallen van slokdarmkramp zich bij andere zelden voordoen. Tijdens een heftige aanval van slokdarmkramp kan het onderste gedeelte van de slokdarm de vorm aannemen van een kurkentrekker of notenkraker, vandaar dat het in de volksmond ook wel notenkraker- of kurkentrekkerslokdarm heet. Hoe vaak de slokdarmkrampaanvallen optreden, verschilt per persoon. Iedereen kan overigens last krijgen van slokdarmproblemen. Jaarlijks krijgt 1 op de 100.000 mensen de diagnose slokdarmspasme. Hoe werkt de slokdarm? De slokdarm is een ongeveer 30 centimeter lange verbinding tussen de mond en de maag. Van buiten naar binnen bestaat de slokdarm uit een spierlaag, een laagje bindweefsel met daaroverheen een slijmvlies. Tijdens het doorslikken belandt voedsel door regelmatige spiersamentrekkingen (peristaltische bewegingen) via de slokdarm in de maag. Daar aangekomen zorgt een sluitspiertje ervoor dat ons eten niet meer omhoog komt. Bij mensen met slokdarmkramp is dit proces verstoord. Hartklachten of slokdarmkramp? Let op: soms worden hartklachten aangezien voor slokdarmkramp en vice versa. Ga bij vermoedelijke slokdarmklachten of pijn in de borst altijd naar een arts voor het stellen van een juiste diagnose om hartproblemen uit te sluiten.
    Lees verder
  • Kwaadaardig borstkasgezwel
    Over kwaadaardige borstkasgezwellen In het kort:   Borstkasgezwellen komen voor in twee vormen. Primaire of secundaire tumoren. Een primair gezwel is in de borstwand ontstaan. Een secundaire tumor kan ontstaan in de longen en doorgroeien naar de borstwand, of een uitzaaiing elders. De zwelling kan bothard aanvoelen. Als de zwelling week aanvoelt, kan er ook gedacht worden aan een abces, bloeduitstorting of een longhernia. Hoe zit de borstkas in elkaar? De borst is het lichaamsgebied dat wordt omsloten door de borstkas en de spieren die de ruimte tussen de ribben opvullen. Buiten de borstkas liggen een aantal spieren die dienen voor de beweging van de armen. Het geheel wordt door huid bedekt. Onder en in die huid liggen de beide borstklieren, die in aanleg zowel bij mannen als vrouwen te vinden zijn. De borstholte (dat is de holte binnen de borstwand waarin de longen en het hart liggen) heeft aan de bovenkant geen duidelijke begrenzing. Aan de onderzijde wordt deze afgesloten van de organen in de buikholte door het middenrif. Wat is een borstkasgezwel? Borstwandgezwellen kunnen worden onderscheiden in primaire of secundaire tumoren. Een primaire tumor is in de borstwand zelf ontstaan, een secundaire tumor kan een longtumor zijn die is doorgegroeid naar de borstwand of een uitzaaiing van elders. Iedere knobbel of zwelling van de borstwand moet in principe als kwaadaardig worden beschouwd, totdat het tegendeel bewezen is. Het gaat meestal om een zichtbare of voelbare zwelling van de borstkaswand, die soms pijn doet, maar ook vaak niet. De zwelling kan van vast tot bothard aanvoelen. Als de zwelling week aanvoelt moet ook gedacht worden aan een abces, een bloeduitstorting of een longhernia. Een hernia is een breuk, een longbreuk is dus een uitpuiling van longweefsel buiten de normale longgrenzen. Diagnose Een juiste diagnose is meestal alleen te verkrijgen m.b.v. een biopsie. Daarbij wordt een klein stukje weefsel weggenomen en onder de microscoop onderzocht.
    Lees verder
  • Kyfose
    Wat is kyfose? Een kyfose is een versterkte kromming van de wervelkolom in het borstgedeelte. Normaal gesproken heeft de wervelkolom een soort s-vorm (vanaf de zijkant gezien): de nek is hol, de bovenrug bol en de onderrug weer hol. De term kyfose duidt eigenlijk de normale kromming/bolling van de wervelkolom in het borstgedeelte aan, maar wordt ook vaak gebruikt voor een versterkte kromming in dit gedeelte. Een versterkte kyfose wordt ook wel hyperkyfose genoemd. Een erge kyfose zorgt voor een ‘bochel’. Oorzaken Een sterkere kyfose kan aangeboren zijn of een gevolg van een verkeerde houding, een verandering in de tussenwervelschijven of de ziekte van Bechterew. Ook kan het voorkomen na een infectie of beschadiging van de wervels. Andere oorzaken van een kyfose zijn: Osteoporose Groeistoornissen, zoals de ziekte van Scheuermann Slijtage van de wervelkolom Zenuw- en spieraandoeningen Spierzwakte Kanker in de ruggengraat Symptomen Een kyfose uit zich in een sterke kromming van de bovenrug. Hierdoor gaan de schouders en het hoofd meer naar voren staan. De vervorming is ook duidelijk te zien als iemand naar voren buigt: in plaats van een normale bolling van de rug, ontstaat een soort knik vanaf de zijkant gezien. Verschillende symptomen die bij kyfose kunnen ontstaan zijn: Nekpijn Rugpijn Schouderklachten Vermoeidheid Spierpijn Evenwichtsproblemen Hoofdpijn Deze klachten kunnen ook problemen geven met normale dagelijkse bezigheden. In ernstige gevallen kan hyperkyfose ook ademhalingsproblemen geven. Door botontkalking (bijvoorbeeld bij ouderen) kunnen de wervels aan de voorzijde inzakken en kan iemand meer voorovergebogen gaan lopen. Hierdoor kan een bochel ontstaan. Door bijvoorbeeld het inzakken van de tussenwervelschijven kan iemand ook iets kleiner worden. Wat is het verschil tussen een lordose en een kyfose? Een kyfose uit zich als een sterkere bolling van de bovenrug. Een lordose is eigenlijk het tegenovergestelde van een kyfose. Bij een lordose is er sprake van een holle midden- of onderrug. Diagnose Omdat iedereen een bolling in zijn rug heeft, wordt pas van een (hyper)kyfose gesproken als deze kromming meer dan vijftig graden is. Vaak wordt een röntgenfoto gemaakt om het aangedane gedeelte van de wervels te kunnen zien en de kromming te meten. Ook wordt soms een MRI-scan gedaan, om oorzaken zoals een tumor uit te sluiten. Behandeling Behandeling van kyfose is niet altijd nodig. Bij een ernstige bolling in de rug is de behandeling erop gericht om de houding te verbeteren en de specifieke klachten te verminderen. Als er een onderliggende aandoening is, zal ook deze worden behandeld. Een fysiotherapeut of oefentherapeut kan een abnormale kyfose behandelen. Zij kunnen je bijvoorbeeld leren hoe je een betere houding aanneemt en je spieren traint. Daarnaast kunnen ze evenwichtsproblemen en pijnklachten verminderen. Soms geven ze je ademhalingsoefeningen. Ook kunnen ze je advies geven hoe je je dagelijkse bezigheden het beste klachtenvrij kunt uitvoeren. In sommige gevallen kan een korset of tape zorgen voor een betere houding. In uiterste gevallen word je geopereerd. Hierbij worden je wervels vastgezet in een normale stand. Dit wordt spondylodese genoemd.
    Lees verder