GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

98 resultaten gevonden

  • Ochronose (Alkaptonurie)
    Wat is ochronose? Dit is een aangeboren stofwisselingsstoornis waarbij door een gebrek van het enzym homogentisinezuur-oxidase de eiwitten tyrosine en fenylalanine niet verder kunnen worden afgebroken dan tot homogentisinezuur. Hierdoor ontstaat een blauwzwarte pigmentatie van het bindweefsel en het kraakbeen (ochronose). Dit wordt meestal niet voor het 20ste/30ste levensjaar opgemerkt en is het best zichtbaar in de ogen en de oorschelpen. Er ontstaat ook artritis (gewrichtsontsteking) waardoor bewegen moeilijker kan worden. Het homogentisinezuur kan in de urine worden aangetoond. De aandoening wordt ook wel alkaptonurie genoemd. Een vervelend later gevolg is dat in de wervelkolom de tussenwervelschijven kunnen gaan vervallen. Dat is op röntgenfoto's te zien. Het kan uitlopen op een ernstige vorm van reuma in de rug. Voor ochronose bestaat geen goede behandeling behalve pijnstilling en fysiotherapie.
    Lees verder
  • Oedeem
    Wat is oedeem? In het kort: Oedeem is een ophoping van vocht in een bepaald lichaamsdeel. Hierdoor zwelt het lichaamsdeel op. Oedeem kan ontstaan door een grotere aanvoer dan afvoer van vocht in het lichaam. Oorzaken van oedeem kunnen zijn: hartfalen, nierziekten, ondervoeding of een verslechterde bloedafvoer. Oedeem in de benen herken je aan het achterblijven van een putje nadat je op een gezwollen plek hebt gedrukt. Bekende symptomen van oedeem in de longen zijn kortademigheid en hoesten. Oedeem is vaak een symptoom van een onderliggende ziekte, het is daarom belangrijk om te onderzoeken wat de onderliggende ziekte is. Plastabletten en lymfdrainage kunnen het teveel aan vocht uit je lichaam afvoeren. Voldoende bewegen en niet te zout eten kunnen helpen om oedeem te voorkomen. Over oedeem Oedeem (spreek uit: eudeem) is een overmatige ophoping van vocht in een bepaald lichaamsdeel. Door het vasthouden van vocht zwelt het lichaamsdeel op. Enkele plaatsen waar oedeem vaak ontstaat, zijn de voeten, enkels, benen, de buik en de longen. Oorzaken Oedeem ontstaat doordat er meer vocht wordt aangevoerd dan er wordt afgevoerd. Het hoopt zich dan op in je lichaam. Oedeem is vrijwel altijd een symptoom van een andere ziekte. Een aantal aandoeningen waar oedeem bij kan voorkomen zijn: Hartfalen Nierziekten Leveraandoeningen Verslechterde bloedafvoer. Bijvoorbeeld door trombose of omdat de vaten bij het ouder worden slapper worden. Beschadiging of blokkade van lymfevaten (lymfoedeem) Beschadigde bloedvaten (angio oedeem) Ondervoeding (hongeroedeem) Symptomen Een bekend symptoom van oedeem is gewichtstoename. Omdat er meer vocht in je lichaam zit, word je ook zwaarder. Je kan in enkele dagen tijd wel twee kilo aankomen. Andere symptomen zijn afhankelijk van de plaats waar de oedeem zich bevindt: Bij oedeem in de benen, voeten of enkels blijft er vaak een putje achter nadat je enige tijd op de gezwollen plek hebt gedrukt (pitting oedeem) Bij oedeem in de longen zijn hoesten en kortademigheid bekende symptomen Behandeling Omdat oedeem een symptoom is van een onderliggende ziekte, zal eerst onderzocht worden wat de onderliggende ziekte is. Met de behandeling van deze ziekte, wordt ook het oedeem aangepakt. Om oedeem specifiek te behandelen kan de arts je plastabletten voorschrijven die het teveel aan vocht afvoeren. Ook manuele lymfdrainage kan behoren tot de behandeling van oedeem. Lymfdrainage stimuleert de afvoer van vocht via de lymfen, waardoor het lymfoedeem afneemt. Manuele lymfdrainage wordt gegeven door huidtherapeuten en fysio-oedeemtherapeuten. Daarnaast kun je ook zelf een aantal dingen doen om te voorkomen dat je vocht vasthoudt: Eet niet te veel zout, dit trekt namelijk vocht aan Probeer voldoende te bewegen Bij oedeem in de benen: steunkousen. En veel lopen
    Lees verder
  • Oesofagotracheale fistel (Luchtpijp-slokdarmfistel)
    Wat is een oesofagotracheale fistel? Een fistel is een abnormale verbinding tussen twee holtes, die normaal niet voorkomt. Bij een luchtpijp-slokdarmfistel is een verbinding ontstaan tussen de slokdarm en de luchtpijp. Dit kan aangeboren voorkomen, maar kan ook ontstaan bij een gestoorde wondgenezing na een operatie, of een doorgroei van een tumor van de slokdarm naar de longen. Symptomen Regelmatig terugkerende longontsteking is een verschijnsel, doordat voedsel in de luchtpijp terecht komt en ter plekke een ontsteking veroorzaakt. Hoesten en benauwdheid komen dikwijls voor. Klachten van veel sputum opgeven met etensresten, naast benauwdheid na het eten zijn zeer verdacht voor een fistel tussen slokdarm en luchtpijp. Een onderzoek door de behandelende specialist is dan ook gewenst.
    Lees verder
  • Oesofagusstenose (Slokdarmvernauwing)
    Wat is een slokdarmvernauwing? Een slokdarmvernauwing houdt in dat de slokdarm (of wel de verbinding tussen de mond en de maag) vernauwd is. Hierdoor kan voedsel niet meer worden doorgeslikt. Een slokdarmvernauwing is zeldzaam. Als het zich voordoet, dan is dat meestal bij ouderen of kinderen. Een vernauwing van de slokdarm wordt ook wel eens oesofagusstenose genoemd. Oorzaken Een slokdarmvernauwing ontstaat door een beschadiging van de slokdarm. Dit kan verschillende oorzaken hebben: Een ontsteking. Ook als gevolg van het littenweefsel dat na een ontsteking ontstaat kunnen klachten ontstaan. Langdurige irritatie door maagzuur of een tumor Aangeboren afwijking Bepaalde aandoeningen zoals sclerodermie of slokdarmkanker Verbranding van de slokdarm (door etsende vloeistof) Bepaalde behandelingen, zoals bestraling, sclerotherapie of slokdarmcorrectie Symptomen Er zijn verschillende symptomen die duiden op een slokdarmvernauwing. Dit zijn: Moeilijkheden bij het slikken van voornamelijk vast voedsel. Dit is het belangrijkste symptoom en gaat vaak gepaard met pijn achter het borstbeen, overgeven, benauwdheid en misselijkheid. Een slechte adem Gebrek aan eetlust Moelijkheden bij het slikken van vloeistoffen. Dit is alleen het geval bij een ernstige vernauwing. Ernstige benauwdheid. Dit kan bijvoorbeeld optreden wanneer een kind een groot voorwerp heeft ingeslikt. Een vernauwde slokdarm geeft niet mee en hierdoor raakt het kind ernstig benauwd. Diagnose De diagnose van slokdarmvernauwing wordt gedaan aan de hand van de symptomen in combinatie met aanvullend onderzoek. Zo kan er bijvoorbeeld een röntgenfoto of een scan gemaakt worden. Behandeling De behandeling van slokdarmvernauwing kan op verschillende manieren. Vaak wordt er eerst een kijkoperatie (oesofagoscopie) gedaan om te bepalen wat er precies aan de hand is. De veroorzaker bepaalt welke behandeling het beste past. De mogelijke behandelingen zijn: Plaatsen van stent in slokdarm. Hiermee wordt de slokdarm open gehouden. Oprekken van de slokdarm. Dit kan tijdens het kijkonderzoek al gedaan worden. Gedeeltelijke verwijdering van de slokdarm. Dit is slechts in sommige gevallen noodzakelijk. Daarnaast is het zaak om de veroorzaker ook te behandelen. Zo is bijvoorbeeld in het geval van een infectie een antibioticakuur of behandeling met antischimmelmiddelen nodig. Terwijl een tumor in overleg tussen internist, chirurg en radiotherapeut met chemo- of radiotherapie behandeld wordt.
    Lees verder