GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
86 resultaten gevonden
-
Parodontitis
Wat is parodontitis? Parodontitis is een aandoening van het tandvlees. Als tandvlees langdurig ontstoken is, kan dit ook het dieper gelegen weefsel beïnvloeden. Er kan botverlies optreden alsmede bindweefselaanhechtingen verliezen. Als dit gebeurt, spreek je van parodontitis. Parodontitis is dus niet hetzelfde als een ontsteking van het tandvlees, maar is wel een gevolg van een ontsteking van je tandvlees. De tandvleesontsteking kan behandeld en genezen worden, maar verloren bot en bindweefselaanhechtingen kunnen niet opnieuw gemaakt worden. Belangrijk is dan ook om meteen in te grijpen als je merkt dat je een tandvleesontsteking hebt. Oorzaken Parodontitis komt vaak voort uit een langdurige tandvleesontsteking. Uiteindelijk zijn er veel factoren betrokken bij het ontstaan van parodontitis zoals: Roken Slechte mondhygiëne Genetische achtergrond Tandenknarsen Stress Diabetes Zwangerschap of overgang Aids en behandelingen tegen aids Kanker en behandelingen tegen kanker Een slechte balans van mondbacteriën waarbij de schadelijke bacteriën de overhand krijgen en het tandvlees ziek maken. Symptomen Het belangrijkste symptoom van parodontitis is dat er diepe ruimten tussen tand en tandvlees ontstaan. Deze diepe ruimten, ook wel pockets genoemd, kunnen makkelijk bloeden. Als je parodontitis hebt, heb je dus last van teruggetrokken en/of bloedend tandvlees en gevoelig of zelfs pijnlijk tandvlees. Het kan ook voorkomen dat je ziet dat tanden of kiezen zich verplaatsen. Verder is er vrijwel altijd sprake van een slechte adem bij parodontitis. Behandeling Als je parodontitis hebt, zal de tandarts vóór de behandeling eerst proberen alle problemen goed in kaart te brengen. Vervolgens zal er een uitgebreide reiniging van je tanden en kiezen plaatsvinden. Na enkele reinigingen kan herbeoordeling plaatsvinden. De tandarts controleert opnieuw het gehele gebit. Als de problemen opgelost zijn, word je aangeraden om voortaan regelmatig naar de tandarts of mondhygiëniste te gaan. Als de parodontitis nog steeds aanwezig is, kan besloten worden om nog enkele malen te reinigen, of over te gaan op een zogenaamde flapoperatie. Bij een flapoperatie wordt het tandvlees tijdens een operatie opzij geschoven. Vervolgens kan ontstoken weefsel verwijderd worden en kunnen de ondergelegen probleemgebieden grondig gereinigd worden. Als het kaakbot aangetast is, kan de rand van het kaakbot gladgemaakt worden waarna het tandvlees teruggelegd en vastgehecht wordt. Voorkomen Voorkomen is beter dan genezen. Daarom is het belangrijk om je gebit zo goed mogelijk te onderhouden. Toch kun je hiermee parodontitis niet voorkomen. Het is belangrijk om regelmatig naar de tandarts te gaan, waarbij af en toe de pocketdiepten gemeten kunnen worden. Wees alert op het voorkomen van parodontitis door regelmatig naar een tandarts en/of mondhygiëniste te gaan.Lees verder -
Paronychia (Ontstoken nagelriem)
Wat is een ontstoken nagelriem? In het kort: Bij een ontstoken nagelriem is de huid rondom de nagel van een vinger of teen ontstoken. Het wordt veroorzaakt door bacteriën of schimmels die de huid binnendringen door een wondje. Symptomen zijn zwelling van de huid rondom de nagel en pijn bij aanraking van de zwelling. Een chronische nagelriemontsteking kan voor schade aan de nagel zorgen, zoals verandering van kleur en oppervlak. De ontsteking verdwijnt meestal na enkele dagen vanzelf. De huisarts kan in ernstige gevallen antibiotica of antischimmelmedicijnen voorschrijven. Over een ontstoken nagelriem Bij een ontstoken nagelriem is de huid rondom de nagel van je vinger of teen ontstoken. Nagelriemontsteking kan in acute vorm optreden, waarbij de klachten plotseling opkomen. Daarnaast bestaat er een chronische vorm, waarbij de ontstoken nagelriem langzaam ontstaat en langer dan zes weken aanhoudt. Wanneer een ontstoken nagelriem langdurig onbehandeld blijft, kan deze zich uitbreiden tot fijt. Fijt is een ernstige ontsteking waarbij ook onderliggende botten en pezen kunnen worden aangedaan. Een nagelriemontsteking wordt ook wel paronychia of omloop genoemd.Lees verder -
Parotitis epidemica (Bof)
Wat is de bof? De bof is een zeer besmettelijke virusinfectie die meestal kinderen tussen de 1 en 9 jaar treft. Bij de bof is de oorspeekselklier aan één of aan twee kanten ontstoken. Daardoor krijgt de zieke één of twee dikke wangen. De bof komt in Suriname niet veel meer voor, omdat de meeste kinderen hiertegen ingeënt worden (met een zogeheten BMR-vaccin). In sommige gevallen krijgen kinderen vanwege geloofsredenen geen prik tegen de bof. In deze gebieden kan het virus dus nog wel eens uitbreken. Oorzaken De bof wordt veroorzaakt door het bofvirus dat zich razendsnel via speekseldruppels kan verspreiden van de ene naar de andere persoon. Via hoesten en niezen, maar ook via handen of bijvoorbeeld speelgoed kun je een ander besmetten. Wanneer je besmet raakt, merk je hier niet meteen iets van. Dikke wang Ongeveer drie weken na de besmetting zullen de eerste symptomen pas zichtbaar worden in de vorm van de kenmerkende dikke wang. De bof is besmettelijk van vijf dagen vóórdat er een dikke wang ontstaat tot negen erna. Symptomen De symptomen treden ongeveer drie weken na de besmetting op. Het begint met het opzwellen van de klieren in het gezicht, met een dikke wang als gevolg. Na een week neemt de zwelling weer af. Andere symptomen van de bof zijn: Koorts Hoofdpijn Pijn in de keel, vooral bij het openen van de mond, eten en slikken doen pijn Dit komt weinig voor, bij ongeveer 1 op de 200 kinderen Doofheid aan één oor. Ook dit gebeurt maar zelden Bij ongeveer 33% van de kinderen treden er echter geen verschijnselen op en verdwijnt het virus ongemerkt Bof bij volwassenen Hoewel het niet vaak voorkomt, kan de bof ook bij volwassenen voorkomen. Naast bovengenoemde symptomen kunnen vrouwen in geval van bof ook te maken krijgen met een eierstokontsteking. Bij mannen kan het gepaard gaan met ontstoken zaadballen. Behandeling Er is geen medische behandeling van bof. De meeste kinderen worden onder coordinatie van het Bureau Openbare Gezondheidszorg (BOG) ingeënt tegen de bof. Deze vaccinatie is het zogenaamde BMR-vaccin, wat staat voor Bof, Mazelen en Rode hond. Deze prik wordt rond de 14 maanden en bij 9 jaar op het consultatiebureau aan het kind gegeven. Wanneer het kind ingeënt is, is de kans klein dat het erg ziek wordt van het virus. Wat kun je zelf doen? De bof gaat vanzelf weer over en het enige dat je eraan kunt doen, is de zieke veel laten slapen en zo nodig een pijnstiller geven. Belangrijk is ook dat je het kind extra laat drinken. Andere tips: Een warm of koud verband op de zwellingen kan een prettig gevoel geven Zure spijzen of dranken zijn af te raden, door het zuur gaan de speekselklieren extra speeksel aanmaken en neemt de pijn toe. Pap, bouillon, ander vloeibaar voedsel of ijsjes zijn prettiger. Kies voor dunne kleding zodat de warmte (koorts) het lichaam goed kan verlaten. Maak een melding van de besmetting op de school of het kinderdagverblijfLees verder -
Paroxismale Nachtelijke Hemoglobinurie (PNH)
Wat is PNH? PNH is een zeldzame vorm van hemolytische anemie. Anemie (bloedarmoede) is een veel voorkomende klacht die verschillende oorzaken kan hebben. Als de bloedarmoede wordt veroorzaakt door de versterkte afbraak van rode bloedlichaampjes (hemolyse), dan spreekt men van hemolytische anemie. PNH komt voor bij 1 op de 100.000 mensen. De ziekte kan zich op elk moment manifesteren, maar uit zich meestal bij mensen tussen de 30 en 40 jaar. PNH is niet erfelijk. Zowel mannen als vrouwen kunnen PNH krijgen. PNH komt soms voor in combinatie met aplastische anemie. Dit is een vorm van bloedarmoede die ontstaat doordat het beenmerg geen rode bloedcellen kan aanmaken. Omdat het een mutatie in voorlopercellen betreft, kan PNH overgaan in aplastische anemie of in acute leukemie. Patiënten met PNH lopen daarnaast een verhoogd risico op trombose. Oorzaken Bloedcellen worden gemaakt in het beenmerg door zogenaamde voorlopercellen. Deze voorlopercellen groeien uit tot volwassen cellen en specialiseren zich gaandeweg tot bijvoorbeeld rode bloedcel (erythrocyt), witte bloedcel (leukocyt) of bloedplaatje (thrombocyt). Bij PNH is er sprake van een fout (mutatie) in de voorlopercellen. Door deze fout lopen de aangedane rode bloedcellen het risico sneller te worden afgebroken dan normaal. Naast deze 'zieke' rode bloedcellen zijn er meestal ook gezonde rode bloedcellen aanwezig, die normaal functioneren. Symptomen Symptomen die kunnen wijzen op PNH zijn onder andere verkleuring van de ochtendurine, rugpijn, buikpijn en hoofdpijn, vergroting van de milt en kortademigheid. Behandeling Bij de behandeling probeert de arts meestal om de aanmaak van rode bloedcellen te stimuleren. Hij schrijft hiervoor bijvoorbeeld ijzertabletten en foliumzuur voor. Bij ernstige bloedarmoede kan een bloedtransfusie of beenmergtransplantatie noodzakelijk zijn.Lees verder