GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

31 resultaten gevonden

  • Roos
    Roos (Pityriasis capitis) Wat is roos? Roos bestaat uit fijne, droge huidschilfertjes op je hoofdhuid tussen je haren. Vaak vallen deze schilfers ook op je schouders. Hoofdroos is geen ernstige of besmettelijke aandoening, maar wel een cosmetisch probleem. Hoofdroos komt vaak voor. Rond de leeftijd van 20 jaar heeft de helft van de mensen last van hoofdroos. De officiële term voor roos is pityriasis capitis sicca. Oorzaken Wanneer je last hebt van roos, vernieuwt de hoofdhuid zich vaker dan normaal als gevolg van een te snelle celgroei. Normaal gesproken duurt het vernieuwen van je hoofdhuid ongeveer drie weken. Wanneer je last hebt van hoofdroos, gaat dit proces tweemaal zo snel. Dit veroorzaakt de schilfers. Het versnelde proces kan veroorzaakt worden door een schimmel (Pityrosporum ovale). Deze schimmel maakt deel uit van de normale huidflora en veroorzaakt alleen hoofdroos als er sprake is van irritatie, aanleg of stress. Bij het vernieuwen van de huid is talg nodig om de huid vet genoeg te houden. Bij een te snelle huidgroei zal de huid ook meer talg produceren. Dit talgvet veroorzaakt de jeuk op je hoofdhuid waar je last van kunt hebben bij roos. Ook veroorzaakt dit de samenklontering van dode huidcellen, waardoor de witte schilfers ontstaan. In een enkel geval kan een huidziekte de oorzaak van (ernstige) roos zijn. Een voorbeeld hiervan is psoriasis aan de hoofdhuid. Symptomen De voornaamste klacht bij hoofdroos is een zichtbare schilfering van de behaarde hoofdhuid. Deze schilfering kan gepaard gaan met jeuk op je hoofd. Sommige mensen hebben hier voortdurend last, terwijl bij anderen slechte korte tijd last hebben van roos op het hoofd en de daarbij behorende jeuk. Behandeling Roos kan behandeld worden met anti-roosshampoo. Wanneer dit niet helpt, kun je contact opnemen met je huisarts.   Deze kan een steroïde-houdende lotion voorschrijven. Deze moet op de hoofdhuid aangebracht worden om de schilfering te verminderen. Ook sterkere salicyl- of teerproducten kunnen voorgeschreven worden, waardoor de huidschilfers makkelijker loslaten en zich beter laten wegwassen. In een enkel geval kan een huidziekte de oorzaak van roos zijn. Daarom is het verstandig een arts te raadplegen wanneer: De roos zich van je hoofd uitbreidt naar je gezicht De schilfers slechts op enkele plekken op je hoofd voorkomen Je hoofdhuid ontstoken raakt Haaruitval optreedt De schilfering zilverkleurig is en ook op andere delen van je lichaam voorkomt Wat kun je zelf doen? Wanneer je last hebt van roos is het belangrijk de hoofdhuid goed te masseren tijdens het wassen. Hierdoor vermindert de schilfering. Gebruik een milde shampoo en spoel deze altijd goed uit. Hierna kun je je haar één of twee keer per week met een anti-roos shampoo wassen. Ook zonlicht werkt goed tegen roos. Vaak kan roos worden verholpen met anti-roosshampoos. Deze shampoos bevatten selenium, zwavel, salicylzuur, teer of zinkpyrithon. Deze stoffen remmen de snelle aanmaak van nieuwe huidcellen. Was je haar er regelmatig mee, en laat de shampoo even vijf tot tien minuten inwerken. Zodra de roos verbetert moet de shampoo alleen naar behoefte worden toegepast. Als u de shampoo nu en dan gebruikt kan een lichte vorm van roos binnen de perken gehouden worden.
    Lees verder
  • Rosacea
    Wat is rosacea? Rosacea is een chronische huidaandoening van het gezicht die samen gaat met roodheid en periodes van ontsteking van de huid. Het kan lijken op acne, maar het komt meestal pas vanaf het 30ste levensjaar voor. Rosacea is geen levensbedreigende ziekte en goed te behandelen, maar het komt snel terug wanneer je met de behandeling stopt. Oorzaken Rosacea treedt op door vaatverwijding van de kleine vaatjes in je gezicht. De oorzaak van de vaatverwijding is onbekend. Sommige mensen denken dat er een verband is tussen alcohol gebruik en de rode neus die je kan krijgen bij rosacea, maar dit is nooit wetenschappelijk bewezen. Symptomen Rosacea is een huidaandoening die zichtbaar is in je gezicht. Een kenmerkend symptoom is de rode uitslag op de wangen, kin, neus en je voorhoofd. Na verloop van tijd kan de uitslag zich verspreiden naar de hals en de borst. In het begin kan het lijken alsof je veel moet blozen, later trekt de roodheid uit je gezicht niet meer weg. De belangrijkste klachten en symptomen van rosacea zijn dus: Roodheid De kleine uitgezette bloedvaatjes (couperose) Bultjes Puistjes In een later stadium zie je vaak de “drankneus” , een rode, onregelmatig gezwollen neus, en ontsteking aan je ogen zoals iritis, blefaritis, conjunctivitis of keratitis. De neus raakt verdikt door talgklieren die groter worden en een toename aan bindweefsel. Als de ogen aangetast worden begint dit vaak met het gevoel van: Droge ogen Branderige ogen Tranende ogen Gevoel alsof er iets in het oog zit Behandeling Rosacea is meestal goed te behandelen, maar helemaal genezen zal je nooit. Als je binnen een half jaar stopt met de behandeling, komt het bij de helft van de mensen terug. Uitlokkende factoren zoals warmte en extreme kou, alcoholgebruik en hete spijzen en dranken kunnen het beste vermeden worden. Verder kun je als je rosacea hebt je huid behandelen met verschillende crèmes: Metronidazolcrème Benzoylperoxidegel Azaleïdezuurcrème Wanneer de huid erg ontstoken is kan je worden behandeld met orale antibiotica voor een aantal maanden. De verwijde bloedvaatjes kunnen worden behandeld met lasertherapie. Plastische chirurgie kan een optie zijn wanneer je erg veel last hebt van de rode, gezwollen neus.
    Lees verder
  • Rotavirus (Rotavirusinfectie)
    Wat is het rotavirus? Het rotavirus is een besmettelijk virus. Onder microscoop heeft het virus een ronde vorm, vandaar de naam rotavirus (rota = rond). Bij een infectie met het rotavirus zijn de maag en darmen ontstoken. Hierdoor treden maag- en darmklachten op, zoals diarree en overgeven. Een eerste besmetting met het rotavirus gebeurt vaak bij kinderen tussen de zes maanden en twee jaar oud. Nagenoeg elk kind heeft voor zijn vijfde levensjaar een besmetting met het rotavirus doorgemaakt. Je kunt vaker besmet raken met het rotavirus, ook op volwassen leeftijd. De klachten verlopen dan vaak milder. Soms treden er geen symptomen op na een nieuwe besmetting. Tegen het rotavirus is een vaccinatie beschikbaar. Lees meer over de rotavirusvaccinatie op de behandelpagina. Oorzaken Het rotavirus is extreem besmettelijk. Het zit in de ontlasting en wordt vaak overgedragen zodra je in aanraking komt met ontlasting van iemand die besmet is. Dit gebeurt vaak bij het verschonen van een luier of door slechte hygiëne na een toiletbezoek. Het is dan besmettelijk via de handen en zo kan het op allerlei manieren doorgegeven worden. Bijvoorbeeld bij het geven van een hand, het bereiden van voedsel of het aanraken van een deurknop of speelgoed. Symptomen Een eerste besmetting met het rotavirus verloopt vaak het hevigst. Dit gebeurt doorgaans al op jonge leeftijd. De meest voorkomende symptomen van het rotavirus zijn: Diarree Misselijkheid Overgeven Koorts Bij uitdrogingsverschijnselen door diarree en overgeven kan een ziekenhuisopname nodig zijn. Per leeftijdsgroep kan het verloop van de ziekte verschillen. Hieronder vind je een omschrijving. Pasgeborenen Bij pasgeborenen verloopt een infectie vaak mild of zonder symptomen. Dit komt doordat zij nog antistoffen tegen het rotavirus hebben van de moeder. Kinderen vanaf zes maanden Kinderen moeten vooral overgeven bij een (eerste) besmetting met het rotavirus. Meestal gaat het overgeven gepaard met plotselinge diarree en buikpijn. De diarree kan zeer vaak optreden (tien tot twintig keer per dag). Ongeveer een derde van de kinderen heeft hoge koorts (hoger dan 39 graden Celsius). Volwassenen Bij volwassenen verschilt het verloop van het rotavirus. Door eerdere besmettingen treden er vaak geen symptomen op. Een infectie bij volwassenen met symptomen is te herkennen aan misselijkheid, diarree, overgeven, buikkramp, hoofdpijn en een gevoel van algehele malaise. Ouderen Ouderen hebben bij een besmetting met het rotavirus doorgaans last van waterige diarree en overgeven. Dit kan gepaard gaan met milde koorts en in sommige gevallen met bloed bij de ontlasting. Diagnose Het rotavirus zit in de ontlasting. Daarom lever je voor de diagnose je ontlasting in. Vervolgens worden monsters van de ontlasting onderzocht op aanwezigheid van het virus. Behandeling Er is geen behandeling voor een rotavirusinfectie. Je moet simpelweg uitzieken. Door overgeven en extreme diarree kun je echter veel vocht en zouten verliezen. Blijf daarom genoeg drinken tegen uitdrogingsverschijnselen. Vooral voor kinderen is het belangrijk te blijven drinken. Houden de klachten erg lang aan of twijfel je ergens over, neem dan contact op met de huisarts. Besmetting voorkomen Het rotavirus zit in de ontlasting en is daardoor lastig te voorkomen. Als iemand zijn handen bijvoorbeeld niet wast na een toiletbezoek en vervolgens een deurklink aanraakt, kan het al overgebracht worden. De belangrijkste maatregel is dan ook een goede hygiëne. Was regelmatig je handen, vooral na een toiletbezoek en na het verschonen van luiers. Was ook altijd je handen voordat je eten gaat bereiden.
    Lees verder
  • Rouw
    Wat is rouw? Rouw is het geheel van reacties na het overlijden van iemand die belangrijk voor je is geweest. Hoe intenser de band, hoe intenser de rouw. Daarbij gaat het zeker niet alleen om relaties met een positief karakter. Relaties waarin sprake is geweest van ruzies, conflicten en negatieve gevoelens kunnen eveneens intense rouw tot gevolg hebben. Volgens de Amerikaanse psychiater W. Worden maken mensen na het overlijden van een voor hem of haar belangrijk persoon vier fasen door: Aanvaarden of ontkennen Pijn en verdriet Aanpassen van verwachtingen, ideeën en opvattingen over de toekomst en het leven De dierbare een nieuwe plek geven Aanvaarden of ontkennen Na het overlijden van een dierbare is het gevoelsmatig moeilijk om te beseffen dat het verlies heeft plaatsgevonden. Dit ongeloof gaat gepaard met woorden als: 'ik kan het niet accepteren' en 'ik kan het niet geloven dat hij/zij nooit meer terug zal komen'. Het verlies dringt meestal heel geleidelijk tot je door. Het aanvaarden van het verlies gaat gepaard met hele moeilijke situaties, waarin je eraan herinnerd wordt dat de ander er niet meer is: overal waar je komt waar de overledene ook kwam en alles wat je doet waar die persoon voorheen bij aanwezig was. Steeds meer word je met de neus op de feiten gedrukt: de dierbare is werkelijk voorgoed weg. Sommige mensen die rouwen vinden het zo moeilijk om te aanvaarden dat de dierbare werkelijk overleden is dat ze liever doen alsof er niets gebeurd is. Dat is op zich niet raar. Het verdriet is immers intens en de gevolgen vaak veelomvattend. De ontkenning van het verlies kan geheel of gedeeltelijk zijn. Er is sprake van totale ontkenning als je gelooft dat de dierbare niet dood is en terugkeert in het leven. Gedeeltelijke ontkenning is bijvoorbeeld dat je nog een tijd met de overledene praat of de tafel voor hem of haar dekt. Ontkenning is een begrijpelijke en normale reactie, maar langdurige ontkenning kan het verwerken van het verlies steeds moeilijker maken. Pijn en verdriet Als je een dierbare verliest gaat dat gepaard met emotionele pijn. Emotionele reacties als angst, verdriet, boosheid en schuldgevoelens kunnen dan in meer of mindere mate voorkomen. Het ene moment ben je intens verdrietig en verlang je hevig naar de overledene. Het andere moment is het verdriet meer op de achtergrond aanwezig. Toch is pijn en verdriet geen must tijdens een rouwproces, ook niet als je veel van de overledene hebt gehouden. Bovendien is het zo dat niet iedereen uiting geeft aan verdriet. Verdriet kun je ervaren, terwijl je het met niemand deelt. Datzelfde geldt voor gevoelens van blijdschap: de een reageert ingetogener dan de ander. Probeer de pijn en het verdriet die je voelt een plek te geven, hoe je het ook ervaart of uit. Voortdurend voor het verdriet weglopen door het te onderdrukken of herinneringen aan de dierbare weg te stoppen, maakt het rouwproces alleen maar moeilijker. Aanpassen Je krijgt meestal te maken met grote of minder grote veranderingen in je leven als een dierbare overlijdt. De mate waarin de veranderingen van toepassing zijn is afhankelijk van de rol van de overledene. Een vrouw van wie de overleden man alle praktische zaken regelde, zal deze voortaan zelf moeten doen of door iemand anders moeten laten uitvoeren. En een vrouw die de opvoeding deelde met haar man staat ineens alleen voor opvoedkundige taken. Soms verandert je identiteit als nabestaande ook als je een dierbare verliest. Bijvoorbeeld als je vrouw overlijdt en je je geen echtgenoot meer voelt maar een weduwnaar. Een moeder die haar kind verliest, kan haar moedergevoelens ook kwijtraken. En kinderen die hun ouders verliezen, verliezen soms het gevoel om kind te kunnen zijn bij iemand. De dierbare een nieuwe plek geven Het is onmogelijk om een dierbare na het overlijden te vergeten of los te laten. De relatie met je dierbare blijft bestaan, maar verandert. Wat vroeger werd gezegd, namelijk dat je de band met een overledene moet doorsnijden om het verlies te kunnen verwerken, is dus onzin. Het is zelfs onmogelijk. Wel is het belangrijk om de overledene een nieuwe plek te geven in je leven. Een geschikte plek is een plek die het jou mogelijk maakt om je te richten op de toekomst, bijvoorbeeld dingen die niets te maken hebben met de overledene. Het aangaan van nieuwe relaties horen daar ook bij. Een nieuwe intieme relatie aangaan, kan heel moeilijk zijn als je je partner hebt verloren. Vaak gaat dat gepaard met schuldgevoel tegenover de overleden partner. Toch doet het aangaan van een nieuwe intieme relatie in feite niets af aan de band met de overleden partner. De nieuwe relatie staat meer naast de oude dan dat hij die vervangt. Voor sommigen is het heel moeilijk om de dierbare een nieuwe plek te geven in het leven. Sommigen blijven vasthouden aan de overledene en willen de band met hem of haar niet veranderen. Het kan ook zijn dat je je niet op de toekomst durft te richten omdat je het moeilijk vindt om zonder je dierbare verder te gaan. Vooral bij ouderen speelt dit probleem een rol, omdat verlies van een partner op latere leeftijd extra moeilijk kan zijn. Bovendien zijn ouderen niet altijd in staat om zelfstandig dingen te ondernemen of nieuwe contacten aan te gaan. Behandeling Als je te maken hebt met iemand die in een rouwfase zit, kun je het beste het volgende doen: Breng een bezoekje aan de rouwende Maak het verlies bespreekbaar Geef de persoon in kwestie de ruimte om het verdriet te uiten Doe iets materieels voor hem of haar (bijvoorbeeld eten brengen) Wees niet bang om de verkeerde dingen te zeggen (je aanwezigheid is al genoeg) Ga ook na een half jaar door met aandacht geven
    Lees verder