GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

31 resultaten gevonden

  • RSI
    Wat is RSI? In het kort: RSI staat voor Repetitive Strain Injury en is een verzamelterm voor verschillende spier- en gewrichtsklachten. Tegenwoordig heeft de term CANS de voorkeur (Complaints of Arm, Neck and/or Shoulder). RSI ontstaat bij een herhaalde beweging, waardoor er continu spanning op dezelfde spieren staat. Dit gebeurt vooral op het werk, met name tijdens langdurig computerwerk. Symptomen van RSI zijn bijvoorbeeld pijn, tintelingen, stijfheid of een doof gevoel. Een goede, ergonomisch ingerichte werkplek en voldoende beweging zijn belangrijk om RSI te voorkomen. Bij ernstige RSI-klachten kun je een fysiotherapeut of oefentherapeut inschakelen. Soms schrijft een arts pijnstillers of spierverslappende medicijnen voor. Over RSI Spondylose is een verzamelnaam voor spier- en gewrichtsklachten aan handen, polsen, armen, schouders, en/of nek. Het is de afkorting van Repetitive Strain Injury. Dat betekent een blessure door een herhaalde belasting. Doordat je dezelfde beweging steeds herhaalt ontstaat er een continue spierspanning. Hierdoor krijg je spier- en gewrichtsklachten. Omdat RSI een verzamelnaam is voor veel aandoeningen, benoemen artsen liever specifiek de aandoening zoals tenniselleboog, muisarm of carpaal tunnelsyndroom. Hierdoor weet je waar de aandoening zich bevindt. Er wordt nu geen voorkeur meer gegeven aan de term RSI, maar aan de term a-specifieke CANS. CANS staat voor ‘Complaints of Arm, Neck and/or Shoulder’ (arm-, nek- en/of schouderklachten). In deze tekst gebruiken we nog de meer algemeen bekende term RSI.
    Lees verder
  • Ruggenmergaandoening
    Het ruggenmerg (myelum of medulla spinalis) vormt een onderdeel van het centraal zenuwstelsel en bevindt zich in het wervelkanaal. Lange zenuwbanen lopen vanuit de hersenstam richting het staartbeen. Zenuwen voor beweging en gevoel ontspringen vanuit het ruggenmerg en lopen van daaruit door het gehele lichaam. Bij een ruggenmergaandoening is er sprake van een ziekte, afwijking of stoornis van het ruggenmerg. Veel oorzaken kunnen leiden tot een aandoening van het ruggenmerg. De meeste aandoeningen gaan gepaard met gevoels- en bewegingsstoornissen.
    Lees verder
  • Ruggenmergbeschadiging
    Het ruggenmerg vormt een onderdeel van het centrale zenuwstelsel en bevindt zich in het wervelkanaal. Zenuwbanen lopen vanuit de hersenstam richting het staartbeen. Zenuwen voor beweging en gevoel (het zogeheten perifere zenuwstelsel) ontspringen vanuit het ruggenmerg en lopen van daaruit door het gehele lichaam. Bij beschadiging van het ruggenmerg bestaat de kans op zenuwletsel. Delen van het lichaam die gelegen zijn onder de plaats van de beschadiging kunnen worden aangetast. Zo'n beschadiging kan slechts tijdelijk zijn, maar leidt soms tot blijvende invaliditeit. Beweging en gevoel raken verstoord of zijn soms geheel afwezig, in dat laatste geval ontstaat verlamming. Een ernstige vorm van beschadiging is een dwarslaesie, die veroorzaakt kan worden door een ernstig ongeval. Afhankelijk van de plaats in het ruggenmerg waar de beschadiging optreedt, ontstaat verlamming van benen, romp of zelfs het gehele lichaam.
    Lees verder
  • Ruggenmergtumor
    Wat is een ruggenmergtumor? Het ruggenmerg vormt een onderdeel van het centrale zenuwstelsel en bevindt zich in het wervelkanaal. Lange zenuwbanen lopen vanuit de hersenstam richting het staartbeen. Zenuwen voor beweging en gevoel ontspringen vanuit het ruggenmerg en lopen van daaruit door het gehele lichaam. Het wervelkanaal is een smal kanaal omgeven door harde benige wervels. Ruggenmergtumoren lijken veel op hersentumoren, maar de symptomen ervan zijn anders. Symptomen Wat precies de symptomen zijn, hangt af van de plaats van de tumor en de zenuwen die erdoor beschadigd worden of in verdrukking komen. Het meest kenmerkende symptoom is een hardnekkige rugpijn. Meestal ontstaat één of andere vorm van functie-uitval die zich uit in gevoels- en bewegingsstoornissen. Soms kan iemand het koud krijgen of gevoelloos worden. Ook kan er sprake zijn van spierzwakte in één of meer ledematen en/of moeilijkheden bij de urinelozing en stoelgang. Diagnose Mocht je symptomen waarnemen die op de mogelijkheid duiden van een gezwel in het ruggenmerg, dan zal je dokter je waarschijnlijk verwijzen naar een neuroloog voor een lichaamsonderzoek, voor een CT of MRI en misschien voor andere diagnostische tests. De ruggenmergtumoren worden verdeeld in astrocytomen, ependymomen en lipomen: Astrocytoom: Dit is een tumor die uitgaat van de steuncellen (astrocyten) van het ruggenmerg. Er wordt onderscheid gemaakt tussen goedaardige en kwaadaardige astrocytomen. De goedaardige soort komt drie keer vaker voor dan de kwaadaardige. In beide gevallen is het vaak niet goed mogelijk om het tumorweefsel van het ruggenmergweefsel te onderscheiden, waardoor radicale (totale) verwijdering vaak niet mogelijk is. Ependymoom: Deze tumor ontstaat uit de cellen die de bekleding vormen van het centrale kanaal (ependymcellen) van het ruggenmerg. In tegenstelling tot de astrocytomen zijn de ependymomen vaak goed afgrensbaar van het omgevende ruggenmerg, waardoor radicale operatieve verwijdering vaker mogelijk is. Ze komen bovendien nogal eens voor in het onderste deel van het wervelkanaal, waar zich alleen nog de zenuwwortels bevinden. Lipoom: Dit type tumor bestaat uit vetcellen, en komt meestal voor in het kader van spina bifida. Radicale verwijdering is meestal niet mogelijk. Als een ruggenmergtumor wordt gevonden, kunnen operatief stukjes van de omliggende wervels orden afgesneden, waardoor de druk op de zenuwen verminderd wordt. Meestal verdwijnen hierdoor de pijn en andere symptomen onmiddellijk. Net als bij hersentumoren hangt de verder behandeling af van factoren zoals de soort, omvang en plaats van het gezwel.
    Lees verder