GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

172 resultaten gevonden

• Sarcoïdose

  Wat is sarcoïdose? In het kort: Sarcoïdose is een auto-immuunziekte, waarbij ontstekingen spontaan ontstaan in verschillende organen en weefsels van het lichaam. Sarcoïdose is niet hetzelfde als tuberculose. Als afweerreactie op de ontsteking worden grote hoeveelheden witte bloedcellen aangemaakt die zich ophopen. Deze ophopingen worden granulomen genoemd. De aandoening kan op veel plaatsen optreden, maar vooral in de longen, lymfeklieren, huid, ogen, gewrichten en het Keel-Neus-Oor-gebied. Enkele symptomen van sarcoïdose zijn kortademigheid, hoesten, koorts, reukverlies en concentratieproblemen. Sarcoïodose kan (nog) niet genezen worden, maar de aandoening kan goed worden behandeld. Over sarcoïdose Sarcoïdose is een auto-immuunziekte waarbij spontaan ontstekingen ontstaan in verschillende organen en weefsels van het lichaam. Als afweerreactie op de ontsteking worden door het lichaam grote hoeveelheden witte bloedcellen aangemaakt die zich ophopen. Deze ophopingen worden granulomen genoemd. Bij de meeste mensen verdwijnen deze granulomen vanzelf, maar bij sommigen niet. Het aantal granulomen kan stabiel blijven, maar er kunnen ook meer granulomen bijkomen. Ook kan er littekenweefsel ontstaan. Littekenweefsel en veel granulomen kunnen ervoor zorgen dat je organen niet meer goed kunnen werken. Sarcoïdose, vroeger de ziekte van Besnier-Boeck (-Schaumann) genoemd, kan op heel veel plaatsen in het lichaam optreden maar komt vooral voor in: De longen De lymfeklieren De huid De ogen De gewrichten Keel-Neus-Oor-gebied Minder vaak komen bijvoorbeeld aantasting voor van: Het hart Het zenuwstelsel

  Lees verder

• Scalenussyndroom

  De scalenusspieren zijn drie spieren die zich aan beide zijden in de hals bevinden. Ze hechten aan de zijkanten van halswervels en lopen daar vandaan naar de eerst en tweede rib. De scalenusspieren zorgen ervoor dat je je nek kunt buigen, maar hun voornaamste taak is het optillen van de bovenste twee ribben. Samen met de andere halsspieren vormen zij de scalenuspoort. Door de scalenuspoort lopen ook nog zenuwen en bloedvaten. Deze kunnen afgekneld raken, bijvoorbeeld als scalenusspieren door omstandigheden verkort raken. De verkorte scalenusspieren trekken dan de rib tegen het sleutelbeen en hierdoor wordt de doorgang voor de zenuwen en bloedvaten kleiner. Dit kan verschillende klachten geven als: Doofheid en tintelingen in de arm, hand en vingers Verminderde gevoeligheid, kracht in arm en hand Opgezwollen arm, hand of vingers Zeurende pijn in de arm en hand    

  Lees verder

• Schaafwond

  Wat is een schaafwond? Een schaafwond is een oppervlakkige wond in de huid die over het algemeen weinig tot niet bloedt. Een schaafwond kenmerkt zich door de kleine puntbloedinkjes in de huid en kan soms erg pijnlijk zijn. Over het algemeen geneest deze wond erg goed en binnen een paar dagen is de huid weer heel. Oorzaken De oorzaak van een schaafwond is meestal een klein ongeluk waarbij je huid langs een ruw oppervlak schuurt. Hierdoor verdwijnt een deel van de opperhuid en beschadigen de zenuwuiteinden. Dit kan erg pijnlijk zijn. Kinderen en schaafwonden Door hun onoplettendheid en enthousiasme hebben vooral kinderen last van schaafwonden op hun knie, elleboog of in het gezicht. Tijdens het voetballen vallen ze op hun knie, bij verstoppertje schaven ze hun gezicht en met stoeien bezeren ze hun elleboog. Een kind dat zojuist een schaafwondje heeft opgelopen, huilt vaak tranen met tuiten. Dit komt door de prikkende pijn, maar ook omdat hij geschrokken is. Zaak is dan ook om eerst het kind gerust te stellen en vervolgens de schaafwond te verzorgen. Symptomen Typisch voor een schaafwond zijn de kleine rode puntbloedinkjes in de huid. In de huid zie je vaak krassen zitten van de ruwe oppervlakte waar je langs bent geschaafd. De huid reageert op deze beschadiging met de volgende klachten en symptomen: Pijn Roodheid Zwelling Warmte Meestal welt er een beetje wondvocht op om het vuil in de schaafwond af te voeren. Soms komt er ook bloed uit de wond. Na enkele uren nemen deze symptomen meestal vanzelf af. Behandeling Herstel van een schaafwond Bij een normaal herstel duurt het enkele dagen voordat de wond volledig genezen is. Wanneer de pijn, roodheid en zwelling in de uren na het ongeluk juist meer worden, is het verstandig om contact op te nemen met een arts. Doe dit ook wanneer de schaafwond ontstoken is. Bij een ontsteking is de wond niet alleen rood, pijnlijk en warm, maar komt er ook pus uit. Vaak gaat dit gepaard met (lichte) koorts. Zelf behandelen van schaafwonden Wanneer behandeling gewenst is, verloopt dit meestal in drie stappen: Stap 1: Reinigen Het is belangrijk dat je een schaafwond goed schoonmaakt en desinfecteert, omdat er veel vuil en bacteriën in de wond achter kunnen blijven. Was de schaafwond goed schoon met stromend water. Stap 2: Desinfecteren Vervolgens kun je de schaafwond desinfecteren met jodium of alcohol. Stap 3: Beschermen Dek de schaafwond af met een vet gaasje om te voorkomen dat er nieuw vuil en bacteriën in komen. Als zich een korst begint te vormen op de schaafwond hoeft er geen bescherming meer op. Soms kan het handig zijn om de korst soepel te houden met bijvoorbeeld vaseline zodat deze niet steeds breekt. Overigens is er geen bewijs dat het beschermen van een schaafwond het herstel versnelt. Wanneer naar de huisarts? Het is verstandig om naar de huisarts te gaan met een schaafwond als deze: Erg groot is en er veel straatvuil in de wond is gekomen Hevig bloedt Zorgt dat je het lichaamsdeel niet meer kan bewegen Een groot deel van het lichaamsoppervlak bedekt Soms wordt aangeraden om een tetanusvaccinatie te halen vanwege het vele straatvuil wat in de schaafwond kan komen.

  Lees verder

• Schedelbreuk

  Wat is een schedelbreuk? Een schedelbreuk (ook wel schedelfractuur genoemd) is het gevolg van een (ernstig) ongeval waarbij veelal ook letsel aanwezig is zoals een hersenschudding (commotio cerebri) of een hersenkneuzing (contusio cerebri). Symptomen De breuk (fractuur) zelf geeft meestal weinig klachten, de andere verwondingen geven de meeste klachten. Meestal zijn (hoofd)pijn en bloeden de enige verschijnselen van de breuk. In ernstige gevallen verlies je het bewustzijn. Bij een schedelbasisfractuur treden vaak symptomen op van uitval van zenuwfuncties, zoals gedeeltelijk uitval van het gezichtsvermogen, van de reuk of van gehoor en evenwicht. Hiervan is wel weer grotendeels herstel mogelijk. Raadpleeg altijd een arts bij een hoofdwond na een ongeval, zeker indien er bewustzijnsverlies - hoe kort ook - is geweest.

  Lees verder

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10