GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

70 resultaten gevonden

  • Testikelgezwel
    Een zwelling van de testikel (zaadbal) kan verschillende oorzaken hebben: Verdraaiing van de zaadbal Een ontsteking of een (goedaardige of kwaadaardige) tumor Bij kanker van de zaadbal is het belangrijkste verschijnsel een langzaam groeiend klein knobbeltje in de getroffen testikel. Raadpleeg bij het ontdekken van een knobbeltje de huisarts. De oorzaak van de zwelling moet worden achterhaald om de behandeling te kunnen starten.    
    Lees verder
  • Testikelontsteking (Orchitis)
    Een ontsteking van de testikel (zaadbal) wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie. Vanuit de urineleider kan een infectie zich uitbreiden via de zaadleider naar de zaadbal. Er is sprake van een gezwollen, zeer pijnlijke warme testikel. Raadpleeg bij klachten direct de huisarts. Behandeling Snelle behandeling met antibiotica (middelen tegen bacteriën) is noodzakelijk om onvruchtbaarheid te voorkomen.      
    Lees verder
  • Tetanus
    Wat is tetanus? Tetanus is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Clostridium tetani. Je kunt besmet raken via een vuile wond, dat wil zeggen een wond waarin bijvoorbeeld straatvuil, aarde of resten van uitwerpselen van dieren terecht zijn gekomen. Ook via een beet van een dier kun je besmet raken. Vooral wondjes die klein, maar wel diep zijn vormen een risico, omdat de bacterie goed gedijt in een zuurstofarme omgeving. De bacteriën vermenigvuldigen zich en produceren de gifstof tetanopasmine. Deze gifstof tast vooral de zenuwen aan die naar de spieren lopen. De besmetting kan niet van mens tot mens worden overgebracht. Mensen die niet voldoende zijn ingeënt tegen tetanus lopen een verhoogd risico om de ziekte te krijgen. Als je een tetanusinfectie oploopt, word je meestal binnen drie dagen tot drie weken na besmetting ziek. Oorzaken Tetanus kan het gevolg zijn van brandwonden en van bevriezing van bijvoorbeeld vingers of tenen. Maar het kan ook optreden na een snee, operatie, abortus, bevalling en na drugsgebruik. De Clostridum bacterie wordt ook vaak overgebracht vanuit dieren die de bacterie al hebben. Symptomen Tetanus is een ernstige ziekte. Tetanus begint meestal met verschijnselen van rusteloosheid, geprikkeldheid en hoofdpijn. Daarna volgen vaak kaakkramp en slikklachten, stijfheid van de nek- en buikspieren, en soms koorts. Uiteindelijk kunnen krampen optreden in alle skeletspieren. In de volksmond noemde men de ziekte ook wel kaakklem. Ook de ademhalingsspieren kunnen aangetast worden en dan ontstaat een gevaarlijke situatie die zelfs tot de dood kan leiden. Verder kunnen de volgende symptomen zich voordoen: Stijfheid rondom de wond Pijnlijke spierkrampen Slikklachten en ademhalingsproblemen Botbreuken door spierkrampen Hartproblemen Longontsteking Diagnose Bij tetanus zijn de verschijnselen vaak al kenmerkend. De diagnose van tetanus wordt door de arts gesteld op grond van de verschijnselen. Er hoeft niet altijd sprake te zijn van een wond. Soms kan de tetanusbacterie met een kweek aangetoond worden. Stoffen worden uit de wond afgenomen om meer onderzoek te doen. Tetanus kan niet via het bloed worden vastgesteld. Behandeling In Suriname worden de meeste kinderen ingeënt tegen tetanus. Na vaccinatie heb je antistoffen tegen de ziekte in je bloed. Deze antistoffen zijn in ieder geval voldoende om de ziekte voor tien jaar te voorkomen. Zonder behandeling is tetanus dodelijk. Als je tetanus hebt, moet je zo snel mogelijk in een ziekenhuis worden opgenomen. Opnieuw inenten kan verstandig zijn als je: Regelmatig in aanraking komt met aarde of dieren Meer dan gemiddelde kans op verwonding hebt (bijvoorbeeld door je werk) Een vervuilde wond hebt opgelopen Als je tetanus hebt gehad en overleefd betekent dat helaas niet dat je geen tetanusinfectie meer op kunt lopen. Wanneer nieuwe tetanusbacteriën je lichaam binnenkomen, moet je voldoende antistoffen in je bloed hebben. Dit kan alleen door nieuwe inentingen. Als je tetanus hebt opgelopen door een wond, moet deze goed schoongemaakt worden. Verder krijg je zo snel mogelijk antistoffen. Prikkels van buitenaf zoals stoten en trauma’s moeten zo veel mogelijk vermeden worden, omdat deze zeer pijnlijke spierkrampen kunnen uitlokken. De behandeling bestaat uit het neutraliseren van het gif, dit wordt gedaan met injecties tetanusimmunoglobulinen die het tegengif bevatten. Daarnaast schrijft de arts ook antibiotica voor, zodat de infectiebron verwijderd wordt. Eliminatie van de infectiebron houdt in dat het geïnfecteerde weefsel en de lichaamsvreemde stoffen uit de wond verwijderd worden. De spierkrampen worden bestreden met ontspannende en kalmerende medicatie als Diazepam. Wat kun je zelf doen? Loop je een wond op door straatvuil, aarde of een beet en is je laatste vaccinatie langer dan 10 jaar geleden, ga dan direct naar je huisarts voor een eenmalige booster injectie.
    Lees verder
  • Thalassemie (Erfelijke bloedarmoede)
    Wat is thalassemie? Thalassemie is een aangeboren erfelijke afwijking van de rode bloedcellen. Je lichaam maakt dan onvoldoende zuurstofdragend eiwit (hemoglobine) aan. Onder de microscoop hebben de rode bloedcellen het uiterlijk van een schietschijf. Door deze gestoorde vorm kan het zuurstofdragend eiwit hemoglobine zich niet voldoende vormen. Er ontstaat een verstoring van het zuurstoftransport. Een ouder is drager, wat heeft dit voor gevolg? Als je drager bent van de ziekte en je partner niet, heeft je kind 50% kans om ook drager te zijn. Wat als beide ouders drager zijn? Dit hoeft niet direct gevolg te hebben: Er is 25% kans dat je kind geen drager is en geen thalassemie heeft Er is 50% kans dat je kind drager is, dus dat je kind geen thalassemie heeft maar dit wel door kan geven Er is 25% kans dat je kind bèta-thalassemie (ernstige bloedarmoede) heeft Beide ouders hebben de ziekte, wat heeft dit voor gevolg? Jullie zullen de ziekte overdragen op je kind. Als je wilt weten hoe groot de kans is dat je kind deze ziekte erft, dan kun je een bloedonderzoek laten doen. Na de geboorte zal tevens een hielprik worden afgenomen, waarbij je baby onderzocht zal worden op thalassemie. Dragerschap kan echter later pas worden aangetoond.
    Lees verder