GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

79 resultaten gevonden

• Verlamming

  Wat is verlamming? Je hebt last van een verlamming als je spieren niet goed meer werken. Het kan zijn dat ze minder goed werken, maar het kan ook zijn dat je spieren het helemaal niet meer doen. Een verlamming wordt veroorzaakt door het uitvallen van een deel van het zenuwstelsel. Waar de verlamming in je lichaam optreedt, is afhankelijk van welke zenuw er is aangedaan. Er zijn verschillende soorten van verlamming. Zo kun je volledig verlamd zijn. Volledige verlamming wordt ook wel eens paralyse of plegie genoemd. Je spieren zijn dan slap en je kunt ze niet meer aanspannen. Ook kun je onvolledig verlamd zijn. Dan werken je spieren nog een beetje en heb je geen volledig krachtsverlies. Dat wordt ook wel parese genoemd. Verder kan het ook zijn dat niet je kracht verminderd is, maar dat het moeilijker is om je bewegingen onder controle te hebben. Dit kan zich uiten in onwillekeurige bewegingen of het moeilijker kunnen controleren van je beweging. Spastische verlamming komt meestal voor na een beschadiging van de hersenen. Eenzijdige en totale verlamming Er wordt onderscheid gemaakt tussen eenzijdige en totale verlamming. Eenzijdige verlamming wordt ook wel hemiplegie genoemd. Als je eenzijdig verlamd bent, bevindt de verlamming zich maar aan één kant van je lichaam. Dit komt voor als je een zenuw beschadigt die naar één kant van je lichaam loopt. Ook als de verlamming veroorzaakt wordt door een probleem in de hersenen, is het meestal zo dat maar een kant van je lichaam verlamd is. Een voorbeeld van halfzijdige verlamming is paralyse van Bell (aangezichtsverlamming). Meestal is deze verlamming slechts tijdelijk. Naast een eenzijdige verlamming is er ook de totale verlamming. Dan bevindt de verlamming zich aan beide kanten van je lichaam. Dat gebeurt in het geval van een dwarslaesie: daarbij wordt je ruggenmerg beschadigd. Een dwarslaesie heeft bijna altijd een volledige verlamming van de benen tot gevolg. Naarmate de beschadiging van het ruggenmerg hoger zit, zal je romp verder verlamd en gevoelloos zijn.

  Lees verder

• Verlatingsangst

  Wat is verlatingsangst? Verlatingsangst is een psychische aandoening die men ook wel separatieangst of separatieangststoornis noemt. Verlatingsangst valt volgens de DMS-5 onder de ontwikkelingsstoornissen. DSM staat voor Diagnostic and Statistical manual of Mental disorders en is een Amerikaans handboek dat de meeste landen als standaard zien bij de diagnostiek van psychische stoornissen. Iemand met verlatingsangst is zeer bang om verlaten te worden door bepaalde hechtingsfiguren. Denk hierbij aan hun ouders, vrienden, partner of kinderen. Deze mensen piekeren op voorhand over eventuele verlating, bijvoorbeeld in de vorm van verlies of bedrog. Verlatingsangst komt voornamelijk bij kinderen voor, maar er zijn toch ook veel volwassenen die last hebben van verlatingsangst. Verlatingsangst ontwikkelt zich bij kinderen meestal in de hechtingsfase, bij volwassenen kan het zich ontwikkelen na een ingrijpende gebeurtenis. Bijvoorbeeld wanneer iemand wordt bedrogen door zijn of haar partner. Statistisch gezien heeft 6,6 procent van de volwassenen kans op het krijgen van verlatingsangst. Daarvan is merendeel van het vrouwelijke geslacht. Het is niet bewezen dat verlatingsangst erfelijk is, maar wel is het zo dat kinderen waarvan één van de ouders last heeft van verlatingsangst, zelf ook vaker last hebben van verlatingsangst. Kortom, verlatingsangst is zeker niet altijd erfelijk. Ook aangeleerd gedrag en omgevingsfactoren spelen een rol.

  Lees verder

• Verlegenheid

  Wat is verlegenheid? Verlegenheid is angst in sociale situaties. Je denkt dat je beoordeeld wordt op alles wat je zegt en doet. Hierdoor word je erg zelfbewust, waardoor je minder betrokken bent bij de sociale interactie. Je bent een beetje in jezelf gekeerd en praat niet gemakkelijk mee met anderen. Verlegenheid komt in verschillende gradaties en vormen voor. Extreme verlegenheid noem je ook wel sociale angst of sociale fobie. Aan de andere kant heeft verlegenheid ook een functie. In sommige situaties kan het goed zijn om zelfbewust te zijn en even de 'kat uit de boom te kijken', voordat je jezelf blootgeeft in sociale interacties. Oorzaken Verlegenheid ontstaat door een combinatie van je persoonlijkheid en ervaringen. Sommige mensen zijn gevoeliger dan anderen. Mensen die bijvoorbeeld een wat ontwijkende persoonlijkheid hebben, hebben hier meer last van. Deze mensen lopen meer kans verlegen te worden. Er zijn onderzoeken die spreken over SPS, oftwewel sensory perception sensitivity.  Ongeveer 20% van alle mensen heeft SPS. Deze mensen besteden meer aandacht aan details. Bij het verwerken van visuele informatie zijn meer delen van het brein actief bezig dan bij extraverte mensen. Deze mensen zijn in de regel meer verlegen dan anderen. Hiernaast kunnen ervaringen met andere mensen ook verlegenheid veroorzaken. Invloedrijke personen, zoals de ouders of opvoeders, leveren een grote bijdrage aan het wel of niet ontstaan van verlegenheid. Ook traumatische ervaringen kunnen verlegenheid veroorzaken. Soms ontstaat verlegenheid pas in de puberteit, wanneer je je onzeker over jezelf gaat voelen. Symptomen Als je verlegen bent, durf je bepaalde sociale interacties niet aan te gaan. Vaak hebben verlegen mensen moeite met mensen aan te spreken, terwijl ze dit vaak wel zouden willen. Dit komt vaak door negatieve gedachten die verlegen mensen over zichzelf hebben. Ze denken dat ze minder kunnen als een ander of niets interessants hebben te vertellen. Ze wennen langzaam aan nieuwe mensen, plaatsen en situaties. Ook voelen ze zich alleen op bepaald terrein op hun gemak. Dit terrein kan wel uitgebreid worden, maar dat kost tijd. Hiernaast doen verlegen mensen er veel langer over om beslissingen te maken. Ook zijn ze zich bewuster van alles wat er gebeurt en vervelen ze zich sneller tijdens gesprekken over koetjes en kalfjes. Als je je verlegen voelt, kun je last krijgen van de volgende symptomen: Blozen Stotteren Hartkloppingen Hyperventileren Zweten Koude rillingen Droge mond Hoofdpijn Giechelen Onrust, wat zich vaak uit in bewegingen met de benen of friemelen Duizeligheid Verlegenheid bij kinderen kun je herkennen doordat ze wat langzamer meedoen met de rest. Ook huilen ze gemakkelijker. Hiernaast stelt een verlegen kind vaak ongebruikelijke vragen die voortkomen uit uitzonderlijk diepe gedachten. Verlegen kinderen luisteren vaak goed en hebben weinig straf nodig. Behandeling Verlegenheid kan behandeld worden door sociale vaardigheidstrainingen. Hierbij leer je om gesprekken te beginnen met andere mensen. Je kunt ook een psycholoog inschakelen. Deze zal je helpen angstige gedachten te bestrijden en overwinnen met cognitieve gedragstherapie. Hierdoor zal je uiteindelijk meer zelfvertrouwen krijgen en je verlegenheid overwinnen. Daarnaast kan een sociale fobie ook nog worden behandeld met medicatie. Belangrijkste middelen zijn bétablokkers (bloeddrukverlagers de fysieke nerveuze symptomen verminderen zoals hartkloppingen, zweten) en antidepressiva (deze verminderen de angstklachten). Tips Zelf kun je ook veel aan je verlegenheid doen. Gebruik als je verlegen bent de volgende tips om je onzekerheid te overwinnen en meer zelfvertrouwen op te bouwen: Praat met andere verlegen mensen. Hierdoor leer je al snel dat je niet de enige bent, maar dat verlegenheid heel normaal is. Besef dat andere mensen helemaal niet zo op je letten als je zelf denkt Probeer tijdens een gesprek niet zoveel op jezelf te letten, maar juist op de ander Oefen het omgaan met anderen door vaker een gesprekje te beginnen Bedenk dat niet iedereen je aardig kan en hoeft te vinden Gebruik ademhalings- of ontspanningsoefeningen om rustig te worden in gespannen situaties

  Lees verder

• Vermannelijking

  Wat is vermannelijking? Soms ontstaan bij een vrouw mannelijke geslachtskenmerken, zoals een lage stem, borsthaar of een toename van spieromvang. Afhankelijk van de oorzaak kunnen de verschijnselen zich op jonge leeftijd openbaren of pas later zichtbaar worden. Oorzaken De oorzaak is meestal een aandoening van de geslachtsklieren, de bijnieren en het hersenaanhangsel. Er ontstaat een overmaat aan hormonen die effect hebben op het ontstaan van mannelijke kenmerken. Bepaalde erfelijke aandoeningen zorgen ook voor zo'n stoornis in de hormoonhuishouding waardoor mannelijke geslachtskenmerken bij meisjes ontstaan. Behandeling Nauwkeurig onderzoek naar de onderliggende oorzaak is erg belangrijk. Meestal kunnen de verschijnselen met hormoonbehandeling worden bestreden. Behalve de aangeboren vermannelijking zien wij dit ook meisjes, die in de sport mannelijke hormonen gebruiken om hiermee de prestaties te verhogen.

  Lees verder

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10