GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

72 resultaten gevonden

  • Zwangerschapsvergiftiging (zwangerschapshypertensie)
    Wat is zwangerschapsvergiftiging? De term zwangerschapsvergiftiging – ook wel zwangerschapshypertensie genoemd – wordt gebruikt als er complicaties optreden door een (te) hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap. Er wordt onderscheid gemaakt tussen vier ziektebeelden: zwangerschapshypertensie, pre-eclampsie, HELLP-syndroom en eclampsie. Elk van de vier ziektebeelden gaat samen met andere symptomen. De oorzaak van zwangerschapsvergiftiging is (nog) niet bekend. De behandeling van zwangerschapsvergiftiging hangt af van de complicaties die optreden gedurende de zwangerschap. Over zwangerschapsvergiftiging De term zwangerschapsvergiftiging wordt gebruikt als er zich tijdens de zwangerschap problemen voordoen die worden veroorzaakt door een te hoge bloeddruk (hypertensie). De officiële naam van de aandoening is dan ook zwangerschapshypertensie, maar de meeste mensen gebruiken de term zwangerschapsvergiftiging. De symptomen van zwangerschapsvergiftiging kunnen zich geleidelijk of heel plotseling voordoen. De klachten treden meestal op na de twintigste week van de zwangerschap, maar kunnen ook tot acht dagen na de bevalling ontstaan. Er zijn vier vormen van zwangerschapsvergiftiging: zwangerschapshypertensie, pre-eclampsie, HELLP-syndroom en eclampsie.
    Lees verder
  • Zweer (ulcus)
    Een zweer of ulcus ontstaat door weefselbeschadiging van de huid of van slijmvliezen. De neiging tot (spontane) genezing is vaak erg slecht. Een zweer kan ontstaan door infectie van een wond. Langdurige ontstekingen, stoornissen in de bloedvoorziening en kwaadaardige tumoren kunnen gepaard gaan met zweervorming. Behandeling Langdurige behandeling en goede hygiëne zijn (dikwijls) noodzakelijk om alsnog genezing te verkrijgen. Een niet genezend wondje moet altijd door de huisarts bekeken worden, zodat een juiste behandeling na diagnose ingesteld kan worden.    
    Lees verder
  • Zweetklierontsteking (Hidradenitis)
    Wat is zweetklierontsteking? Een zweetklierontsteking wordt ook wel Hidradenitis genoemd en is een aandoening waarbij je last hebt van ontstoken zweetklieren. Over je hele lichaam heb je zweetklieren en deze zijn belangrijk voor de vochtregulatie van je lichaam, de zogenaamde eccriene zweetklieren. Daarnaast heb je nog de apocriene zweetklieren die zich alleen in de oksel- en liesstreek bevinden. Deze apocriene zweetklieren zijn onder andere verantwoordelijk voor de zweetgeur en kunnen ontstoken raken.  Je hebt drie soorten zweetklierontstekingen: Acute zweetklieronsteking Chronische zweetklierontsteking Langzaam uitbreidende zweetklierontsteking Een zweetklierontsteking wordt vaak verward met de chronische aandoening Hidradenitis suppurativa (HS). Dit betekent ook letterlijk etterende zweetklieren maar in feite zijn de haarzakjes bij HS ontstoken en niet de zweetklieren. Een zweetklierontsteking kan wel het gevolg zijn van een ontstoken haarzakje.
    Lees verder
  • Zweetvoeten (Hyperhidrosis plantaris)
    Wat zijn zweetvoeten We hebben allemaal weleens zweetvoeten, bijvoorbeeld bij warm weer of door (te) warm schoeisel met onvoldoende ventilatie. Sommige mensen hebben meer last van zweetvoeten dan anderen. Overmatig zweten op de voetzolen noemen we ook wel hyperhidrosis plantaris. De vochtige omstandigheden bij hyperhidrosis plantaris vormen een ideaal klimaat voor bacteriën die stinkvoeten veroorzaken. Symptomen Bij voortdurende en overmatige zweetproductie van de voeten treden soms verschillende problemen op. Door het vochtige milieu rondom de voetzool krijgen bacteriën en schimmels sneller kans om te groeien en liggen infecties op de loer. De symptomen van zweetvoeten zijn: Onaangename geur Vochtige voeten Voeten die warm aanvoelen Branderige voeten Bleke voeten Rimpelige voeten Diagnose van zweetvoeten De diagnose zweetvoeten wordt gesteld op basis van het verhaal van de patiënt en klinische verschijnselen. Aanvullend onderzoek is alleen nodig als er bijkomende klachten zijn die wijzen op een onderliggende aandoening, zoals overmatig zweten (hyperhidrosis), een infectie of suikerziekte. In heel enkele gevallen kan de huisarts een jodiumzetmeeltest adviseren. Deze test geeft een indruk van de zweetproductie.
    Lees verder