GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
Zoeken op: Maligne en benigne tumoren
52 resultaten gevonden
-
Xantelasma (Huidgezwel, xanthoom)
Een xantelasma of xanthoom is een goedaardige huidtumor, die bestaat uit gele plekjes van een vetachtige stof, die zich om onbekende redenen onder de opperhuid ophopen. Ze kunnen bijvoorbeeld voorkomen op de oogleden, op pezen of in de handpalmen. Gelukkig is deze aandoening ongevaarlijk en de plekjes kunnen worden verwijderd als ze erg lelijk worden. Helaas kunnen ze later dan toch weer terugkomen.Lees verder -
Xanthelasma (Xantheslasmata)
Wat is een xanthelasma? Xanthelasma (enkelvoud) of xanthelasmata (meervoud) zijn geelachtige vetophopingen in de huid van de oogleden. De verdikkingen ontstaan meestal aan de binnenkant van het ooglid. Xanthelasmata zijn niet pijnlijk, maar worden langzaam groter zonder behandeling. De gelige bultjes zijn altijd goedaardig. Xanthelasmata behoren tot de groep xanthomen. Xanthoom betekent letterlijk ‘gelige verhevenheid op de huid’ en kan op verschillende plekken op de huid voorkomen, zoals op knieën en ellebogen. Oorzaken Een xanthelasma wordt veroorzaakt door een plaatselijke vetophoping in de huid. Deze verdikking kan verschillende oorzaken hebben: Erfelijke aandoeningen, bijvoorbeeld vetstofwisselingsstoornissen Diabetes mellitus (suikerziekte) Hoog cholesterolgehalte Overgewicht Zwangerschap Leveraandoeningen Er hoeft overigens niet altijd een oorzaak achter de gelige verdikkingen te zitten. Ze kunnen spontaan ontstaan, zonder dat een andere aandoening de boosdoener is. Symptomen Het enige verschijnsel dat zich voordoet bij een xanthelasma is de gelige ophoping rondom de oogleden. Een xanthelasma begint vaak als een klein oppervlakkig plekje, maar na verloop van tijd kunnen er meerdere plekjes ontstaan. Ook smelten sommige zwellingen samen, waardoor het een vlek van enkele centimeters lang kan worden. Bij brildragende mensen kan de gele vlek uitbreiden naar plekjes op de neus, waar de bril druk uitoefent. Mensen zien de gele ophoping vaak als een storend plekje in het gezicht. Buiten dat geven xanthelasmata geen klachten. Diagnose De diagnose wordt op twee manieren gesteld. De dokter kan zien dat het om een xanthelasma gaat door de gelige verdikkingen te observeren. Een andere manier om de diagnose xanthelasma te stellen is door vetten (triglyceriden en cholesterol) in het bloed te meten. Er wordt dan gekeken naar een verhoogd vetgehalte. Behandeling Xanthelasmata gaan niet spontaan weg, maar zijn wel goed te behandelen door een specialist. De behandelingen bestaan uit: Het aanstippen van de gele vlek met vloeibaar stikstof. Hierdoor wordt de verdikking bevroren. De korstjes die eventueel ontstaan na het aanstippen verdwijnen na een paar dagen. Het aanstippen van de gele vlek met een etsende vloeistof (trichloorazijnzuur). De huid wordt de eerste paar uren na het aanstippen wit en vervolgens verandert het in een bruingelige korst. Uiteindelijk heelt de huid zonder dat er littekenvorming ontstaat. Het genezingsproces duurt gemiddeld tien tot veertien dagen. Bij deze methode maakt de specialist gebruik van elektrische stroom om de huid weg te schaven. Er ontstaat een oppervlakkig wondje dat wordt verbonden. Er ontstaat er een korstje dat vanzelf binnen een paar dagen loslaat. Tijdens deze behandeling maakt de specialist gebruik van een CO2 laser, waarbij de verdikking wordt weggehaald. Het korstje dat na de behandeling ontstaat, valt er na tien tot veertien dagen vanzelf af. Bij hardnekkige xanthelasmata worden de plekken soms via een operatieve ingreep verwijderd of weggesneden. Xanthelasmata keren vaak terug na behandeling. Het kan voorkomen dat er meerdere behandelingen nodig zijn om de ophopingen te laten verdwijnen, maar ook hier geldt dat de aandoening vaak terugkeert. Zelfhulpmiddelen Voor het verwijderen van xanthelasmata is altijd specialistische hulp nodig. Zelf maak je de plek minder zichtbaar door bijvoorbeeld camouflagemiddelen of make-up aan te brengen.Lees verder -
Ziekte van Paget
Wat is de ziekte van Paget? In het kort: De ziekte van Paget is een chronische, goedaardige botziekte. De oorzaak is (nog) niet bekend. De ziekte van Paget ontstaat omdat cellen in botten te snel afbreken. Symptomen kunnen onder andere pijn in de botten en een botbreuk zijn. De behandeling bestaat uit het toedienen van medicijnen die botafbraak tegengaan (bisfosfonaten). Over de ziekte van Paget De ziekte van Paget is een chronische, goedaardige aandoening die plaatselijk voorkomt in een of meerdere botten. De ziekte komt het meest voor op oudere leeftijd, meestal vanaf 50 jaar. De aandoening leidt tot het ontstaan van zachtere, brozere, grotere en soms vervormde botten. Vooral de botten in het bekken, de wervelkolom, benen en schedel worden zwakker. Er bestaat ook een andere aandoening aan die de ziekte van Paget wordt genoemd. Dit is een aandoening aan de tepel. De ziektes heten hetzelfde omdat ze beiden zijn ontdekt door de chirurg James Paget (1814-1899). Oorzaken De oorzaak van de ziekte van Paget is (nog) niet bekend, waarschijnlijk heeft deze ziekte een erfelijke oorsprong. Bij de ziekte van Paget is er sprake van een verstoorde botaanmaak en botafbraak. Het evenwicht is verstoord tussen de cellen die oud bot afbreken (osteoclasten) en de cellen die nieuw bot vormen (osteoblasten). De ziekte zorgt dat er te veel osteoclasten worden aangemaakt, waardoor het bot te snel afgebroken wordt. De osteoblasten kunnen niet snel genoeg nieuw bot aanmaken, waardoor er afwijkende botten ontstaan. Door het uit evenwicht raken van de cellen neemt de botomvang toe, maar de structuur van het bot is ruw, minder sterk en kan vervormd zijn. Symptomen Vaak zijn er bij de ziekte van Paget geen klachten en wordt de ziekte pas opgemerkt als er sprake is van een botbreuk. Wanneer er wel klachten zijn, komt dat door zenuwbeknellingen of slijtage van gewrichten. De klachten hangen ook af van in welke botten cellen te snel worden afgebroken. Klachten kunnen zijn: Pijn in de botten Misvorming van botten Vermoeidheid Botbreuken Hoofdpijn Duizeligheid Moeite met lopen Doofheid Behandeling De behandeling van de ziekte van Paget bestaat uit het toedienen van bisfosfonaten. Deze medicijnen bevatten stoffen die de afbraak van normaal bot tegengaan. Ze worden toegediend via een infuus in het ziekenhuis of worden genomen in de vorm van tabletten. Wanneer een bot te erg misvormd raakt is een operatie nodig, dit komt echter niet vaak voor.Lees verder -
Ziekte van Paget aan de tepel
Wat is de ziekte van Paget aan de tepel? In het kort: De ziekte van Paget is een zeldzame vorm van borstkanker, waarbij de tepel en het tepelhof zijn aangedaan door tumorcellen. De ziekte van Paget ontstaat door kwaadaardige tumorcellen. Symptomen van de ziekte van Paget zijn onder andere een jeukende tepel of bultjes op tepel. De diagnose wordt vaak laat gesteld omdat de ziekte lijkt op een huidaandoening. De behandeling hangt af van de hoever de tumor is uitgezaaid. Over Paget aan de tepel De ziekte van Paget is een zeldzame vorm van borstkanker, waarbij de tepel en het tepelhof zijn aangedaan door tumorcellen. De ziekte komt het vaakst voor bij vrouwen van vijftig tot zestig jaar. Van alle gevallen van borstkanker krijgt één procent te maken met Paget aan de tepel. Bij ongeveer de helft van de mensen met de ziekte van Paget beperken de kwaadaardige cellen zich tot de tepel. De prognose is dan gunstiger dan wanneer er een tumor in de borst zit. Er bestaat ook een chronische botziekte die de ziekte van Paget wordt genoemd, dit is een andere aandoening. De ziektes heten hetzelfde omdat ze beide zijn ontdekt door de chirurg James Paget.Lees verder