GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
Zoeken op: Maligne en benigne tumoren
52 resultaten gevonden
-
Glomustumor (Paragangliomen)
Wat is een glomustumor? Glomustumoren ofwel paragangliomen zijn zeldzame tumoren die in het hoofd-halsgebied kunnen ontstaan langs zenuwen en grote bloedvaten. Er bestaan drie verschillende glomustumoren: Glomus caroticum tumor: Deze tumor ontstaat in de splitsing van de halsslagader en geeft zwellingen midden in de hals. Glomus vagale tumor: Deze tumor ontstaat langs de tiende hersenzenuw, hoog in de hals. Deze tumor veroorzaakt een zwelling achter de keelamandel waardoor gehoorverlies en zenuwuitval kunnen optreden. Glomus jugulare tumor en glomus tympanicum: Deze tumoren ontstaan achter het trommelvlies in het oor. Deze tumoren zijn bijna altijd goedaardig, er is dus geen sprake van kanker. Ze groeien langzaam en het verloop is vaak gunstig met weinig of geen klachten. Soms kunnen de tumoren uiteindelijk de nabijgelegen zenuwen en bloedvaten in de verdrukking brengen. Dan kan een operatie nodig zijn. Oorzaken Bij meer dan de helft van de patiënten komen glomustumoren in de familie voor. Omdat glomustumoren niet altijd klachten geven, zal het voorkomen in de familie soms pas blijken na onderzoek van diverse familieleden. Het voorkomen van meerdere glomustumoren bij een patiënt maakt de erfelijke vorm meer waarschijnlijk. Erfelijke glomustumoren ontstaan door een afwijking in het erfelijk materiaal (DNA), dat van generatie op generatie kan worden doorgegeven. Als een ouder drager is hebben de kinderen 50% kans om de mutatie te erven. Symptomen Afhankelijk van de precieze plek van de tumor kunnen klachten ontstaan als zwellingen in de hals, oorsuizen of gehoorverlies. Bij sommige patiënten kunnen zenuwen in de knel komen, met als gevolg heesheid, slikklachten of aangezichtsverlamming. De klachten ontstaan meestal tussen de 20 en 40 jaar. Diagnose Tumoren kunnen door middel van een MRI-scan zichtbaar gemaakt worden. Wanneer een tumor is geconstateerd worden er periodiek scans gemaakt om de groei te volgen. Behandeling Wanneer de tumor klachten veroorzaakt kan deze, samen met de lymfklieren in de omgeving, operatief verwijderd worden.Lees verder -
Goedaardig borstweefselgezwel
Wat is een goedaardig borstweefselgezwel? Goedaardige gezwellen in de borsten komen het meest voor bij vrouwen op jongere leeftijd. Vrij dikwijls komen goedaardige bindweefselgezwellen in de borstklier voor en soms zijn er cysten (met vocht gevulde holtes), een veel voorkomende goedaardige aandoening. Oorzaken Oorzaken voor knobbeltjes kunnen zijn: een ontsteking (maar dan zijn er meestal ook andere verschijnselen zoals koorts of een rode plek) of een fibroadenose ofwel een verdikking in het melkklierweefsel. Symptomen De klachten zoals pijn en een gespannen gevoel in de borsten verergeren vaak in de periode dat de menstruatie op gang komt. Vaak zijn er helemaal geen klachten en worden de knobbeltjes bij toeval ontdekt of bij een borstonderzoek. Het is goed om zo'n borstonderzoek zelf te doen bijvoorbeeld iedere maand op een vast tijdstip, na de menstruatie. Ga als je een knobbeltje ontdekt binnen een paar dagen even langs de huisarts. Zo nodig kan een röntgenfoto van de borst genomen worden of een biopsie (weefselstukje) uit het knobbeltje worden genomen voor verder onderzoek.Lees verder -
Goedaardige blaastumoren
Wat zijn goedaardige blaastumoren? Een blaastumor is meestal kwaadaardig: in 95% van de gevallen. Een enkele keer gaat het echter om goedaardige poliepen. Beide aandoeningen, goedaardige en kwaadaardige tumoren, komen voort uit het slijmvlies van de blaaswand. Ze groeien (binnenwaarts) de blaasholte in. Goedaardige poliepen zaaien zich niet uit, dit geldt overigens ook voor de oppervlakkig groeiende kwaadaardige blaastumoren. Soms kunnen ze de uitgang van de blaas of de uitgangen van de urineleiders die van de nieren komen blokkeren. In het laatste geval kan de afvoer uit de nier geblokkeerd worden, waardoor een stuwing optreedt door de zich ophopende urine. Deze aandoening wordt hydronephrosis of waternier genoemd. Symptomen De verschijnselen zijn ongeveer hetzelfde als die van blaaskanker. Bloed in de urine zonder pijn is de 'handtekening' van blaastumoren. Soms echter is er ook een branderige en veelvuldige aandrang om te plassen. De waternier kan pijn in de lendenen veroorzaken en aangezien een blaas met een tumor meer vatbaar is voor ontstekingen, kunnen ook die symptomen voorkomen. Behandeling De uroloog zal onderzoeken of de gezwellen goedaardig zijn. De meeste blaastumoren groeien oppervlakkig, zaaien zich niet uit en zijn gemakkelijk te verwijderen. Dit gaat met een buisje wat via de plasbuis naar de blaas wordt geleid, waar de tumor met een klein instrumentje wordt weggesneden. Het verwijderde materiaal wordt door de patholoog microscopisch onderzocht om te kijken of het goedaardig is. Je hoort dit dus pas achteraf, als de operatie klaar is. Als de diagnose kwaadaardigheid is gesteld, zal gezocht worden naar uitbreiding in de diepte van de blaaswand en daarbuiten in de lymfklieren. Indien de tumor klein is en beperkt tot de blaaswand zal de tumor met blaas in zijn geheel verwijderd moeten worden. De urine zal opgevangen worden via een noodblaas met uitgang in de buikwand. Is het niet mogelijk de tumor in zijn geheel te verwijderen dan zal radiotherapie overwogen worden eventueel met chemotherapie.Lees verder -
Hairy-Cell Leukemie (HCL)
Wat is Hairy-Cell Leukemie? Hairy-Cell Leukemie (HCL) is een zeldzame aandoening, die wordt gerekend tot de groep van chronische lymfatische leukemieën. Hoewel de ziekte een woekering van kwaadaardige cellen betreft, is het beloop over het algemeen zo mild, en de prognose zo goed, dat de naamgeving ‘leukemie’ meer ongerustheid veroorzaakt dan nodig zou hoeven zijn. De ziekte komt meestal voor bij mensen boven de vijftig jaar en vijf keer zo vaak bij mannen dan bij vrouwen. Desalniettemin wordt HCL ook frequent bij jongere mensen gezien. In tegenstelling tot sommige andere vormen van chronische leukemie, blijft HCL, als het niet behandeld wordt, altijd een vorm van chronische leukemie en zal het zich nooit ontwikkelen naar een vorm van acute leukemie. Oorzaken Bij HCL worden de witte bloedcellen van het type B-lymfocyten aangetast. Deze B-lymfocyten worden aangemaakt in het beenmerg en enkele andere organen, zoals de milt en de lymfklieren. Ondanks de naam ‘leukemie’ wordt HCL meestal gekarakteriseerd door een vermindering van alle types bloedcellen. Symptomen Wanneer HCL tot ontwikkeling komt, lokaliseren de hairy cellen zich in de milt, waardoor de milt gaat opzetten en klachten kan veroorzaken. Uiteindelijk verzamelen er zich te veel hairy cellen in het beenmerg en vindt er een verdringing plaats van gezonde beenmergcellen. Er worden dan te weinig rode bloedcellen geproduceerd – met als gevolg bloedarmoede – en te weinig bloedplaatjes aangemaakt, waardoor er gemakkelijk bloedingen en blauwe plekken ontstaan. Ook worden er te weinig normale witte bloedcellen aangemaakt. Dit laatste is er de oorzaak van dat de patiënt steeds meer te maken gaat krijgen met infecties. Er kan bij HCL sprake zijn van een aantal symptomen die soms ook bij andere ziektes kunnen optreden, zoals: vermoeidheid, zwakte en lusteloosheid onverklaarbaar gewichtsverlies gemakkelijk bloeden of blauwe plekken krijgen veelvuldige infecties overmatig zweten, vooral 's nachts pijnlijke botten opgezette milt en/of lever bloedarmoede (anemie) laag aantal bloedplaatjes laag aantal normale lymfocyten In al deze gevallen moet onderzoek worden gedaan ter vaststelling of er daadwerkelijk sprake is van HCL en ter uitsluiting van andere ziektes. Behandeling Goede voeding is erg belangrijk om de genezing te bevorderen en een gezond gewicht te behouden. Een diëtist kan u helpen een dieet op te stellen. Alleen als de milt erg groot is wordt deze operatief verwijderd. De behandeling bestaat uit chemotherapie.Lees verder