GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Zoeken op: Risico factoren

123 resultaten gevonden

  • Eiwit in urine
    Wat is eiwit in urine? In het kort: Normaal gesproken is er niet of nauwelijks eiwit in de urine aanwezig. Wanneer er voor langere tijd eiwit in de urine aanwezig is, is er vaak iets met de nieren aan de hand. Er zijn meerdere oorzaken aan te wijzen zoals een hoge bloeddruk of diabetes. Vaak zijn er geen symptomen aanwezig, in sommige gevallen is er een laag schuim op de urine te zien. De diagnose kan worden gesteld met een ‘dipstick’. Dit is een staafje dat van kleur verandert zodra het in aanraking komt met eiwit. De behandeling van eiwit in de urine bestaat doorgaans uit medicatie. Over eiwit in urine Normaal gesproken zit er niet of nauwelijks eiwit in je urine. Het is normaal dat er soms tijdelijk eiwit in je urine zit, bijvoorbeeld na sporten of als je griep hebt gehad. Als je echter voor langere tijd grote hoeveelheden eiwit in je urine hebt, betekent dit vaak dat er iets met de nieren aan de hand is. Oorzaken De nieren filteren afvalstoffen uit het bloed. Zo zorgen ze ervoor dat deze afvalstoffen het lichaam verlaten via de urine. Indien de nieren niet goed werken, plas je ook de stoffen uit die het lichaam wel nodig heeft, zoals eiwitten. Eiwit in de urine duidt mogelijk op een van de volgende aandoeningen: Hoge bloedddruk Diabetes Nierontsteking Nefrotisch syndroom Ziekte van Wegener Ziekte van Kahler Sarcoïdose Daarnaast kan beschadiging van de nierfilters optreden door het gebruik van ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID’s), zoals diclofenac, naproxen en ibuprofen. Symptomen Eiwit in de urine geeft gewoonlijk geen symptomen. In sommige gevallen is er een laag schuim op de urine zichtbaar. Nefrotisch syndroom Als er sprake is van grote hoeveelheden eiwit in de urine (voor langere tijd), kan het zijn dat er sprake is van het nefrotisch syndroom. Hierbij “lekken” de nieren grote hoeveelheden eiwit. Het lichaam kan het vocht hierdoor niet meer concentreren in de bloedvaten. Je kunt hierdoor onvoldoende vocht uitplassen en je lichaam voert afvalstoffen en overtollig water niet goed af. Symptomen die bij het nefrotisch syndroom horen zijn vochtophopingen (gezwollen enkels), gewichtstoename en minder vaak plassen. Diagnose Het eiwitgehalte van de urine kan worden getest met een ‘dipstick’. Dit is een staafje dat van kleur verandert zodra het in aanraking komt met eiwit. Bij deze test vang je urine op met een potje en hou je de dipstick gedurende enkele seconden in de urine. Vervolgens is aan de kleurverandering van de dipstick het eiwitgehalte af te lezen. Je kunt deze test bij de huisarts laten doen, maar het is ook mogelijk om hem thuis uit te voeren. Behandeling De behandeling van eiwit in urine bestaat vaak uit medicatie. Welke medicijnen je krijgt voorgeschreven, is afhankelijk van de onderliggende aandoening. Bij een hoog gehalte eiwitten in de urine kan het nefrotisch syndroom ontstaan.
    Lees verder
  • Emotionele instabiliteit
    Over emotionele instabiliteit Emotionele instabiliteit, ook wel psychische instabiliteit of labiliteit genoemd, houdt in dat je buitenproportioneel emotioneel reageert, voornamelijk op negatieve gebeurtenissen. Ook ervaar je over het algemeen meer negatieve emoties, zoals somberheid of angst. In het kort:• Bij emotionele instabiliteit reageert iemand buitenproportioneel emotioneel op (voornamelijk negatieve) gebeurtenissen.• Een veelvoorkomende oorzaak van psychische instabiliteit is stress of een disbalans in hormonen.• Symptomen die je vaak hebt bij emotionele instabiliteit zijn impulsiviteit, gevoel van onbegrip en woede-uitbarstingen.• Emotionele instabiliteit komt vaak voor en is in de meeste gevallen niet ernstig.• Een psychotherapeut of psycholoog kan emotionele instabiliteit behandelen, eventueel in combinatie met medicatie.
    Lees verder
  • Epilepsie
    Wat is epilepsie? Epilepsie wordt veroorzaakt door een storing in de hersenen. Alles wat je denkt en doet wordt aangestuurd door je hersenen. Zonder die aansturing kun je niet bewegen, horen, ruiken, zien of zelfs ademhalen. Je hersenen bestaan uit miljarden hersencellen die voortdurend boodschappen aan elkaar doorgeven. Die boodschappen geven ze door met elektrische signalen en chemische stoffen. Soms wordt dit systeem verstoord en is er een plotselinge ongecontroleerde elektrische ontlading van je hersencellen. Er ontstaat dan een soort kortsluiting in je hersenen, die zich uit in epileptische aanvallen. Deze aanvallen worden ook wel epileptische insulten genoemd. Epilepsie komt op alle leeftijden voor, maar het vaakst bij kinderen en ouderen. Wat te doen bij een epileptische aanval? Epileptische aanvallen houden in de meeste gevallen vanzelf op. Als een tonisch-clonische aanval langer duurt dan vijf minuten moet deze echter afgebroken worden. Omstanders kunnen dan het beste een arts bellen. Als een aanval langer duurt dan vijf minuten, of de ene aanval volgt op de andere en dit langer duurt dan 30 minuten, spreek je van een status epilepticus. Ook in dat geval moeten omstanders altijd medische hulp inschakelen.
    Lees verder
  • Extrasystolen (Hartoverslagen)
    Wat zijn hartoverslagen? Hartoverslagen of extrasystolen zijn extra slagen tijdens het normale hartritme, welke als een bonk voelen. Je hart heeft een bepaald ritme, bij een hartoverslag loopt de hartslag voor op dit ritme. De hartslag valt minimaal 10% eerder dan normaal. De pauze tot de volgende slag is dan wat langer. Oorzaken Heel soms is een hartaandoening de oorzaak van de overslagen, maar meestal kan de oorzaak niet gevonden worden. Wel is bekend dat vermoeidheid en levensmiddelen als alcohol, chocola en cola een hartsprong kunnen opwekken. Als je gezond bent, hoef je je geen zorgen te maken over hartoverslagen. Iedereen heeft er namelijk weleens last van.    
    Lees verder