Anosmie

Wat is anosmie?

Anosmie is de benaming van een aandoening waarbij er een totaal verlies van het reukvermogen optreedt. De term anosmie is afgeleid van het Griekse woord ‘osmie’, wat ‘geur’ betekent.

Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van anosmie. De reuk wordt normaal gezien opgevangen door de reuktrilhaarcellen die bovenin de neusholte zitten. Vervolgens wordt de informatie via de reukzenuw doorgegeven aan het bijbehorende hersengebied. De aandoening 'reukverlies' kan ontstaan door een obstructie in de neusluchtweg. Maar ook door aandoeningen aan het zenuwstelsel, wat het reuktrilhaarslijmvlies, de reukzenuw en het bijbehorende hersengedeelte omvat.

Specifieke oorzaken van reukverlies of anosmie zijn onder andere:

  • Alzheimer
  • Parkinson
  • MS
  • Virusinfecties
  • Ouderdom
  • Hoofdletsel
  • Medicijngebruik
  • Roken
  • Blootstelling aan giftige stoffen

Je hebt niet alleen reuk- maar ook smaakverlies als je last hebt van anosmie. De reuk is namelijk essentieel voor het bepalen van de smaak van voedsel. Als we eten, kauwen en slikken wordt geurende lucht van achter uit de mondholte naar de reukreceptoren gevoerd, waar ze veel sensaties opwekken die we meestal met smaak associëren. Toch zijn deze sensaties bijna geheel afhankelijk van het reukvermogen. Als we de neus dichtknijpen tijdens het doorslikken van voedsel, wordt de luchtstroom naar de reukreceptoren tegengehouden met als gevolg dat we het voedsel niet of slecht kunnen proeven. Dus als je geen reuk hebt, heb je automatisch ook geen smaak.

Niet meer kunnen ruiken heeft grote gevolgen, zowel op praktisch als op sociaal vlak. Je heb geen idee of kleding nog fris ruikt of in de was moet, als je last hebt van anosmie. Hierdoor kan reukverlies ook tot onzekerheid leiden. In sommige gevallen kan reukverlies gevaarlijk zijn, bijvoorbeeld wanneer je de aanwezigheid van gas of rook niet ruikt.

Een effectieve behandeling van anosmie bestaat niet. Soms schrijft een arts een neusspray voor, maar deze hebben over het algemeen weinig effect. Slechts in enkele gevallen herstelt de reuk zich spontaan. In de meeste gevallen krijgen patiënten te horen dat ze 'ermee moeten leren leven'.

Tot nu toe lijken preventieve maatregelen nog de enige mogelijkheid tegen anosmie. Voorbeelden van preventieve maatregelen zijn:

  • Niet roken
  • Goede bescherming tegen schadelijke stoffen

Natuurlijk kunnen niet voor alle oorzaken van anosmie preventieve maatregelen worden genomen.