Arteriitis temporalis

Wat is arteriitis temporalis?

In het kort:

  • Arteriitis temporalis is een ontsteking van de slagader in het hoofd en komt vooral voor bij vrouwen boven de 50 jaar.
  • De oorzaak is (nog) onbekend.
  • Een veelvoorkomend symptoom van arteriitis temporalis is een stekende hoofdpijn aan de zijkant van het hoofd.
  • De aandoening gaat vaak gepaard met spierreuma.
  • Ontstaan er bij arteriitis temporalis ook oogklachten? Neem dan direct contact op met de arts.
  • Er zijn verschillende manieren om de diagnose te stellen, bijvoorbeeld met een bloedonderzoek of biopsie.
  • Arteriitis temporalis is te genezen met medicijnen. Vaak wordt prednison voorgeschreven.

Over arteriitis temporalis

Arteriitis temporalis (of arteriitis gigantocellulare) is een ontsteking van de slagader in het hoofd, vlakbij je slaap. Meestal is de slagader aan één kant van het hoofd ontstoken, maar hij kan ook aan beide kanten ontstoken zijn. Arteriitis temporalis komt voornamelijk voor bij vrouwen boven de 50 jaar.

De oorzaak van arteriitis temporalis is nog niet bekend.

Arteriitis temporalis kenmerkt zich vooral door stekende hoofdpijn aan de zijkant van het hoofd. Andere symptomen kunnen zijn:

  • Moeite met het openen van de mond
  • Pijn aan de kaken bij het kauwen
  • Pijn bij het kammen van de haren
  • Minder goed zien, dubbelzien of vlekjes voor de ogen zien
  • Koorts
  • Vermoeidheid

Arteriitis temporalis gaat vaak samen met polymyalgia rheumatica (spierreuma). Bij polymyalgia rheumatica zijn de schouder- en bekkengordel pijnlijk en stijf.

Als je merkt dat je oogklachten krijgt, is het belangrijk om meteen contact op te nemen met je arts. Als arteriitis temporalis niet op tijd behandeld wordt, kan de slagader naar de oogzenuw verstopt raken. Hierdoor kun je aan één oog blind worden.

Om de diagnose te stellen, zal de arts eerst met je praten om erachter te komen wat je klachten precies zijn. Als deze wijzen op arteriitis temporalis, zijn er verschillende onderzoeken mogelijk:

Bloedonderzoek

Er is geen bloedtest die aangeeft of er sprake is van arteriitis temporalis. Wel kan de arts aan de hand van een bloedonderzoek zien of de ontstekingswaarden in het bloed verhoogd zijn.

Biopsie

De arts haalt een klein stukje weefsel uit de slagader bij je slaap. Als dit weefsel laat zien dat het bloedvat ontstoken is, dan heb je arteriitis temporalis. Soms is de ontsteking niet te zien via de biopsie. Het is dan toch nog mogelijk dat je een ontsteking hebt. Dit komt doordat de ontsteking van het bloedvat heel plaatselijk kan zijn. Er kan dan precies een stukje weefsel zijn gepakt waar de ontsteking niet in zit.

Echografie en MRI-scan

Een MRI met contrastmiddel en een echografie zijn de twee meest gebruikte beeldvormende technieken bij arteriitis temporalis. Op de echo's is een karakteristieke halo te zien die het bloedvat omringt (de halo verdwijnt zodra de behandeling met corticosteroïden begint). Bij de MRI wordt gebruikgemaakt van een magnetisch veld en radiogolven, om zo het probleem in kaart te brengen.

In specifieke gevallen biedt een PET-scan uitkomst, bijvoorbeeld als een ontsteking in de grotere slagaders wordt vermoed. De PET-scan brengt ontstekingen in het lichaam in beeld met behulp van lichte radioactiviteit.

Arteriitis temporalis is te genezen met medicijnen. De arts schrijft vaak een hoge dosering prednison voor (40 tot 60 mg per dag). Prednison is een medicijn uit de groep corticosteroïden; dit zijn bepaalde hormonen met een ontstekingsremmende werking. Bij juist gebruik van het medicijn zullen de klachten binnen ongeveer twee weken afnemen. Het kan echter nog weken tot maanden duren tot de klachten helemaal verdwenen zijn.

De behandeling met prednison duurt ongeveer een tot twee jaar. Het is belangrijk om de prednison te blijven slikken, ook al zijn de klachten al weg. Hoewel dit verschilt per persoon, bestaat er namelijk een kans dat klachten terugkeren.

Als de klachten niet verdwijnen of als er mogelijk een achterliggende oorzaak van arteriitis temporalis is (zoals spierreuma), kan de huisarts je doorverwijzen naar een internist of reumatoloog.