Blaasirritatie of urge-incontinentie is een dwingende aandrang urine te lozen gevolgd door onwillekeurig urineverlies. Normaal kan men urine enige tijd ophouden nadat men voor het eerst voelt dat de blaas vol is. Dit in tegenstelling tot mensen met urge-incontinentie, die meestal te weinig tijd hebben om het toilet te bereiken. Bij vrouwen kan deze aandoening al dan niet voorkomen in combinatie met stressincontinentie in variabele mate (mixed-incontinentie).
Oorzaken
De meest voorkomende plotselinge oorzaak is een urineweginfectie. Urge-incontinentie zonder infectie is echter de meest voorkomende vorm van incontinentie bij ouderen en heeft vaak geen duidelijke oorzaak. Veelvoorkomende oorzaken van urge-incontinentie bij ouderen zijn overactiviteit van de blaas en neurologische aandoeningen, zoals een cerebrovasculair accident (‘beroerte’) en dementie, die het vermogen van de hersenen aantasten om de blaasfunctie te controleren.
Symptomen
Doordat mensen met blaasirritatie last hebben van incontinentie is het vooral problematisch wanneer men door ziekte of letsel niet snel bij het toilet kan komen. Als je last hebt van pijn in de blaas, zonder voorafgaande blaas- of prostaataandoeningen, ga dan even met een flesje ochtendurine naar de huisarts. Die kan vaak al snel zien in welke richting gezocht moet worden.
Behandeling
Als een blaasinfectie uitgesloten is respectievelijk behandeld is, kunnen perioden van urge-incontinentie vaak worden voorkomen door regelmatig naar het toilet te gaan voordat er aandrang wordt gevoeld. Blaastraining, waaronder oefeningen voor de bekkenbodemspieren en biofeedback, kan zeer zinvol zijn.
Medicijnen bij blaasirritatie
Ook geneesmiddelen die de blaas ontspannen, zoals propantheline, imipramine, hyoscyamine en oxybutynine, kunnen een gunstig effect hebben. Een behandeling met geneesmiddelen moet goed worden gecontroleerd en op de individuele behoeften worden afgestemd.