Blaasverzakking

  • Een blaasverzakking is het uitzakken van de blaasbodem door verzwakking van de bekkenbodemspier.
  • De oorzaak van een blaasverzakking is meestal een verslapping van het steunweefsel van de voorste bekkenbodem.
  • De verslapping van steunweefsel is vaak het gevolg van een zware bevalling.
  • Symptomen zijn onder andere pijn in de vagina en pijn tijdens het vrijen.
  • Een blaasverzakking kan op meerdere manieren behandeld worden, bijvoorbeeld met fysiotherapie of medicijnen.

Wat is blaasverzakking?

Een blaasverzakking is het uitzakken van de blaasbodem door verzwakking van de bekkenbodemspier. Je kunt hier bijvoorbeeld last van krijgen na een zware bevalling. Bij een verzakte blaas zakt de voorwand van de schede naar buiten. Een verzakking van de blaas gaat vaak gepaard met het uitzakken van de voorwand van de vagina (verzakking van de vagina of cystokele).

Een verzakking van de blaas wordt meestal veroorzaakt door een verslapping of een scheurtje in het steunweefsel van de voorste bekkenbodem. Dit kan bijvoorbeeld veroorzaakt worden door een zware bevalling. Andere oorzaken zijn:

  • Chronisch hoesten
  • Persen tijdens de stoelgang
  • Het tillen van zware voorwerpen

Vrouwen hebben na de overgang een grotere kans op een verzakking. Dit komt doordat zij dan minder van het hormoon oestrogeen hebben. Dit is een hormoon dat de bekkenbodemspieren gezond en sterk houdt.

In de meeste gevallen heb je in de ochtend nog geen klachten. Voornamelijk aan het eind van een dag met veel inspanning geeft een blaasverzakking klachten. Symptomen van een verzakte blaas zijn:

  • Een gevoel van uitzakking en pijn in de vagina.
  • Pijn bij het vrijen.
  • Eventueel ook moeilijkheden bij het legen van de blaas.

Als de blaas zich niet volledig leegt tijdens het plassen, neemt de kans op blaasontsteking toe. Als het steunweefsel bij de overgang van blaas naar urinebuis onvoldoende sterk is, kan ook stress- of inspanningsincontinentie ontstaan. Hierbij kun je onbeheerst kleine hoeveelheden urine verliezen bij inspanning of hoesten.

Bij een blaasverzakking zijn verschillende soorten behandelingen mogelijk: fysiotherapie, medicijnen, een ring of een operatie. Welke behandeling wordt gekozen, hangt af van de ernst van de situatie.

Fysiotherapie

Als je een lichte verzakking hebt, kunnen oefeningen voor de bekkenbodemspieren helpen. Je leert hoe je bekkenbodemspieren moet gebruiken zodat je het urineverlies bij hoesten of lachen kunt voorkomen of verminderen. Bij een ernstige blaasverzakking biedt fysiotherapie minder mogelijkheden om de klachten te verhelpen.

Medicijnen

Een blaasverzakking kan verergeren tijdens de overgang. Naarmate de laatste menstruatie namelijk langer geleden is, maken de eierstokken steeds minder oestrogeen aan. Dit oestrogeen zorgt normaal gesproken voor een soepele schede en blaaswand. Maar bij te weinig oestrogeen kunnen de spieren en weefsel verslappen. Door middel van een behandeling met hormonen kun je spieren en steunweefsels weer versterken.

Ring of pessarium

Een verzakking kan ook behandeld worden met een pessarium. Dit is een kunsstofring die vaginaal wordt ingebracht en steun geeft. Door de ring wordt een verzakte blaas of een verzakte baarmoeder weer op de juiste plaats teruggebracht. Of je in aanmerking komt voor een pessarium, hangt af van de soort verzakking en de stevigheid van de bekkenbodem.

Operatie

Als bovenstaande behandeling niet helpen bij de blaasverzakking, kan een operatie uitkomst bieden. De soort operatie is afhankelijk van je klachten, het gynaecologisch onderzoek en de uitkomsten van eventueel aanvullend onderzoek. Het voordeel van een operatie is dat je klachten meestal meteen verminderen en verdwijnen. Wel moet je rekening houden met een herstelperiode van minimaal zes weken.