Feochromocytoom (Bijniermerggezwel)

Wat is een bijniermerggezwel?

Een feochromocytoom is een tumor die ontstaat uit de chroomaffiene cellen in de bijnier. Bij ongeveer 20% van de feochromocytomen is er sprake van groei van chroomaffiene cellen buiten de normale locatie in de bijnieren. Van de feochromocytomen die groeien in de bijnieren is ongeveer 5% kwaadaardig. Buiten de bijnieren is dat 30%. Feochromocytomen komen voor bij minder dan 1 op de miljoen personen. Ze kunnen voorkomen op elke leeftijd bij zowel mannen als vrouwen, maar komen het meest voor tussen de 30 en 60 jaar.

Symptomen

Feochromocytomen zijn gewoonlijk zeer klein. Ze veroorzaken zelden symptomen van druk of obstructie en zijn meestal niet te voelen. Zelfs een klein feochromocytoom kan echter een aanzienlijke hoeveelheid krachtige catecholaminen produceren die talrijke symptomen veroorzaken.

Een bijniermerggezwel leidt onder andere tot overproductie van catecholaminen, dit zijn krachtige hormonen die hoge bloeddruk en andere symptomen veroorzaken. Tot deze catecholaminen behoren hormonen als epinefrine (adrenaline), norepinefrine, dopamine en dopa. Al deze hormonen leiden tot hoge bloeddruk. Catecholaminen veroorzaken ook andere symptomen die gewoonlijk zijn gerelateerd aan bedreigende situaties die tot paniekaanvallen kunnen leiden.

Het meest opvallende symptoom van een feochromocytoom is hoge bloeddruk, wat soms zeer ernstig kan zijn. Bij ongeveer 50% van de patiënten is de hoge bloeddruk blijvend. Andere symptomen kunnen apart of tegelijk optreden. Dit zijn een snelle en sterke hartslag, overmatige transpiratie, duizeligheid bij het opstaan, snelle ademhaling, opvliegers, een koude, klamme huid, ernstige hoofdpijn, borst- en maagpijn, misselijkheid, braken, gezichtsstoornissen, tintelende vingers, obstipatie en een gevoel van dreigend onheil. Wanneer deze symptomen plotseling en in volle hevigheid optreden, kunnen ze als een paniekaanval aanvoelen.

Diagnose

Raadpleeg bij dergelijke symptomen een arts. Die kan bloed en urine laten onderzoeken en eventueel een zogenaamd angiogram (röntgenfoto) van de nieren laten maken. Als er inderdaad een gezwel wordt gevonden moet dit operatief verwijderd worden

Behandeling

De behandeling van een bijniermerggezwel bestaat uit een operatie.