Wat zijn goedaardige blaastumoren?
Een blaastumor is meestal kwaadaardig: in 95% van de gevallen. Een enkele keer gaat het echter om goedaardige poliepen. Beide aandoeningen, goedaardige en kwaadaardige tumoren, komen voort uit het slijmvlies van de blaaswand. Ze groeien (binnenwaarts) de blaasholte in. Goedaardige poliepen zaaien zich niet uit, dit geldt overigens ook voor de oppervlakkig groeiende kwaadaardige blaastumoren. Soms kunnen ze de uitgang van de blaas of de uitgangen van de urineleiders die van de nieren komen blokkeren. In het laatste geval kan de afvoer uit de nier geblokkeerd worden, waardoor een stuwing optreedt door de zich ophopende urine. Deze aandoening wordt hydronephrosis of waternier genoemd.
Symptomen
De verschijnselen zijn ongeveer hetzelfde als die van blaaskanker. Bloed in de urine zonder pijn is de 'handtekening' van blaastumoren. Soms echter is er ook een branderige en veelvuldige aandrang om te plassen. De waternier kan pijn in de lendenen veroorzaken en aangezien een blaas met een tumor meer vatbaar is voor ontstekingen, kunnen ook die symptomen voorkomen.
Behandeling
De uroloog zal onderzoeken of de gezwellen goedaardig zijn. De meeste blaastumoren groeien oppervlakkig, zaaien zich niet uit en zijn gemakkelijk te verwijderen. Dit gaat met een buisje wat via de plasbuis naar de blaas wordt geleid, waar de tumor met een klein instrumentje wordt weggesneden. Het verwijderde materiaal wordt door de patholoog microscopisch onderzocht om te kijken of het goedaardig is. Je hoort dit dus pas achteraf, als de operatie klaar is. Als de diagnose kwaadaardigheid is gesteld, zal gezocht worden naar uitbreiding in de diepte van de blaaswand en daarbuiten in de lymfklieren. Indien de tumor klein is en beperkt tot de blaaswand zal de tumor met blaas in zijn geheel verwijderd moeten worden. De urine zal opgevangen worden via een noodblaas met uitgang in de buikwand. Is het niet mogelijk de tumor in zijn geheel te verwijderen dan zal radiotherapie overwogen worden eventueel met chemotherapie.