Virale vormen van hepatitis
Hepatitis A
Hepatitis A (infectieuze hepatitis) is een acute vorm. Het virus wordt veelal overgedragen wanneer eten en water dat besmet is met het hepatitis A-virus in je mond terecht komt, of via oraal-anaal seksueel contact. Het komt vooral bij kinderen voor, maar kan ook bij volwassenen voorkomen. Kinderen worden er vaak minder ziek van dan volwassenen. Twee tot zeven weken na infectie breekt de ziekte uit. Klachten zijn onder andere dat je je moe voelt, geen zin hebt in eten, misselijk bent en soms geelzucht hebt. De vergrote lever veroorzaakt buikpijn. De tijd dat je je ziek voelt varieert tussen enkele weken en drie maanden of langer.
Hepatitis B
Hepatitis B (serumhepatitis) is een seksueel overdraagbare aandoening (SOA). Besmetting verloopt via speeksel, bloed of bloedproducten (via injectienaalden) en via onveilig seksueel contact (zonder condoom). Deze vorm kan ook overgedragen worden van de moeder op de ongeboren baby. Bij negentig procent van de mensen geneest hepatitis B vanzelf, maar in tien procent van de gevallen ontstaat een chronische vorm. Als het virus niet meer in je bloed zit, kun je het virus ook niet meer overdragen. De meeste mensen die hepatitis B hebben krijgen geen klachten.
Hepatitis C
In tien tot veertig procent van de gevallen van hepatitis gaat het om hepatitis C. Het is daarmee de meest voorkomende virale leverinfectie. Dit type wordt verspreid door bloed en bloedproducten (die tegenwoordig onderzocht worden op het virus) of door moeder op kind tijdens de geboorte. Het hepatitis C-virus kan jaren in het lichaam aanwezig zijn zonder klachten te veroorzaken. In tachtig procent van de gevallen leidt hepatitis C tot chronische hepatitis. Hepatitis C wordt veel gezien bij spuitende drugsgebruikers.
Hepatitis D
Het hepatitis D-virus kun je alleen krijgen als je ook besmet bent met het hepatitis B-virus. Hepatitis D verergert de klachten van hepatitis B. Besmetting vind plaats via bloed of bloedproducten, onveilig seksueel contact of van moeder op kind tijdens de geboorte. Je kunt het hepatitis D-virus gelijktijdig met het hepatitis B-virus oplopen, of later, als je het hepatitis B-virus al hebt.
Hepatitis E
Hepatitis E lijkt op hepatitis A. Er zijn vier typen hepatitis E. Bij type 1 en 2 gaat besmetting vaak via verontreinigd drinkwater. Bij gezonde mensen gaat de hepatitis E-besmetting vanzelf over. Mensen met een verminderde weerstand kunnen een chronische hepatitis E-infectie ontwikkelen.
Niet-virale vormen van hepatitis
Auto-immuunhepatitis (AIH)
Hepatitis kan ook een niet-virale oorzaak hebben. Auto-immuun hepatitis (AIH) is een chronische vorm van hepatitis, die vooral voorkomt bij vrouwen. Dit is een auto-immuunziekte waarbij het lichaam antistoffen aanmaakt tegen de eigen levercellen. Op die manier valt het lichaam de eigen lever aan, raken de levercellen beschadigd en ontstaat hepatitis. De oorzaak hiervan is onbekend. Auto-immuun hepatitis komt vaak voor in combinatie met andere auto-immuunziekten zoals de ziekte van Crohn, coeliakie, diabetes type 1 en reuma.
Hepatitis door alcoholgebruik
Ook door langdurig alcoholgebruik kan leververvetting ontstaan, wat kan leiden tot hepatitis. Hepatitis door alcoholgebruik kan ook acuut ontstaan, in dat geval is de oorzaak een zeer grote hoeveelheid alcohol. Veelal gaat dit gepaard met een langere tijd slecht eten, een infectie, braken of diarree.
Niet-alcoholische leverontsteking (NASH)
Soms ontstaat leververvetting door een andere oorzaak dan alcoholgebruik. Dit heet een niet-alcoholische leververvetting (NAFLD). Ongeveer twintig tot dertig procent van de mensen met NAFLD ontwikkelt NASH: niet-alcoholische leverontsteking oftewel hepatitis. NASH geeft weinig tot geen klachten. De oorzaak is een verstoring in de vet- en of suikerstofwisseling in de lever. Factoren die een verhoogd risico op NAFLD en NASH geven, zijn:
- Overgewicht en obesitas
- Insulineresistentie als gevolg van diabetes type 2
- Metabool syndroom
