Wat is hyperventilatie?
In het kort:
- Hyperventilatie is een versnelde ademhaling.
- Er bestaan twee vormen: acute hyperventilatie en chronische hyperventilatie.
- De oorzaken van acute hyperventilatie zijn onder andere angst- en paniekaanvallen of te hoge inspanning.
- Acute hyperventilatie staat ook bekend als een hyperventilatie-aanval.
- Oorzaken voor chronische hyperventilatie zijn stress, spanningen en psychische druk.
- Chronische hyperventilatie gaat niet aanvalsgewijs zoals bij acute hyperventilatie, maar de verstoring in de ademhaling houdt een langere tijd aan.
- De symptomen van (chronische) hyperventilatie zijn: heel snel en heel diep ademhalen, het gevoel hebben dat je stikt, duizeligheid en misselijkheid.
- Tips bij hyperventilatie kunnen zijn: kalm blijven, hyperventilatie-oefeningen doen en ademen in een plastic of papieren zak. Dit kan helpen om hyperventileren te stoppen.
- Als je de hyperventilatie zelf onder controle krijgt, hoef je met hyperventilatieklachten niet voor behandeling naar de huisarts te gaan.
Over hyperventilatie
Hyperventilatie betekent ‘versnelde ademhaling’. Een normaal volwassen persoon haalt ongeveer tien keer per minuut adem. Wanneer je meer dan twintig keer per minuut adem haalt, is er sprake van hyperventilatie. Bij inspanning versnelt de ademhaling. Dit is normaal. Het lichaam heeft dan ook meer zuurstof nodig en moet ook meer CO2 (koolzuurgas) afvoeren.
De ademhaling is bedoeld om zuurstof op te nemen, zodat dit door het bloed naar de organen getransporteerd wordt. Zuurstof wordt door het lijf omgezet in CO2. CO2 adem wordt weer uitgeademd. Bij hyperventilatie wordt er teveel CO2 uitgeademd en teveel zuurstof opgenomen. Dit zorgt voor een verstoring in het zuur base evenwicht in je lichaam, omdat CO2 een zuur gas is. Je wordt alkalotisch. In het zuur-base evenwicht is er een balans tussen zuren en basen. Als je te veel zuren kwijtraakt, door bijvoorbeeld braken, word je erg basisch, ook wel alkalotisch. In verhouding heb je dan meer basen in je bloed dan zuren. Hetzelfde geldt als je te veel zuur uitademt zoals CO2.
Door de verstoring van het CO2-gehalte tijdens het hyperventileren vernauwen de bloedvaten zich, waardoor zuurstof moeilijker de organen bereikt zoals hersenen en andere lichaamsdelen. Daardoor kun je bijvoorbeeld duizelig of misselijk worden.
Chronische hyperventilatie of een hyperventilatie-aanval (acute hyperventilatie)
Er bestaan twee vormen van hyperventilatie, chronische hyperventilatie en acute hyperventilatie (of hyperventilatie-aanval). Een acute hyperventilatie-aanval is het meest bekend. Je begint dan heel snel en heel diep adem te halen en je hebt het gevoel dat je stikt.
Chronische hyperventilatie is minder bekend, maar komt veel vaker voor. Bij deze vorm is de ademhaling voor een langere periode versneld. Vaak ben je je er niet van bewust dat je chronisch hyperventileert. Hier kom je pas achter als je met klachten naar je huisarts gaat.