1. Startpagina SZF
  2. Gezondheidsencyclopedie
  3. S
  4. Splenomegalie (Vergrote milt)

Splenomegalie (Vergrote milt)

Wat is een vergrote milt?

In het kort:

  • Een vergrote milt kan duiden op een onderliggende aandoening.
  • Als je milt groter is dan twaalf centimeter, is er sprake van een vergrote milt.
  • Meestal is je milt vergroot als een reactie op een ziekte in je bloed zoals leukemie, malaria of tuberculose.
  • Een vergrote milt geeft meestal geen klachten.
  • De diagnose van een vergrote milt wordt meestal gesteld met behulp van een echo.
  • Er wordt ook altijd bloed afgenomen om de oorzaak van een vergrote milt te onderzoeken.
  • De behandeling van een vergrote milt is afhankelijk van de oorzaak.

Over een vergrote milt

Een vergrote milt is geen aandoening op zich, maar kan duiden op een onderliggende aandoening. Normaal gesproken is je milt ongeveer tien centimeter groot. Als je milt groter is dan twaalf centimeter, spreken we van een vergrote milt. Dit wordt door dokters splenomegalie genoemd en geeft meestal weinig klachten.

Een opgezette milt kan vele onderliggende aandoeningen als oorzaak hebben. Belangrijk hierbij is dat de milt vaak niet zelf ziek is, maar dat hij meestal vergroot is als reactie op ziektes in je bloed. Ziektes van de milt zelf zijn zeldzaam:

  • Miltcyste
  • Hodgkin of non-hodgkin lymfeklierkanker

In de meeste gevallen is de milt vergroot als een reactie op een ziekte van je bloed. Dit kan ook komen door bacteriën of parasieten in je bloed. Voorbeelden van ziekten in je bloed die een vergrote milt veroorzaken zijn:

  • Bloedkanker (leukemie)
  • Bloedafbraak
  • Malaria
  • Tuberculose

Een miltvergroting geeft meestal geen klachten. Het wordt dan ook vaak per toeval ontdekt als je in het ziekenhuis gecontroleerd wordt. De volgende klachten komen niet vaak voor, maar kunnen wel optreden:

  • Buikpijn in je linkerbovenbuik
  • Een zwelling net onder je ribbenboog links in je buik

Omdat een opgezette milt meestal een reactie is op ziektes zoals eerder genoemd, kun je wel klachten hebben die komen van de betreffende ziektes. Kijk bij de betreffende ziekte met welke symptomen en klachten het gepaard gaat.

Als jij zelf denkt of je arts het vermoeden heeft dat je een te grote milt hebt, is het belangrijk dat hier verder onderzoek naar wordt gedaan. Er zijn verschillende onderzoeken waarmee dit vastgesteld kan worden. De makkelijkste, goedkoopste, snelste en dus meest gebruikte methode is met behulp van een echo. Hiermee wordt met behulp van ultrageluid je milt in beeld gebracht. Met behulp van de echo kan worden gemeten hoe groot de milt is en of er sprake is van een vergroting.

Met een MRI-scan of CT-scan kan het orgaan ook bekeken en gemeten worden. Omdat deze onderzoeken duurder en niet beter zijn worden deze minder gebruikt om de diagnose te stellen. Als een operatie nodig is, kan een CT-scan noodzakelijk zijn.

Er wordt ook altijd bloed afgenomen om in het bloed te kijken naar oorzaken van een vergrote milt zoals malaria. Malaria kan onder een microscoop ontdekt worden.

De behandeling van een vergrote milt is erg afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Je milt zal vanzelf weer kleiner worden, als het onderliggende probleem verholpen wordt. Het is dan ook vooral van belang deze onderliggende ziekte te vinden en te behandelen.

Als de ziekte wel in de milt zelf zit, kan het nodig zijn om het orgaan te verwijderen. Dit is een operatie die vaak wordt uitgevoerd en relatief veilig is. Wel kunnen er risico’s aan verbonden zijn die aan alle operaties zijn verbonden, zoals infecties, nabloedingen en trombose. Zonder milt kun je prima leven.