1. Startpagina SZF
  2. Gezondheidsencyclopedie
  3. T
  4. Te lage hartslag (Bradycardie)

Te lage hartslag (Bradycardie)

Wat is een te lage hartslag?

In het kort:

  • Bradycardie is een hartritmestoornis waarbij er sprake is van een te lage hartslag.
  • Brady betekent langzaam en cardie hart, dus letterlijk langzaam hart.
  • Bekende oorzaken zijn ouderdom, hartproblemen en een aangeboren hartafwijking.
  • Symptomen van bradycardie zijn bijvoorbeeld duizeligheid, vermoeidheid en hartkloppingen.
  • De behandeling voor bradycardie bestaat uit bloedverdunners, bloeddrukverlagers of medicijnen die het hartritme rustig houden.

Over bradycardie

Een hartritmestoornis waarbij je een te lage hartslag hebt, wordt in medische termen ook wel bradycardie genoemd. Een normale hartslag varieert in rust van zestig tot honderd slagen per minuut. Als je een hartslag hebt van minder dan zestig slagen per minuut, heb je een te lage hartslag. Boven de honderd slagen per minuut, heb je een te snelle hartslag (tachycardie).

In sommige gevallen is een hartslag onder de 60 slagen per minuut toch wel normaal. Vaak hebben jonge volwassenen en sporters een trage hartslag, doordat hun hart zo getraind is, waardoor het heel efficiënt bloed rond kan pompen door het lichaam. Voor hun kan een hartslag tot wel 40 per minuut geheel normaal zijn. In dat geval wordt er ook wel eens gesproken van een “sporthart”.

Betekenis

Brady betekent langzaam en cardie betekent hart. Bradycardie staat dus letterlijk voor langzaam hart.

Er kunnen een heleboel oorzaken zijn waardoor je een te lage hartslag krijgt, zoals:

  • Een ontsteking van het hart (myocarditis)
  • Ouderdom
  • Een bloedstolsel in de onderwand van het hart
  • Een operatie aan het hart
  • Een aangeboren hartafwijking
  • Littekens op het hart na een hartinfarct
  • Bepaalde medicijnen
  • Hartklepproblemen
  • Een te traag werkende schildklier (hypothyreoïdie)
  • Verhoogde hersendruk
  • Onderkoeling
  • Verkeerde hoeveelheid mineralen in je bloed
  • Bloedingen
  • Slaapapneu
  • De vaguszenuw die gestimuleerd wordt

Vaak ligt het probleem bij de elektrische geleiding van het hart. Bijvoorbeeld littekens op het hart en aangeboren hartafwijkingen kunnen een verstoring van de elektrische geleiding veroorzaken. Twee aandoeningen waarbij de elektrisch geleiding verstoord is, zijn het Sick Sinus Syndroom en een AV-blok.

Daarnaast kan ook een getraind sporthart de oorzaak van bradycardie zijn. Dit heeft geen gevolgen voor je gezondheid.

Er is een grote kans dat je geen symptomen hebt als je een trage hartslag hebt. Het hoeft ook niet gevaarlijk te zijn. Sommige mensen voelen zelf dat hun hartslag laag is, maar andere mensen niet. Pas als er te weinig bloed wordt rondgepompt, ontstaan klachten zoals vermoeidheid en duizeligheid. Bij de één zijn die klachten erger dan bij de ander. Een andere aanwijzing voor bradycardie, is dat je hartslag niet omhoog gaat bij het sporten of emoties. Hierbij, en als je klachten hebt, is het goed om een arts te waarschuwen.

Als je een te langzame hartslag hebt, kan dit onder andere leiden tot:

  • Duizeligheid
  • Kortademigheid
  • Vermoeidheid
  • Pijn op de borst
  • Hartkloppingen
  • Concentratieproblemen
  • Flauwvallen
  • Geheugenstoornissen
  • Adams-Stokes-aanval (plotselinge bewusteloosheid van enkele seconden tot een minuut)

Een arts kan een te lage hartslag bij je ontdekken door een lichamelijk onderzoek, een anamnese en het maken van een hartfilmpje (elektrocardiogram of ECG). Een ECG is een pijnloze test waarbij de elektrische activiteit van het hart wordt gemeten. Door middel van een ECG kun je veel afwijkingen van het hart ontdekken. Andere tests die gebruikt kunnen worden, zijn:

  • Holteronderzoek
  • Eventrecorder
  • Implanteerbare hartritmemonitor
  • Echo
  • Electrofysiologisch onderzoek
  • Inspanningstest
  • Bloedonderzoek

De behandeling van een te lage hartslag hangt af van de oorzaak en de symptomen die je hebt. Een bradycardie kan worden behandeld met medicatie waardoor je hartslag verhoogt. Als de oorzaak van de bradycardie ligt bij medicijnen die je slikt, kunnen die gestopt worden. In sommige gevallen kun je ook een pacemaker krijgen, die door middel van elektrische prikkels het hart sneller laat kloppen.