Cynthia woonde bij haar ouders, zat op school en had veel vrienden. Tot het haar opviel dat de kleur van haar huid veranderde. Later merkte ze dat sommige plekken geen gevoel meer hadden, alsof ze te lang in één houding had gezeten.
Haar oom nam haar mee naar een medicijnman die haar vertelde dat het lepra zou kunnen zijn. Bij de Dermatologische Dienst kwam het vonnis: Cynthia bleek inderdaad lepra te hebben en startte met de behandeling. Drie jaar later was ze genezen. Maar niet zonder schade. Ze verloor een deel van haar vinger en een paar tenen. En ze heeft geen gevoel meer in haar voeten.
Het was geen gemakkelijke tijd. Cynthia vertelt: “Ik had een paar heel goede vrienden. We deden alles samen. En tot mijn verbazing en verdriet wisten ze niet hoe snel ze me ontvriend hebben toen ze hoorden dat ik lepra had.” Haar ogen vullen zich met tranen, terwijl ze naar de woorden zoekt om haar verhaal te vervolgen. “Ik heb al mijn dromen moeten opgeven. Door de late diagnose ben ik misvormd.”
Wat is lepra?
Lepra wordt veroorzaakt door de leprabacterie. Besmetting vindt plaat doordat levende leprabacteriën in het lichaam komen. Bijvoorbeeld via kleine wondjes of besmette voorwerpen, maar vooral door inademing als iemand hoest of niest.
De leprabacterie is een bijzonder organisme dat zich slechts eens in de twee weken deelt. Er kunnen twee tot zes jaar voorbij gaan zonder dat een patiënt weet dat er iets mis is. Er zijn zelfs uitschieters bekend van twintig jaar. Gedurende deze tijd kan de persoon de bacterie ongemerkt aan zijn omgeving doorgeven. Dat is één van de redenen waarom het moeilijk is om de ziekte uit te roeien.
Het aantal mensen dat besmet wordt, is erg groot. Toch krijgt slechts vijf procent van de besmette mensen ziekteverschijnselen. Bij de meeste mensen wordt de leprabacterie door het eigen afweersysteem uitgeschakeld.
De leprabacterie gedijt het beste bij een temperatuur van zo’n 34 graden Celsius en zoekt dus de koelere delen van het lichaam op. Deze koelere delen bevinden zich vooral in de huid en zenuwen die net onder de huid liggen.
