Boezemfladderen (Flutter)

Boezemfladderen (boezemflutter) is een hartritmestoornis die verwant is aan boezemfibrilleren. Bij beide aandoeningen trekken de boezems te snel samen, waardoor een te snel hartritme ontstaat (tachycardie) van ongeveer 200 tot 300 hartslagen per minuut. Normaal slaat het hart 60 tot 100 keer per minuut.

De AV-knoop (een elektrisch centrum in het hart) zorgt voor de elektrische prikkel die de samentrekking van het hart veroorzaakt. De prikkel wordt vertraagd doorgegeven aan de kamers, waardoor deze langzamer samentrekken dan de boezems. Meestal laat de AV-knoop bij boezemfladderen ongeveer de helft van de prikkels door naar de kamers. Dat noem je twee-op-één-geleiding. De hartkamers (ventrikels) maken dan dus ongeveer 150 slagen per minuut.

Het verschil met boezemfibrilleren is dat het ritme bij boezemfladderen regelmatig is. Toch is ook bij boezemfladderen de pompwerking van het hart verre van ideaal. Soms gaan boezemfibrilleren en boezemfladderen in elkaar over.

De oorzaak van boezemfladderen is meestal een complicatie van een hartinfarct, hartfalen of hartoperatie. Daarnaast kunnen schildklierafwijkingen deze hartritmestoornis veroorzaken. Ook een gaatje tussen de boezems (ASD) kan de oorzaak van boezemfladderen zijn. Hiernaast kan overmatig alcoholgebruik de kans op ritmestoornissen van je hart zoals boezemfladderen vergroten.

Als je last hebt van boezemfladderen kun je door de ritmestoornissen van je hart sneller vermoeid raken. Daarnaast kun je de volgende symptomen krijgen als gevolg van boezemfladderen:

  • Hartkloppingen
  • Kortademigheid
  • Duizeligheid
  • Druk op de borst
  • Plotselinge bewusteloosheid

Verder kan boezemfladderen bloedstolsels in de boezems veroorzaken, waardoor je een longembolie, hartinfarct of beroerte kunt krijgen. Ook kun je last krijgen van hartspierziekte of hartfalen.

Een arts kan boezemfladderen vaststellen door het maken van een hartfilmpje (ECG).

Behandeling

Boezemfladderen is geen levensbedreigende aandoening, maar moet wel worden behandeld. Het hartritme kan worden hersteld met behulp van elektroversie of medicijnen. Elektroversie kan alleen worden toegepast nadat het risico op een stolsel is geminimalisserd mits toediening van antistollingstherapie. Hierbij worden een of meerdere elektrische schokken gegeven, die vaak het normale hartritme herstellen. Dit gebeurt onder lichte narcose. In ernstige gevallen waarbij het fladderen aanvaard wordt, kunnen medicijnen gegeven worden die de hartslag vertragen en de pompwerking bevorderen, zoals bèta-blokkers, calcium-antagonisten. Ook kan ablatie toegepast worden, waarbij kleine littekentjes in de binnenwand van het hart gemaakt worden op de plaats waar de hartritmestoornis ontstaat. De littekentjes beïnvloeden de elektrische prikkels van het hart.

Meestal worden bij patiënten met boezemfladderen chronisch antistollingsmiddelen (bloedverdunners) voorgeschreven, om bloedstolsels te voorkomen.