1. Startpagina SZF
  2. Gezondheidsencyclopedie
  3. C
  4. Charcot voet

Charcot voet

Wat is een Charcot voet?

In het kort:

• Een Charcot voet is een vorm van een diabetische voet: complicaties aan de voet als gevolg van diabetes.
• De voet is hierbij gevoelloos, warm, gezwollen, rood en pijnlijk.
• Een Charcot voet ontstaat vaak als gevolg van schade aan de botten of gewrichten. Hierdoor kan de voet op den duur vervormen.
• De behandeling bestaat meestal uit veel rust en een cast (soort gips). Soms is een operatie nodig.

Over een Charcot voet

Een Charcot voet is een complicatie die voornamelijk voorkomt bij mensen met diabetes. Mensen met een Charcot voet hebben last van een rode gezwollen voet, die in een later stadium ook vervormd is. Dit is meestal het gevolg van een botbreuk in de voet. De aandoening komt niet vaak voor, ongeveer 0,2% van de mensen met diabetes krijgt een Charcot voet.

Een diabetische voet is eigenlijk de verzamelnaam voor alle voetproblemen waarmee mensen met diabetes te maken krijgen. Een Charcot voet is dus een vorm van een diabetische voet, maar omdat het anders is dan de meest gangbare klachten bij een diabetische voet, behandelen we Charcot voet hier apart.

Het is nog niet helemaal duidelijk hoe een Charcot voet bij diabetes precies ontstaat. Het is in ieder geval een aandoening waarbij meerdere factoren een rol spelen. Een Charcot voet begint vaak bij schade aan de botten of gewrichten in de voeten. Door zenuwschade hebben mensen met diabetes vaak minder gevoel in hun voeten en hebben ze ook een andere voetstand. Het gevolg is dat schade en breuken in de voeten en gewrichten makkelijker ontstaan en minder snel opgemerkt worden, waardoor je erop blijft doorlopen. Dit zorgt ervoor dat de voet niet kan genezen en gaat ontsteken. De ontsteking kan ervoor zorgen dat de botten brozer worden en zo kan er makkelijker nieuwe schade aan de voet ontstaan.

Daarnaast is er bij een Charcot voet vaak sprake van een grotere bloedtoevoer naar de voeten door zenuwschade. Hierdoor wordt ook botafbraak gestimuleerd en dit zorgt er ook voor dat de voet makkelijker beschadigt. Uiteindelijk ontstaat door een combinatie van beide problemen en een aantal andere factoren, zoals erfelijkheid, een proces waarbij de hele voet vervormt.

Ook bij een aantal andere aandoeningen kan een Charcot voet voorkomen, bijvoorbeeld bij alcoholisme en syfilis. Bij deze aandoeningen worden de problemen ook veroorzaakt door schade aan zenuwen.

Vaak ontstaat een Charcot voet maar aan één voet. Een Charcot voet kenmerkt zich door de volgende eigenschappen:

• Minder gevoel
• Warm
• Gezwollen
• Rood
• Pijn

In een later stadium vervormt de voet. Vaak zakt de middenvoet in. Dit wordt ook wel een ‘rocker bottom’-voet genoemd. Ook andere delen van de voet kunnen vervormen, waardoor je bijvoorbeeld een klompvoet krijgt. De aandoening kan ook in andere gewrichten voorkomen, maar dit komt minder vaak voor.

Behandeling
Het beste is om een Charcot voet rust te geven. Vaak geeft de arts je een bepaalde cast (een soort gips), die zorgt dat je voet minder belast wordt. Soms is je voet te gezwollen voor een cast, dan adviseert de arts vaak om bedrust te houden totdat de voet minder gezwollen is. Vervolgens krijg je alsnog een cast. Deze hoef je minder te gaan dragen als de ontsteking vermindert en de botbreuken genezen zijn. Je krijgt ook speciale schoenen die zorgen dat je voet niet te veel belast wordt.

Als er problemen blijven na de cast, krijg je soms een operatie. Hierbij wordt ervoor gezorgd dat de voet weer een normalere vorm krijgt. In zeer vergevorderde stadia is soms een amputatie nodig.