Dermatitis artefacta is een huidafwijking die door de patiënt zelf, al dan niet bewust, wordt veroorzaakt of in stand gehouden. De patiënt probeert daarmee bijvoorbeeld aandacht te krijgen en zal altijd ontkennen dat hij zelf de wonden veroorzaakt. Sommige mensen met deze aandoening staan onverschillig tegenover hun huidaandoening, anderen zijn juist overbezorgd.
Behandeling
Wanneer de arts een vermoeden heeft dat de patiënt lijdt aan dermatitis artefacta, is het zaak dat hij of zij een directe confrontatie vermijdt. Centraal staat dat een veilige omgeving gecreëerd moet worden voor de patiënt en dat er sprake is van een goede arts-patiëntrelatie, waarbij de professionaliteit van de arts niet verloren gaat. Een patiënt die zichzelf letsels toe blijft brengen, daagt de arts ook steeds uit voor verdere diagnostische onderzoeken en therapeutische procedures. De patiënt ‘bevredigt’ zichzelf hiermee en houdt zo het proces in gang, terwijl de arts achterblijft met gevoelens van machteloosheid en falen als arts. Een snelle diagnose en passende behandeling zijn met andere woorden nodig omdat anders onnodige onderzoeken en behandelingen gebeuren en bij de patiënt eveneens sneller (ernstige) complicaties ontstaan.
Psychiatrische verwijzing
De arts zorgt voor een goede arts-patiëntrelatie. Door deze houding is het mogelijk dat de patiënt geleidelijk de psychische problemen introduceert. Indien van toepassing is een verwijzing naar een psychiater aanbevolen, maar vaak verwerpen patiënten dit advies. Een mogelijke oplossing is om een psychiatrisch expert in te schakelen die de patiënt in het bijzijn van de andere arts confronteert met de diagnose.