Mallory-weiss syndroom

Het Mallory-Weiss syndroom werd in 1929 ontdekt door Kenneth Mallory en Soma Weiss en werd destijds vooral toegeschreven aan overmatige alcoholconsumptie en het daardoor veelvuldig braken of hebben van braakneigingen. Hoewel de aandoening iets vaker voorkomt bij mannen dan bij vrouwen, is inmiddels duidelijk dat het Mallory-Weiss syndroom iedereen kan overkomen die te maken krijgt met een drukverhoging in het maag-darmkanaal.

Mogelijke oorzaak is inderdaad braken of kokhalzen door alcoholmisbruik, maar bijvoorbeeld ook:

• Overgeven als gevolg van een eetstoornis
• Regelmatige oprispingen (refluxziekten)
• Ernstige ochtendmisselijkheid bij een zwangerschap

Iets minder vaak ontstaat het Mallory-Weiss syndroom door overmatige inspanning of extreem hoesten en slikken. Ook een hiatus hernia waarbij een deel van de maag omhoog geduwd wordt als gevolg van een defect in het middenrif heeft soms het Mallory-Weiss Syndroom tot gevolg. In enkele gevallen is de oorzaak niet te achterhalen.

De volgende symptomen horen bij het Mallory-Weiss syndroom:

• Braken van helderrood bloed. Dit gebeurt meestal vlak na veelvuldige braakneigingen of overgeven. Om hoeveel bloed het gaat verschilt per persoon, maar meestal gaat het om kleine hoeveelheden.
• Buikpijn, vooral in het bovenste gedeelte van de buik.
• Duizelig en licht in het hoofd door flink bloedverlies. In heel ernstige gevallen met flauwvallen tot gevolg.
• Teerachtige en flink ruikende ontlasting. Oorzaak is een scheur in de dunne darm waarbij het bloed via de dikke darm het lichaam verlaat in de ontlasting. Omdat het bloed gedeeltelijk verteerd wordt, verandert het van helderrood in zwart. In het geval van ernstige bloedingen is er wel helderrood bloed terug te vinden in de ontlasting, dan was er geen tijd om alles te verteren.

Het Mallory-Weiss syndroom is maar bij vijf tot vijftien procent van de mensen de veroorzaker van bloed braken of ophoesten, mogelijke andere boosdoeners zijn:

• Een maagzweer
• Een maagslijmvliesontsteking (gastritis)
• Een ontsteking van de slokdarm
• Maagkanker
• Slokdarmkanker
• Longkanker

Indien er sprake is van het opgeven van bloed is belangrijk om een bezoek te brengen aan de huisarts voor het definitief vaststellen van de oorzaak. Het Mallory-Weiss syndroom wordt gediagnosticeerd met een gastroscopie. De arts kan dan precies zien waar de scheur zich bevindt en of er nog steeds sprake is van bloedingen.

Behandeling van het Mallory-Weiss syndroom is vooral gericht op stelpen van het bloeden. Indien tijdens de gastroscopie nog sprake is van bloedingen wordt met behulp van de endoscoop geprobeerd het bloeden te stoppen. Dat kan op de volgende manieren:

• De bloedvaten worden dichtgeschroeid met een warmtebron.
• Met adrenaline wordt een vernauwing van de bloedvaten gecreëerd waardoor het bloeden stopt.
• Soms is het mogelijk de scheurtjes te repareren met speciale metalen clips (haemoclipping).
• Indien behandelingen niet effectief zijn wordt een combinatie van behandelingen ingezet.

In het overgrote deel van de gevallen stopt het bloeden vanzelf en is behandelen niet nodig. De scheurtjes die ontstaan zijn genezen waarschijnlijk ook vanzelf. In zeer zeldzame gevallen moet er een chirurg aan te pas komen om de scheurtjes te hechten. Soms schrijft de arts medicijnen voor die het maagzuur verminderen (maagzuurremmers) om het genezingsproces te versnellen.