Ziekte van Andrews-Barber

Wat is de ziekte van Andrews-Barber?

De ziekte van Andrews-Barber, ook wel psoriasis pustulosa palmoplantaris genoemd, is een zeldzame vorm van psoriasis. De aandoening kenmerkt zich onder andere door pustels (blaasjes met pus) op de handpalmen en/of onder de voeten. De ziekte van Andrew-Barbers ontstaat, net als de andere vormen van psoriasis, meestal tussen het twintigste en dertigste levensjaar of na het vijftigste levensjaar.

Chronische ziekte

De ziekte van Andrews-Barber is een chronische huidziekte. Dit houdt in dat je de ziekte levenslang bij je draagt. Ondanks dat de psoriasis pustulosa altijd aanwezig is, zitten er niet continu plekken op de huid. De huidaandoening komt namelijk voor in onregelmatige uitbarstingen. Deze terugkerende periodes van uitbarstingen zijn bij iedereen anders.

 

De oorzaak van de ziekte van Andrews-Barber is onbekend. Wel is gebleken dat roken, stress, infecties (met name van de keel) en bepaalde geneesmiddelen mogelijke risicofactoren zijn. De aandoening ontwikkelt zich sneller bij vrouwen dan bij mannen. De reden hiervoor is niet bekend.

De ziekte van Andrews-Barber is een auto-immuunziekte, wat inhoudt dat je immuunsysteem bepaalde lichaamscellen en -stoffen aanvalt. Hierdoor is psoriasis pustulosa niet besmettelijk. Hoewel de pusblaasjes het idee kunnen geven besmettelijk te zijn, bevatten ze geen overdraagbare bacteriën.

De ziekte van Andrews-Barber is te herkennen aan gelige pustels op de handpalmen en/of onder de voeten. Andrews-Barber kan voorkomen op beide handen of voeten, maar ook op één hand of voet. In zeldzame gevallen komen pustels voor over het hele lichaam. Verder is psoriasis pustulosa te herkennen aan de volgende symptomen:

  • Pustels van een tot tien millimeter groot
  • Ingedroogde pustels met bruin tot donkerbruine kleur
  • Rode, schilferige en dikke huid
  • Kloofvorming in de huid door droogte
  • Jeuk en een branderig gevoel

Doordat de pustels kunnen samenvloeien, verschilt iedere pustel in grote. De gelige pustels kunnen uitbarsten. Dit kan verder geen kwaad en is niet besmettelijk. De pustels die niet uitbarsten drogen in. Ingedroogde pustels verdwijnen na ongeveer acht tot tien dagen.

De ziekte van Andrews-Barber kan overgaan in normale psoriasis of spontaan verdwijnen. Er zijn vele soorten huidinfecties. Hierdoor is met het blote oog niet direct te constateren dat er sprake is van psoriasis pustulosa. Daarom is het belangrijk om voor de start van een behandeling eerst een diagnose te laten stellen. Psoriasis pustulosa wordt namelijk regelmatig verward met handeczeem of een schimmelinfectie.

De ziekte van Andrews-Barber is, net als de andere vormen van psoriasis, een chronische ontstekingsziekte van de huid. Doordat de ziekte chronisch is, is volledige genezing uitgesloten.

Van tevoren weet je niet hoe de psoriasis zal verlopen. De plekken komen in uitbarstingen tevoorschijn en genezen niet spontaan. De activiteit van de huidziekte varieert per uitbarsting, waarbij periodes van spontane verbetering en verergering elkaar afwisselen. Ondanks dat de ziekte Andrews-Barber niet volledig te genezen is, zijn er wel behandelingen waarmee de klachten verminderen of langere periode wegblijven.

Voor de beperkte en uitgebreide vorm van Andrews-Barber zijn verschillende behandelingen mogelijk. Met de beperkte vorm spreken we over een kleine omvang van de psoriasis pustulosa en bij de uitgebreide vorm over een grote omvang van de huidaandoening.

Behandeling bij beperkte vorm ziekte van Andrews-Barber

Occlusie-therapie

Occlusie-therapie is het dragen van occlusief (afsluitend) wondverband. Het verband bestaat uit twee zijden. Een kleef- en een buitenzijde. De kleefzijde komt op de huidaandoening terecht. Het wondverband kan met of zonder corticosteroïd worden toegepast. Dit is een hormoonzalf. Deze zalven hebben een krachtige werking tegen onstekingsprocessen en remmen versnelde deling van huidcellen. Wondverband in combinatie met corticosteroïd versterkt de werking van de crème of lotion. De zalf dringt hierdoor beter door de huid.

Als het wondverband wordt gebruikt zonder corticosteroïd zal de jeuk verminderen. Dit voorkomt uiteindelijk beschadiging van de huid.

Daarnaast heeft de occlusie-therapie een aantal voordelen. Dit zijn:

  • Bescherming van de huid tegen krabben
  • Verlichten van jeuk
  • Voorkomen van wrijving en irritatie van kleding
  • Vermijden van zalfvlekken in kleding

Behandeling bij uitgebreide vorm ziekte van Andrews-Barber

Uit ervaring is gebleken dat zonlicht een positief effect heeft op de huid van veel mensen met psoriasis. Hieruit is lichttherapie ontstaan. Zonlicht bevat namelijk meer stralen dan de lichtstralen die je ziet. Dit zijn UVA- en UVB-stralen. Voor het behandelen van Andrews-Barber zijn twee verschillende vormen van lichttherapie van toepassing. Dit zijn PUVA- en UVB-therapie. Deze vormen van lichttherapie remmen de verhoogde celdeling en de onderliggende ontsteking in de huid.

Lichttherapie

Deze therapieën worden meestal in het ziekenhuis of een kliniek gegeven, maar kunnen tegenwoordig ook door mensen met psoriasis zelf worden toegepast. Hiervoor zijn speciale lampen die je thuis kunt gebruiken. Dit gaat onder begeleiding van een arts. De arts zorgt voor een passend behandelritme. Het is namelijk noodzakelijk om de blootstelling aan de stralen goed te doseren. Een te hoge dosering kan leiden tot verergering van de psoriasis of de kans op huidkanker en verbranding verhogen.

PUVA-therapie voor handen en/of voeten

De PUVA-therapie is een lichtbehandeling. Het wordt gecombineerd met een gel die de huid gevoeliger maakt voor de UVA-stralen. Hierdoor werken de stralen beter.

De duur van de lichtbehandeling is afhankelijk van je huidtype. De eerste behandeling duurt ongeveer twintig seconden. Iedere behandeling wordt de dosis iets opgevoerd.

UVB-therapie

UVB-therapie is, net als de PUVA-behandeling, een geneeswijze die werkt met bestraling. Tijdens de behandeling sta je in een gesloten lichtcabine. De UVB-behandeling start met een korte belichting en wordt langzaam opgebouwd. Dit start bij enkele seconde tot maximaal tien minuten.

Na de lichttherapie

Als de symptomen verdwenen zijn, betekent dit niet dat de huidaandoening genezen is. PUVA- en UVB-therapie zijn beide symptomatische behandelingen. Dit is een behandeling van de verschijnselen, maar niet van de onderliggende oorzaak.

Acitretine

Acitretine is een behandelmiddel dat oraal wordt ingenomen. Dit medicijn is in de vorm van capsules te verkrijgen. Acitretine werkt tegen de snelle celdeling, verhoorning van de huid en de ontsteking. Verbetering treedt ongeveer op na twee of drie weken. Pustels zullen zichtbaar verdwijnen. Het maximale resultaat is te zien na twee tot drie maanden. Het resultaat hangt wel af van de ernst van de psoriasis, de dosering en mogelijke bijwerkingen. Eventuele bijwerkingen zijn:

  • Droge lippen
  • Geïrriteerde ogen
  • Droge huid en slijmvliezen
  • Wondjes aan de huid
  • Haaruitval
  • Zongevoeligheid

Hierdoor wordt acitretine pas aangeraden als zalven, crèmes en/of lichttherapie niet werken.

Wat kun je zelf doen?

Het is onmogelijk om de ziekte van Andrews-Barber zelf te bestrijden. Wel zijn er een aantal manieren waarmee je de klachten kunt verminderen of voorkomen, zoals:

  • Stoppen met roken
  • Zorgen voor voldoende ontspanning
  • Te heet douchen of baden vermijden
  • Weinig tot geen zeep gebruiken