GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
77 resultaten gevonden
-
Microcefalie
Wat is microcefalie? Microcefalie is een aandoening van het centrale zenuwstelsel waarbij de schedel kleiner is dan normaal. De hersenen ontwikkelen zich niet goed waardoor de schedel in groei achterblijft. Microcefalie gaat vaak samen met een verstandelijke beperking. Vaak is het een aangeboren afwijking (primaire microcefalie), maar het kan ook tijdens de eerste levensjaren ontstaan (secundaire microcefalie). In de meeste gevallen wordt het veroorzaakt door erfelijke ziektes. Oorzaken Microcefalie kan ontstaan door een chromosoomafwijking of een ontwikkelingsstoornis. Microcefalie kan duiden op erfelijke aandoeningen zoals trisomie 13, Wolf-Hirschhorn syndroom, Cohen syndroom, Coffin-Siris syndroom, Angelman syndroom, Miller-Dieker syndroom of Cornelia de Lange syndroom. Een te kleine schedel kan ook worden veroorzaakt door factoren of aandoeningen die het ongeboren kind aantasten. Bijvoorbeeld wanneer de moeder veel alcohol dronk of een infectie had tijdens de zwangerschap. Hierbij kun je denken aan rodehond, toxoplasmose, het zika-virus of herpes. Ook ondervoeding kan microcefalie veroorzaken. Bij pasgeborenen kan een zuurstoftekort tijdens de geboorte ook tot een kleinere schedel dan normaal leiden. Symptomen Microcefalie is duidelijk te herkennen aan de volgende uiterlijke kenmerken: Vlak of smal voorhoofd Grote oren Bij microcefalie hebben de hersenen zich niet goed kunnen ontwikkelen. Hierdoor gaat microcefalie vaak samen met een verstandelijke beperking. Daarbij is er vaak een achterstand in de motorische ontwikkeling. Patiënten met microcefalie kunnen ook spastisch zijn. Diagnose Microcefalie kan tijdens de zwangerschap worden opgespoord met behulp van een echo. Als na de geboorte de omtrek van het hoofd van de baby te klein blijkt, zal verder onderzoek nodig zijn. Er kan een CT- of MRI-scan van de hersenen gemaakt worden om aanlegstoornissen vast te stellen. Vaak worden bloed- en urineonderzoeken gestart om infectie of erfelijke aandoeningen aan te tonen. Behandeling Voor microcefalie is geen behandeling mogelijk en daarom richt men zich op de achterliggende aandoening.Lees verder -
Middenoorgezwel (Parelgezwel)
Wat is een middenoorgezwel? Een gezwel van het middenoor is uiterst zeldzaam. Een middenoorgezwel (parelgezwel of cholesteatoom) is een langzaam groeiend, goedaardig gezwel. Het gezwel bestaat uit schillen van huidschilfers afkomstig van afgestoten huidcellen die door de problemen in het middenoor niet meer worden opgeruimd maar opgesloten blijven in het middenoor. Het gezwel tast dan langzaam maar zeker de gehoorbeentjes en het bot rondom het middenoor aan. Oorzaken Deze kan worden veroorzaakt door een chronische middenoorontsteking, een gat in het trommelvlies of door een afgesloten buis van Eustachius. Symtpomen De klachten van een middenoorgezwel bestaan uit oorsuizen (tinnitus), gehoorverlies en stinkende vloed uit het oor. Dit goedaardige gezwel kan zich normaal gesproken niet naar andere delen van het lichaam uitzaaien. Echter, wanneer er te laat met de behandeling wordt begonnen kan er wel blijvend gehoorverlies of beschadiging van de gezichtszenuw optreden. Behandeling Operatieve verwijdering van het gezwel is de meest toegepaste therapie. In sommige gevallen kan het gehoor weer hersteld worden door kunstmatige gehoorbeentjes in het middenoor te plaatsen.Lees verder -
Middenoorontsteking (Otitis media)
Wat is een middenoorontsteking? In het kort: Een middenoorontsteking (otitis media) is een ontsteking in het middenoor, dat vlak achter het trommelvlies zit. Het is de meest voorkomende oorontsteking. Een middenoorontsteking kan acuut of chronisch optreden. De oorzaak is meestal ontstekingsvocht met bacteriën die in het middenoor terecht komen. Bekende symptomen zijn oorpijn en koorts. Een middenoorontsteking gaat meestal vanzelf weer over. Over middenoorontsteking Een middenoorontsteking is een ontsteking in je middenoor. Je middenoor bevindt zich direct achter je trommelvlies. De middenoorontsteking is de meest voorkomende oorontsteking en wordt ook wel otitis media genoemd.Lees verder -
Middenrifbreuk (Hernia diafragmatica)
Wat is een middenrifbreuk? In het kort: Het middenrif scheidt de borstholte en buikholte van elkaar. Bij een middenrifbreuk is de opening in het middenrif groter dan normaal, waardoor maaginhoud in de slokdarm terecht kan komen. De oorzaak van een middenrifbreuk is niet bekend. Er zijn wel factoren die de kans op een middenrifbreuk vergroten, zoals overgewicht, roken en alcohol drinken. Bekende symptomen van een middenrifbreuk zijn zuurbranden, misselijkheid en moeite met slikken. De behandeling van een middenrifbreuk bestaat uit medicatie om de maagzuurproductie te remmen, leefstijlaanpassingen en/of een operatie. Over een middenrifbreuk Het middenrif Als je eet, komt het voedsel via je slokdarm in je maag terecht. De slokdarm bereikt de maag via een opening in het middenrif. Dit is een koepelvormige spierplaat die je borstholte en je buikholte van elkaar scheidt. Hij bevat een opening voor het doorlaten van de slokdarm, slagaders, aders en zenuwen. Wanneer de opening in het middenrif groter is dan normaal, spreken we van een middenrifbreuk. Dit wordt ook wel een hernia diafragmatica genoemd. Het komt zowel bij kinderen als bij volwassenen voor. Middenrifbreuk bij kinderen Door onvoldoende opbouw van het middenrif kan bij kinderen een deel van de buikinhoud in de borstholte terechtkomen. Meestal komt de dunne of dikke darm en/of milt in de borstholte terecht. Het is een zeer ernstige aandoening waarbij het kind vanaf de geboorte aan de beademing moet en zo snel mogelijk een operatie moet ondergaan. Middenrifbreuk bij volwassenen Door een breuk in het middenrif kan een deel van de maag door deze opening naar boven glippen. De afsluiting tussen de slokdarm en je maag werkt dan niet goed meer. Hierdoor kan maaginhoud in je slokdarm terechtkomen, dit noemen we brandend maagzuur of reflux. Als je brandend maagzuur hebt, ontstaat er irritatie en kan je slokdarm gaan ontsteken.Lees verder