GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
77 resultaten gevonden
-
Mononucleosis infectiosa (Ziekte van Pfeiffer)
Wat is Mononucleosis infectiosa? In het kort: De ziekte van Pfeiffer is een virusinfectie. Het bekendste symptoom van de ziekte van Pfeiffer is langdurige zware vermoeidheid. Ook griepachtige verschijnselen en opgezwollen klieren komen vaak voor. Vooral tieners en jongvolwassenen ervaren klachten bij Pfeiffer. Bij jonge kinderen en volwassenen zijn de symptomen vaak milder. De ziekte van Pfeiffer is besmettelijk bij direct contact met besmet speeksel. Het wordt daarom ook wel 'kissing disease' genoemd. Pfeiffer gaat in principe vanzelf weer over. Voldoende rust is belangrijk voor het herstel. Over de ziekte van Pfeiffer Tieners en jongvolwassenen die langere tijd erg moe zijn, kunnen soms de ziekte van Pfeiffer hebben. Deze ziekte wordt ook wel ‘klierkoorts’ of ‘kissing disease’ genoemd, omdat de ziekte door mond-op-mond contact via speeksel kan worden doorgegeven en gepaard gaat met opgezette lymfeklieren. De ziekte van Pfeiffer is een virusinfectie van je lymfesysteem, lever en milt die vanzelf weer overgaat met voldoende rust.Lees verder -
Morbus Crohn (Ziekte van Crohn)
Wat is Morbus Crohn? In het kort: De ziekte van Crohn is een chronische ontstekingsziekte van het maag-darmkanaal. Veelvoorkomende symptomen zijn: diarree, bloed en/of slijm in de ontlasting, buikpijn, buikkrampen en koorts. Mogelijke gevolgen zijn gewichtsverlies en tekorten aan bepaalde voedingsstoffen. De exacte oorzaak van Crohn is onbekend. Verschillende factoren zoals stress, erfelijkheid en bacteriën kunnen invloed hebben op het ontstaan van de ziekte. De ziekte van Crohn is nog niet te genezen, maar er zijn mogelijkheden om de klachten te verminderen. Het verloop van de ziekte is per persoon verschillend. Maag-darmkanaal: mond en keel, slokdarm, maag, dunne- en dikke darm, anus Over de ziekte van Crohn De ziekte van Crohn is een chronische ontstekingsziekte van het maag-darmkanaal. Meestal zijn de dunne en/of dikke darm ontstoken. Door de ontstekingen vermindert de opname van sommige voedingsstoffen in de dunne darm. Als gevolg daarvan kan er sprake zijn van gewichtsverlies en kunnen er tekorten aan bepaalde voedingsstoffen ontstaan. De ziekte van Crohn valt onder de categorie Inflammatory Bowel Disease (IBD). Een andere aandoening waarbij de dikke darm ontstoken is, is colitis ulcerosa. Colitis ulcerosa verschilt van crohn doordat bij crohn de ontstekingen door alle lagen van de darm kunnen gaan. Daarbij kunnen bij de ziekte van Crohn de ontstekingen in het gehele spijsverteringskanaal voorkomen, terwijl dit bij colitis ulcerosa beperkt blijft tot de dikke darm en endeldarm. Bij de ziekte van Crohn kunnen ook organen buiten het maagdarmstelsel zijn aangedaan, zoals gewrichten en de ogen.Lees verder -
Morbus Parkinson (Ziekte van Parkinson)
Wat is de Morbus Parkinson? Morbus Parkinson of de ziekte van Parkinson is een hersenziekte, waarbij bepaalde zenuwcellen in je hersenen langzaam afsterven. De cellen die afsterven zijn verantwoordelijk voor het produceren van dopamine. Dopamine is een zogenaamde neurotransmitter, een stof die nodig is om zenuwimpulsen van de ene naar de andere zenuw over te brengen. Dopamine zorgt ervoor dat je spierbewegingen goed kunt uitvoeren en beïnvloeden. Door een tekort aan dopamine ontstaan bewegingsproblemen, zoals: Langzaam en weinig bewegen Trillen (tremor) Voorovergebogen lopen Stijve spieren Hoewel de symptomen van Parkinson vergelijkbaar kunnen zijn met de gevolgen van een beroerte of CVA, is dit dus niet hetzelfde. Parkinsonismen is een verzamelnaam voor neurologische aandoeningen met motorische problemen die lijken op die van de ziekte van Parkinson.Lees verder -
Morfea
Wat is morfea? Morfea (morphea) is een huidziekte, een lokale vorm van sclerodermie, die tot de huid beperkt blijft. Meestal blijft het ook beperkt van één tot enkele plekken. Het veroorzaakt zeer plaatselijke ontstekingen van de huid. Hierbij treedt verharding (slcerosering) op en uiteindelijk verlittekening. Morfea komt ongeveer drie keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Oorzaken Bij morfea treedt een afbraak op van het bindweefsel. Hierdoor wordt je huid stug en gaat deze hard aanvoelen. Het bindweefsel (inclusief de elastische vezels) vertoont afbraakverschijnselen met als gevolg verlies van structuur en functionaliteit. Ook verdwijnen de haartjes en zweetklieren door deze verharding uit je huid. Waarom het bindweefsel van je huid kapot gaat, is niet bekend. Sommige onderzoekers denken dat tekenbeten een rol kunnen spelen. Hierdoor zou een ontstekingsreactie kunnen ontstaan, waardoor de bindweefselcellen abnormale vezels gaan maken. Morfea komt vaker voor op plaatsen waar langdurige druk op de huid wordt uitgevoerd. Bijvoorbeeld op randen van strakzittende kleding. Het vertoont gelijkenis met reumatische ziekten en sommige andere auto-immuunziekten. Hierbij keert het afweersysteem zich tegen het eigen lichaam in plaats van tegen schadelijke stoffen van buiten het lichaam. Symptomen Morfea begint met een huidvlek die zich uitbreidt naar een matig ontstoken roodheid. Hierna ontstaat een harde, parelgrijze plek met een paarse ring eromheen. Bij morfea krijg je geen last van inwendige afwijkingen. Naast de gewone morfea bestaan er nog drie zeldzamere vormen met ieder zijn eigen specifieke symptomen: Lineaire morfea: hierbij is sprake van een lijnvormige morfea, vaak op één arm of been. Sabelhouw morfea (morphea en coup de sabre): deze lineaire vorm komt voor op het hoofd. Diepe morfea (morphea profunda): hierbij liggen de verhardingen diep in de huid, als een vorm van vetweefselontsteking. Behandeling In de meeste gevallen vermindert of verdwijnt de morfea na een aantal jaren spontaan, waardoor een behandeling van deze huidziekte niet direct noodzakelijk is. Vaak wordt voor een afwachtend beleid gekozen. Er bestaan wel een aantal behandelingen bij morfea. Omdat sommige onderzoekers denken dat het veroorzaakt wordt door een tekenbeet, wordt vaak begonnen met antibiotica. Als ontstekingsremmer wordt vaak corticosteroïd houdende crèmes voorgeschreven. Daarnaast kan lichttherapie geprobeerd worden. Er is echter nog geen effectieve behandeling gevonden.Lees verder