GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
98 resultaten gevonden
-
Osteomyelitis (Beenmergontsteking)
Wat is Osteomyelitis? Osteomyelitis of beenmergontsteking is een ontsteking van het beenmerg, die zich naar het omringende bot uitbreidt. Als de infectie lang doorgaat kunnen hele botgedeelten afsterven. Wanneer een bot is geïnfecteerd, zwelt het zachte binnenste deel (beenmerg) vaak op. Oorzaken Meestal zijn bacteriën de oorzaak, bijvoorbeeld afkomstig van een wondje of van ontstoken huid. Deze bacteriën komen in het bloed terecht en veroorzaken vervolgens een ontsteking in het nabijgelegen bot, waarbij etter en pus ontstaat net zoals bij een steenpuist. Wanneer het gezwollen weefsel tegen de harde buitenwand van het bot drukt, kunnen de bloedvaten in het merg worden samengedrukt waardoor de bloedtoevoer naar het bot wordt verminderd of afgesneden. Wanneer de bloedtoevoer onvoldoende is, kunnen er delen van het bot afsterven. De infectie kan zich ook vanuit het bot naar buiten verspreiden en zo pusophopingen (abcessen) vormen in aangrenzende weke delen, zoals het spierweefsel. Beenderen, die gewoonlijk goed beschermd zijn tegen infecties, kunnen op drie manieren geïnfecteerd raken: via het bloed, doordat bacteriën rechtstreeks in het bot komen en door infecties van de omliggende weke delen. Symptomen De verschijnselen van een osteomyelitis treden gewoonlijk na 2-3 dagen aan het licht met zwelling, plaatselijke roodheid, pijn en onverdraaglijke gevoeligheid indien het dichtbijgelegen gewricht wordt gebogen. De pijn gaat gepaard met hoge koorts (en het kind ziet er in alle opzichten ziek uit). Behandeling gebeurt met antibiotica of zo nodig een operatie. Hierdoor komt een beenmergontsteking gelukkig veel minder voor dan vroeger.Lees verder -
Osteoporose (Botontkalking)
Wat is osteoporose? In het kort: Bij osteoporose worden je botten brozer, dit wordt ook wel botontkalking genoemd. Botontkalking komt vaker bij vrouwen voor dan bij mannen. Vanaf je 35e breekt je lichaam langzaam meer bot af dan dat het aanmaakt. Verschillende factoren kunnen de botontkalking versnellen, zoals: de overgang, te weinig lichaamsbeweging, tekort aan calcium en/of vitamine D Osteoporose geeft zelf geen klachten. Wel is er een hoger risico om een bot te breken. De diagnose osteoporose wordt gesteld door middel van een speciale röntgenfoto die de dichtheid van je botten meet. Bij ernstige botontkalking kan je arts verschillende medicijnen voorschrijven. Wanneer er sprake is van een verhoogd risico op osteoporose, kan de arts een preventief medicijn geven. Over osteoporose Botontkalking is het brozer worden van je botten. Het wordt ook wel osteoporose genoemd. De aandoening komt vooral op latere leeftijd voor en komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Eén op de drie vrouwen boven de 60 jaar heeft last van botontkalking. Bij mannen boven de 60 is dit één op de zeven. Osteoporose is niet hetzelfde als artrose. Artrose is een reumatische aandoening waarbij het kraakbeen in het gewricht slijt.Lees verder -
Otitis externa (Uitwendige oorontsteking)
Wat is een uitwendige oorontsteking? In het kort: Bij een uitwendige oorontsteking is de gehoorgang ontstoken. Meestal wordt het veroorzaakt door een bacterie of schimmel. Bekende symptomen zijn onder andere oorsuizen, afscheiding uit het oor en tijdelijk slecht horen. De behandeling bestaat uit pijnstilling, oordruppels, oorzalf en in het ergste geval antibiotica. Over een uitwendige oorontsteking Bij een uitwendige oorontsteking (otitis externa) is de gehoorgang (het buitenoor) ontstoken. Deze ontsteking komt vaker voor bij volwassenen dan bij kinderen. Kinderen hebben vaak last van een middenoorontsteking. Oorzaken Er zijn twee soorten uitwendige oorontstekingen, een natte en droge otitis externa. Hoewel beide soorten door een schimmel of bacterie veroorzaakt kunnen worden, kan er bij de droge variant ook eczeem of allergische reactie aan ten grondslag liggen. Natte otitis externa Deze variant komt veruit het meeste voor. De huid van de gehoorgang is dan nat, gezwollen en rood. Een natte otitis externe ontstaat vaak door vocht in de uitwendige gehoorgang. Door de blootstelling aan bijvoorbeeld zwemwater, verandert de zuurgraad van de huid van de gehoorgang. Hierin kunnen bacteriën en schimmels zich gemakkelijk ontwikkelen. Ook oorpeuteren of wattenstaafjes gebruiken maakt de huid vatbaarder voor infecties. Dit doordat je de huid beschadigt. Deze variant van uitwendige oorontsteking wordt ook wel ‘zwemmers oor’ genoemd. Droge otitis externa Bij een droge otitis externa is de huid van de gehoorgang droog en schilferig. Symptomen Een ontsteking van het uitwendige oor kan zeer pijnlijk zijn. Het eerste verschijnsel is meestal een irritatie van het oor gevolgd door oorpijn. Vaak gaat dit gepaard met jeuk. Hiernaast kun je last hebben van de volgende symptomen: Afscheiding uit het oor Tijdelijke slechthorendheid Oorsuizen Zwellingen van de gehoorgang Opgezette lymfeklieren onder het oor Soms kun je ook lastkrijgen van de volgende bijverschijnselen: Braken Diarree Hoge koorts Infecties van de uitwendige gehoorgang komen veel voor, vooral bij jongeren. Elk jaar gaat één op de honderd mensen hiervoor naar de huisarts. Uitwendige oorontsteking kan zich uitbreiden naar het binnenoor. Het is dus verstandig op tijd een arts te raadplegen. Als iemand ernstig ziek is en oud (bijvoorbeeld diabetes heeft) en last heeft van aanhoudende koorts, algemeen ziek zijn, dan dient direct een huisarts te worden geraadpleegd. Soms moet zelfs worden doorverwezen. Behandeling Je kunt pijstilling nemen tegen oorpijn. Het is daarnaast belangrijk dat je geen wattenstaafjes gebruikt of in de oren peutert, ook al komt er oorsmeer uit. Het is ook belangrijk om tijdens het douchen vocht in de oren te voorkomen, dit zorgt dat de bacteriën kunnen blijven groeien. Een uitwendige oorontsteking wordt vaak behandeld met oordruppels of zalf. Voor ernstige infectie kan antibiotica voorgeschreven worden. Bij het behandelen van de ontsteking, moet het oor eerst zorgvuldig worden gereinigd en daarna goed drogen. Als er veel afscheiding in het oor zit, kan de arts dit uitspuiten.Lees verder -
Otitis interna (Binnenoorontsteking)
Wat is een binnenoorontsteking? Er bestaan verschillende vormen van oorontsteking. Het uitwendige oor, het middenoor en het binnenoor kunnen alle drie ontstoken raken. Vooral bij kinderen komt oorontsteking vaak voor. 95% van alle kinderen heeft tegen het zesde jaar ten minste één keer oorontsteking gehad. Meestal gaat het dan om een ontsteking van het middenoor (middenoorontsteking); binnenoorontsteking komt het minste voor van alle oorontstekingen. De meest voorkomende vormen van binnenoorontsteking zijn labyrintitis en neuritis vestibularis. Bij labyrintitis zijn de delen van het binnenoor ontstoken die verantwoordelijk zijn voor het evenwicht (het vestibulaire orgaan) en het gehoor (het slakkenhuis). Samen vormen deze organen het zogenoemde labyrint. Neuritis vestibularis is een ontsteking van de evenwichtszenuw die van het evenwichtsorgaan naar je hersenen loopt. Ondanks dat verschillende delen in het oor worden aangedaan door labyrintitis en neuritis vestibularis, overlappen de symptomen elkaar grotendeels. Oorzaken Een binnenoorontsteking (otitis interna) is meestal het gevolg van een uitbreiding van een (bacteriële) middenoorontsteking of luchtweginfectie. Binnenoorontsteking kan ook veroorzaakt worden door een virusinfectie (zoals bof, verkoudheid of griep). Symptomen De symptomen van binnenoorontsteking lijken op die van middenoorontsteking. Zo kan het oor vol voelen, pijn doen en kun je koorts hebben. Verder gaat een binnenoorontsteking bijna altijd gepaard met (aanvallen van) duizeligheid, balansproblemen, misselijkheid en/of braken. Deze symptomen treden op omdat de ontsteking het evenwichtsorgaan (of de evenwichtszenuw) aantast. Bij labyrintitis treedt er in tegenstelling tot bij neuritis vestibularis ook tijdelijk gehoorverlies of oorsuizen op omdat de ontsteking ook het slakkenhuis aantast. De symptomen kunnen variëren van mild tot heftig. Sommige mensen met binnenoorontsteking hebben continu het gevoel dat alles om hen heen draait, waardoor zij niet rechtop kunnen staan en een paar dagen in bed moeten blijven. Na een paar dagen neemt dit gevoel vaak af en komt de duizeligheid vooral nog voor wanneer je actief bent. Soms blijft de duizeligheid tot wel weken aanhouden. Het komt echter zelden voor dat de duizeligheid chronisch wordt door beschadiging van het middenoor. Bij duizeligheid en balansproblemen is het niet verstandig om auto te rijden, zware gereedschappen of machines te gebruiken en op hoge plekken te werken. Behandeling Meestal gaat binnenoorontsteking vanzelf over binnen een paar weken. Soms zal je huisarts ook medicatie voorschijven. Zo kunnen antibiotica een bacteriële infectie verhelpen. Ook kan de huisarts medicatie tegen duizeligheid of misselijkheid voorschrijven om de symptomen te verminderen. Wanneer een oorontsteking niet behandeld wordt, bestaat de kans dat de ontsteking chronisch wordt. Houd het dus goed in de gaten en ga op tijd naar de huisarts. Bij binnenoorontsteking door een middenoorontsteking kan de KNO-arts een sneetje maken in het trommelvlies of een trommelvliesbuisje plaatsen om het middenoor open te houden. Hierdoor kan ontstekingsvocht wegvloeien uit het middenoor.Lees verder