GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
172 resultaten gevonden
-
SLE (Systemische Lupus Erythematodes, lupus ziekte)
Wat is SLE of lupus? In het kort: Systemische Lupus Erythematosus (SLE), ook wel simpelweg lupus genoemd, is een zeldzame auto-immuunziekte. SLE valt onder de reumatische aandoeningen. Oorzaken voor het ontstaan van deze aandoening zijn erfelijkheid, hormonen en infecties. Het komt vooral bij vrouwen voor. Bekende symptomen van SLE zijn gewrichtsontstekingen, gewrichtspijn, koorts, gewichtsverlies, vermoeidheid en overgevoeligheid van de huid. De behandeling van SLE is gericht op het verminderen van klachten met behulp van medicatie. Over SLE De afkorting SLE staat voor Systemische Lupus Erythematosus, ook wel lupus of ‘lupus ziekte’ genoemd. SLE is daarmee de systemische variant van LE (Lupus Erythematosus). Het is een zeldzame auto-immuunziekte en wordt gekenmerkt door een chronische ontsteking. Bij auto-immuunziektes zoals SLE produceert het lichaam antistoffen tegen weefsels, organen of cellen van het eigen lichaam. Daarmee valt het immuunsysteem het eigen lichaam, in plaats van dat het beschermt. Door de afgegeven antistoffen kunnen er ontstekingen ontstaan in alle organen van het lichaam. Niet iedereen met SLE heeft hier evenveel last van. Bij sommige patiënten zijn de ziekteverschijnselen sluimerend aanwezig, terwijl het bij andere patiënten acuut ontstaat.Lees verder -
Slechte adem (Halitosis, Foetor ex ore, Halitose)
Wat is slechte adem? Een slechte adem noem je ook wel halitose. Het is een lastig probleem, zowel voor jezelf als voor je omgeving. Voor de omgeving is het vaak moeilijk om je op een slechte adem te wijzen. Hierdoor heb je het zelf vaak niet in de gaten dat je een slechte adem hebt. Oorzaken Een slechte adem kent vele oorzaken. Iedereen heeft wel eens last van een slechte adem, bijvoorbeeld door het eten van knoflook of andere specerijen. Ook in de ochtend heb je vaak een slechte adem, omdat je ’s nachts veel minder speeksel aanmaakt. Hierdoor krijg je een droge mond en krijgen bacteriën de kans om bepaalde stoffen te produceren die een slechte adem veroorzaken. Je kunt ook last hebben van chronische slechte adem. Dit kan veroorzaakt worden door: Ophoping van bacteriën door slechte mondhygiëne Lijnen Roken en (overmatig) alcoholgebruik Aandoeningen van de mondholte, zoals tandvleesontsteking of spruw Aandoeningen van de keel- of neusholte, zoals amandelontsteking Voorhoofdsholteontsteking Een Zenker divertikel in de slokdarm, waardoor etensresten kunnen achterblijven en rotten Een middenrifbreuk, waardoor het sluitspiertje tussen de slokdarm en de maag minder goed sluit Verstopping of gasvorming in de darm (winderigheid) Diabetes mellitus Acute bronchitis Leveraandoeningen Keelkanker Strottenhoofdkanker Longkanker Slokdarmkanker Chronische maagslijmvliesontsteking Te lage speekselproductie Een slechte adem bij je kind of baby wijst vaak op een verkoudheid. Door bijvoorbeeld een verstopte neus moet je kind door de mond ademen en dat veroorzaakt de slechte adem. Wanneer je baby ook witte plekjes in de mond heeft, kan de slechte adem veroorzaakt worden door spruw. Symptomen Vaak wordt een slechte adem opgemerkt door je omgeving. Soms kun je zelf ook last hebben van een vieze smaak in je mond. Behandeling Een slechte adem kun je op veel manieren zelf verhelpen. Tips tegen een slechte adem zijn: Zorg voor een goede mondhygiëne. Poets en flos je tanden dagelijks. Eventueel kun je ook speciale mondspoelingen gebruiken. Vermijd mondspoelingen met alcohol, want die kunnen het probleem juist verergeren. Poets driemaal per dag goed je tanden (zeker na het eten van sterk ruikend eten) Poets ook je tong. Er zijn bij speciale tongschrapers te koop, om je tong mee te reinigen Spoel na het tandenpoetsen de mond na met lauw zout water of gebruik mondwater Zorg dat je genoeg (water) drinkt Zorg dat je gezond, gevarieerd en vezelrijk eet Stop met roken Drink alcohol met mate Gebruik eventueel suikervrij kauwgum Krijg je hierdoor nog geen frisse adem, dan kun je last hebben van een chronische slechte adem. Omdat een chronische slechte adem veroorzaakt kan worden door verschillende aandoeningen, is het verstandig je huisarts te raadplegen. Deze kan de achterliggende oorzaak opsporen en behandelen.Lees verder -
Slechthorendheid
Hoewel slechthorendheid doorgaans geen invloed heeft op de levensverwachting, vormt het vaak wel een ernstige beperking voor de kwaliteit van leven. In sommige gevallen kunnen gehoorstoornissen worden verholpen door een operatie of een hoortoestel, maar dit is afhankelijk van de oorzaak van de slechthorendheid. Als er sprake is van een gehoorstoornis, dan kan er een onderscheid gemaakt worden in de mate van slechthorendheid (licht, matig en ernstig). In zeer ernstige gevallen van slechthorendheid en gehoorverlies spreekt men van doofheid. Gehoorstoornissen kunnen op elke leeftijd onstaan. Soms ontstaan ze zelfs al voor de geboorte door een stoornis in de ontwikkeling. Gehoorstoornissen worden gewoonlijk ingedeeld in twee hoofdklassen: geleidingsstoornissen en perceptieve stoornissen. Geleidingsstoornissen Bij geleidingsstoornissen wordt een geluid niet goed door het gehoorkanaal geleid, bijvoorbeeld door vocht of een infectie in het oor. Ook kan er iets mis zijn met het trommelvlies of de gehoorbeentjes (otosclerose). Hierdoor gaat het gehoor achteruit. Vaak kan deze vorm van gehoorverlies worden verholpen met een gehoorapparaat of een operatie. Perceptief gehoorverlies Bij perceptief gehoorverlies is er een defect in het binnenoor (slakkenhuis). Dit kan zijn veroorzaakt door zuurstoftekort bijvoorbeeld bij de geboorte, geluidsoverlast, schadelijke stoffen in medicijnen en ouderdom. Ook kan de gehoorzenuw zijn beschadigd. Een gehoorapparaat of operatie bieden vaak geen uitkomst bij deze vorm van doofheid. Als slechts één oor is aangedaan kan een zogenaamd cross-systeem een oplossing zijn. Hierbij draag je aan de dove zijde een ontvanger die het geluid via een draadje naar het goede oor brengt zodat je het geluid wat (gedeeltelijk) wegvalt toch kunt horen.Lees verder -
Slechtziendheid
Wat is slechtziendheid? Minder goed zien komt veel voor. In de meeste gevallen wil niet goed kunnen zien niet zeggen dat er sprake is van slechtziendheid. Over het algemeen is het verminderde gezichtsvermogen te herleiden tot drie oogafwijkingen: bijziendheid, verziendheid of astigmatisme (een cylindrische afwijking). Deze afwijkingen zijn meestal goed te corrigeren met een bril of contactlenzen. Bijziendheid betekent dat je wat dichtbij is goed kunt zien en dat wat ver weg is minder scherp is. Verziendheid is het tegengestelde van bijziendheid. De dingen op afstand zie je haarscherp, maar dichtbij is het gezichtsvermogen minder goed. Astigmatisme is een afwijking in de kromming van het hoornvlies. Astigmatisme kan in combinatie met bij- of verziendheid voorkomen. Van slechtziendheid spreken we als het gezichtsvermogen sterk verminderd is. Meestal komt dit door een oogziekte die delen van het netvlies of de oogzenuw beschadigt, bijvoorbeeld staar of glaucoom. Als hier niets (meer) aan te doen is, spreken we van slechtziendheid. Slechtziendheid wettelijk vastgesteld Een bril kan in een aantal gevallen wel wat helpen, maar de gezichtsscherpte blijft veel minder. Er is wettelijk vastgelegd, wanneer iemand slechtziend is. Als iemand een gezichtsscherpte heeft van maximaal 30% of als iemand een heel klein gezichtsveld heeft, is die persoon slechtziend. Een gezichtsscherpte van 30% wil zeggen dat de slechtziende iets pas op een afstand van 30 meter kan zien terwijl iemand met een normale gezichtsscherpte dit voorwerp al op 100 meter afstand ziet. Behandeling Naast de brillen en aangepaste brillen zijn er ook allerlei soorten andere hulpmiddelen te krijgen. Een voorbeeld zijn hele grote vergrootglazen waarmee rechtstreeks van papier gelezen kan worden, maar er zijn ook televisieloepen die teksten in grote letters op een beeldscherm projecteren.Lees verder