GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
72 resultaten gevonden
-
Ziekte van Pick (Frontotemporale dementie)
Wat is de Ziekte van Pick? De ziekte van Pick, ook wel Frontotemporale dementie genoemd, is een vorm van dementie. Bij dementie functioneren je hersenen steeds minder goed doordat zenuwcellen of verbindingen tussen de cellen in de hersenen kapotgaan. Bij frontotemporale dementie zit de beschadiging van de hersenen met name in het voorste gedeelte (front) en zijgedeelte (temporaal) van je hersenen. De eerste symptomen zijn vaak veranderingen in gedrag, spraak en persoonlijkheid. Frontotemporale dementie begint, in tegenstelling tot de ziekte van Alzheimer, vaak al op vrij jonge leeftijd. Bij veel mensen met frontotemporale dementie ontstaat het tussen hun 40ste en 60ste levensjaar. Omdat je in het begin meestal geen problemen met je geheugen hebt, wordt de ziekte vaak niet goed herkend. Varianten frontotemporale dementie Er zijn drie varianten van frontotemporale dementie. Deze worden bepaald door de eerste symptomen die optreden: veranderen in gedrag, taal of beweging. Gedragsvariant: mensen met de gedragsvariant van frontotemporale dementie vertonen veranderingen in gedrag, persoonlijkheid, emoties en het beoordelen van situaties. Deze variant is ook wel bekend als ziekte van Pick. Taalvariant: mensen met de taalvariant van frontotemporale dementie hebben vaak taalproblemen, zoals moeite met begrijpen, lezen, schrijven en spreken. Bewegingsvariant: bij mensen met de bewegingsvariant van frontotemporale dementie verandert de motoriek en kunnen er beweegproblemen optreden. Voorbeelden hiervan zijn trillen, vaak vallen, problemen met de coördinatie en moeite met lopen.Lees verder -
Ziekte van Pompe (Glycogeenstapelingsziekte type 2)
Wat is de ziekte van Pompe De ziekte van Pompe is een stofwisselingsziekte waarbij de spieren steeds zwakker worden. De ziekte van Pompe is een erfelijke spierziekte die binnen de categorie glycogeenstapelingsziekten valt. De spierziekte komt in vele gradaties voor. Van een milde variant tot een zeer ernstige variant waarbij de symptomen zich al uiten na enkele maanden na de geboorte. Als de eerste symptomen zich al enkele maanden na de geboorte voordoen wordt dit een infantiele vorm van de ziekte van Pompe genoemd. Indien de ziekte zich pas uit op latere leeftijd, is dit een langzame progressieve adulte vorm. De ziekte van Pompe staat bekend onder vele namen namelijk: Glycogeenstapelingsziekte type 2 Zure-maltasedeficiëntie Glycogenose type II Zure-alfa-glucosidasedeficiëntie De ziekte van Pompe komt zowel bij jongens als bij meisjes voor.Lees verder -
Ziekte van Quervain
Wat is de ziekte van Quervain? De ziekte van Quervain is een polsaandoening waarbij irritatie en ontsteking optreedt aan de pezen en peesschede. Aan de handpalmzijde van de onderarm heb je buigspieren waarmee je de hand kunt bewegen en dingen vast kunt pakken. Ook heb je strekspieren waarmee je de hand kunt strekken. Vanuit deze spieren lopen pezen via de peesschede richting de vingers. De peesschede is een gladde huls die de pezen beschermt tegen wrijving en drukkracht. Bij de ziekte van Quervain heb je aan de duimzijde van de onderarm irritatie of ontsteking van de peesschede en de pezen die hier doorheen lopen. Deze peesontsteking veroorzaakt pijnklachten bij het bewegen van de hand en duim. Oorzaken De ziekte van Quervain is een ontsteking die ontstaat door irritatie of overbelasting van de peesschede. De peesschede van de pols kan bijvoorbeeld overbelast raken door een veel herhaalde beweging, zoals pakken, tillen, knijpen en wringen. Ook ongewone polsposities zijn mogelijk een oorzaak. Na een polsbreuk is de kans groter dat je de ziekte van Quervain ontwikkelt. Door de breuk ontstaat er soms een verhoogde druk op de pezen. De peesschede wordt nauw, waardoor er eerder irritatie of ontsteking ontstaat. Daarnaast komt de ziekte van Quervain meer voor bij zwangere vrouwen of vrouwen die net moeder zijn geworden. Zij maken allerlei nieuwe polsbewegingen door het veelvoudig optillen en verzorgen van de baby. Dit zijn bewegingen waar de pols aan moet wennen en die overbelasting van de peesschede kunnen veroorzaken. Symptomen Het bekendste symptoom van de ziekte van Quervain is pijn aan de duimzijde van de pols die kan uitstralen naar de duim of onderarm. De pijn kan geleidelijk ontstaan, maar ook plotseling optreden. Bij een peesschedeontsteking komen de volgende symptomen voor: Pijn bij het buigen en strekken van de duim, met name bij bewegingen zoals grijpen of wringen. Zwelling rond de pols aan de kant van de duim. Haperend gevoel van de pezen in de duim. Bij het bewegen van de duim kan dan een knappend geluid ontstaan. Doof gevoel van de duim en wijsvinger. Dit komt door irritatie van de zenuw die over de peesschede loopt. Diagnose Voor een geschikte behandeling van een peesschedeontsteking is het belangrijk dat de juiste diagnose gesteld wordt. De arts stelt de diagnose ziekte van Quervain meestal door middel van lichamelijk onderzoek. Vaak wordt hiervoor de test van Finkelstein gebruikt, waarbij je van de hand een vuist moet maken door de vingers over de duim te sluiten. Vervolgens moet je de pols buigen richting de pinkzijde. Dit is een beweging die voor patiënten met de ziekte van Quervain erg pijnlijk is aan de duimzijde. Ook kan de arts een weerstandstest doen, waarbij je tegendruk moet geven met de duim. Ook dit zal dan pijnlijk aanvoelen. Meestal stelt de arts op basis van deze tests de diagnose en is verder onderzoek niet nodig. Behandeling De behandeling van een peesschedeontsteking is gericht op het verminderen van pijn. Vaak is rust voldoende om verdere overbelasting te voorkomen. Je kunt een spalk of duimbrace dragen om het gewricht rust te geven. Met ontstekingsremmende medicatie kunnen de zwelling en irritatie verminderen. Wanneer dit niet helpt, geeft de arts een injectie waarmee vloeistof in of rond de peesschede wordt gespoten. De injectie heeft een krachtig ontstekingsremmende werking, waardoor de klachten in de meeste gevallen verdwijnen. Helpt al het bovenstaande niet en houden de klachten langer dan drie maanden aan? Dan kun je een operatie aan de peesschede overwegen. Bij deze operatie maakt de arts de peesschede open, waardoor er meer ruimte staat. De geïrriteerde pezen kunnen weer vrij bewegen en hebben ruimte om te genezen. Na de operatie wordt aangeraden om handtherapie te volgen waarbij je gerichte oefeningen krijgt om de beweging van de duim en pols te herstellen.Lees verder -
Ziekte van Reiter
Wat is de ziekte van Reiter? De combinatie van klachten bestaande uit ontsteking van de urinebuis, bindvliesontsteking van het oog en ontstekingen van één of meerdere gewrichten vormen samen de ziekte (of het syndroom) van Reiter. De oorzaak van de aandoening is niet bekend. Symptomen De combinatie van symptomen aan gewrichten, genitaliën, urinewegen, huid en ogen wijzen voor een arts in de richting van het syndroom van Reiter. Doordat deze symptomen mogelijk niet gelijktijdig optreden, kan het verscheidene maanden duren voordat de diagnose kan worden gesteld. Diagnose Er is geen eenvoudig laboratoriumonderzoek dat de diagnose kan bevestigen. Er kan een uitstrijkje van de plasbuis worden gemaakt of een monster gewrichtsvocht worden onderzocht. Meestal treedt na 3 tot 4 maanden herstel op zonder blijvende verschijnselen.Lees verder