GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

289 resultaten gevonden

• Hoornvliesontsteking (Keratitis)

  Wat is een hoornvliesontsteking? Het hoornvlies is een hard, helder vlies voor de pupil. Een kleine beschadiging aan het hoornvlies geeft al veel last en kan leiden tot een ontsteking. Een hoornvliesontsteking kenmerkt zich door een rood pijnlijk oog. Verwijding van de bloedvaatjes – een ontstekingsreactie van je lichaam – veroorzaakt de roodheid. Het gebied wordt dan meer doorbloed. Een hoornvliesontsteking heb je meestal aan één oog. Symptomen Bij een hoornvliesontsteking is het oog rood en is in het hoornvlies een witachtig ontstekingsgebied te zien. Dit witte gebied is een ophoping van ontstekingscellen. Hoe dit eruitziet, verschilt per persoon. Bij toename van de ontsteking kan een ophoping van vocht ontstaan in het hoornvlies (oedeem), waardoor het opzwelt. Bij ernstige vormen vindt er een opeenstapeling plaats in het voorste gedeelte van het oog, dit wordt een hypopyon genoemd. De volgende symptomen horen bij een hoornvliesontsteking: Rood oog Pijnlijk oog, zeker als er licht op valt Tranend oog Geïrriteerd oog (Iets) minder scherp zien Oorzaken Een hoornvliesontsteking kan op verschillende manieren ontstaan. Eén oorzaak is verwonding door een voorwerp, dit is bijvoorbeeld het geval bij een tak in het oog of vingers van een baby die plotseling naar je oog grijpen. Daarnaast kunnen ontstekingen in het oog ontstaan door een parasiet, gist, bacterie of virus. Als het oog is beschadigd, leidt een bacterie soms tot een zweertje op het hoornvlies. Het herpesvirus is een beruchte oorzaak. Dit veroorzaakt een chronische oogontsteking die tot blijvend gezichtsverlies kan leiden. Verder is het oog erg gevoelig voor ultraviolette (UV) straling. Uv-straling beschadigt de buitenste cellaag van het hoornvlies. Chemische stoffen, zoals zuren en schoonmaakmiddelen beschadigen het oog ook. Een vuiltje op het hoornvlies (vaak door slijp- of schuurwerkzaamheden) kan hevig irriteren en veroorzaakt snel een rood, tranend, lichtschuw oog. Ook contactlenzen die niet schoon zijn kunnen een hoornvliesontsteking veroorzaken. Mensen die harde lenzen dragen krijgen soms kleine beschadigingen op het hoornvlies. Deze kunnen infecteren. Ook als lenzen niet goed worden bewaard kan een bacterie, parasiet of gist in het lenzenbakje komen die dan op de lens terecht komt. Behandeling Een ontsteking aan het hoornvlies gaat vaak vanzelf over. Heb je een pijnlijk oog of kun je slecht licht verdragen? Dan is het altijd verstandig om langs te gaan bij een huisarts. Deze zal je oog onderzoeken. De behandeling hangt af van de oorzaak van de ontsteking. Als de oorzaak van de ontsteking bekend en onschuldig is, kun je afwachten. De ontsteking gaat dan vanzelf over. Dit is bijvoorbeeld vaak het geval bij een ontsteking ontstaan door een voorwerp in het oog. Leg eventueel een koud washandje op het oog en gebruik paracetamol tegen de pijn. Na 24 uur nemen de klachten doorgaans aanzienlijk af. Is de irritatie ontstaan door een chemische stof in het oog, dan is het belangrijk onmiddellijk uitgebreid te spoelen. Houd het aangedane oog open en spoel met stromend lauw water. Doe dit op zo’n manier dat het water opzij wegstroomt. Houd dat tien minuten vol. Neem daarna contact op met de arts. Bij blijvende irritatie is het belangrijk om naar de huisarts te gaan. Zit er een vuiltje in het oog, dan verwijdert de arts dit met een wattenstaafje. Zit het vuiltje vast, dan moet het met een instrumentje weggehaald worden. Tegen de pijn gebruik je verdovende oogdruppels. Deze werken kort en mag je niet langer dan 24 uur gebruiken. Een kras op het hoornvlies wordt behandeld met een oogzalf en oogpleister. De zalf voorkomt een ontsteking en zorgt voor herstel van de beschadiging zonder een litteken. Bij een zweertje op je hoornvlies krijg je antibiotica voorgeschreven. Als het zweertje na drie dagen niet is verdwenen, stuurt de huisarts je vaak door naar een oogarts. Is er sprake van herpes, dan word je meteen doorverwezen naar een oogarts. Zijn contactlenzen de oorzaak, dan worden deze verwijderd. Dit geldt ook bij andere gevallen van hoornvliesontsteking. Pas als het oog genezen is, mag je je contactlenzen weer indoen.

  Lees verder

• Huidinfectie

  Hoe zit de huid in elkaar? De huid van de mens wordt opgevat als een orgaan. Evenals alle andere organen bestaat de huid uit meerdere soorten weefsels zoals de opperhuid, de lederhuid en het onderhuids bindweefsel. Verspreid in de huid komen zintuigcellen voor van de pijn-, tast- en temperatuurzin. Daarnaast herbergt de huid miljoenen zweetklieren, talgklieren en haarzakjes waaruit haren groeien. Een van de belangrijkste taken van de huid is het bieden van bescherming. De intacte huid laat geen ziekteverwekkers door en beschermt tevens tegen overmatig vochtverlies en uitdroging. Oorzaken Huidinfecties kunnen ontstaan doordat micro-organismen zoals bacteriën, schimmels en virussen erin slagen de opperhuid te passeren. Meestal gebeurt dit bij een beschadiging of via een haarzakje. Symptomen De bekendste klachten met betrekking tot de huid zijn rode vlekjes en allerlei afwijkingen die boven het oppervlak uitsteken, zoals wratten en puistjes. Omdat van veel huidziekten de oorzaak eigenlijk niet bekend is worden ze benoemd naar de verschijnselen die erbij optreden. Zo zijn bij acne, mee-eters en puistjes de belangrijkste verschijnselen. Van eczeem zijn dat roodheid, schilfers, blaasjes, pukkels en jeuk.

  Lees verder

• Inentingen

  Wat zijn inentingen? Inentingen of vaccinaties worden gegeven om besmettelijke infectieziekten te voorkomen. Je krijgt dan een middel ingespoten waar je afweersysteem op reageert door het aanmaken van antistoffen. Als je dan later besmet raakt met een ziekteverwekker waartegen je bent ingeënt, herkent je afweersysteem deze ziekteverwekker en maakt het hier snel een grote hoeveelheid antistoffen tegen aan. Wanneer krijg je inentingen? Er zijn verschillende momenten waarop je in aanmerking komt voor een vaccinatie. In Suriname is er de Vaccinatieweek, waarbij kinderen van nul tot twaalf jaar in fasen worden ingeënt tegen twaalf infectieziekten. Het programma is niet verplicht. Er wordt tegen de volgende ziektes gevaccineerd: Difterie Kinkhoest Tetanus Polio Haemophilus influenzae type b (Hib) Hepatitis B Pneumokokken Bof Mazelen Rodehond Meningokokken C Humaan Papillomavirus (HPV) Je kunt ook tot een bepaalde risicogroep behoren waardoor je in aanmerking komt voor vaccinaties. Als je bijvoorbeeld een medisch beroep hebt of bij de politie werkt, loop je meer risico om besmet te raken met hepatitis B. Hier wordt je dan tegen ingeënt. Als je ernstig ziek kunt worden van griep, bijvoorbeeld door ouderdom, diabetes of een longziekte, kun je ieder jaar een griepprik halen. Verder kun je vaccinaties krijgen als je naar een land reist waar bepaalde infectieziekten voorkomen. Soms zijn deze vaccinaties zelfs verplicht. Veel voorkomende vaccinaties voor reizigers zijn: Difterie Tetanus Polio (DTP) Hepatitis A Gele koorts Buiktyfus Hoe gaat een inenting in zijn werk? Een inenting is meestal een prik die je in je bovenarm krijgt. Baby’s krijgen de vaccinatie in het bovenbeen. Soms krijg je één soort vaccin meerdere malen toegediend, bijvoorbeeld om er voor te zorgen dat je levenslang beschermd bent tegen een bepaalde infectieziekte. Een vaccin bevat een verzwakte of dode ziekteverwekker of een onderdeel van de ziekteverwekker. Je lichaam maakt antistoffen tegen de ziekteverwekker in het vaccin. Van die antistoffen wordt snel meer aangemaakt als je echt besmet raakt met een ziekte, omdat je afweersysteem de ziekteverwekker dan herkend. Er blijft je leven lang een kleine hoeveelheid antistoffen in je bloed circuleren. Bijwerkingen bij een inenting Soms kan een inenting bijwerkingen veroorzaken. Meestal zijn de klachten mild, maar in zeldzame gevallen kan een vaccinatie ook ernstige bijwerkingen geven. De meest voorkomende klachten na een vaccinatie zijn: Roodheid, zwelling of pijn rond de prikplek Koorts Minder of juist meer slapen (bij baby’s) Deze bijwerkingen gaan meestal vanzelf over en duren één tot twee dagen. Als de klachten langer duren, moet je naar de huisarts gaan Andere zeer zeldzame bijwerkingen van vaccinaties zijn: Verkleurde benen Stuipen Uitslag Flauwvallen Als je last hebt van deze klachten, neem dan contact op met je huisarts

  Lees verder

• Infectie

  Wat is een infectie? In het kort: Een ontsteking is de reactie van je lichaam op een infectie. Bij een infectie zijn ziekteverwekkende micro-organismen je lichaam binnengedrongen die zich vermenigvuldigen en een ontsteking veroorzaken. Deze micro-organismen kunnen zijn; bacteriën, virussen, schimmels of parasieten. Bekende infecties zijn; urineweginfectie, keelontsteking, longontsteking, buikgriep en sommige SOA’s Infecties kunnen in principe overal in je lichaam ontstaan. Infectieuze micro-organismen kunnen zich onder andere verspreiden door water, voedsel, insectenbeten, handen schudden, niezen en hoesten of seksueel contact. Symptomen verschillen per infectie. Algemene symptomen van een infectie zijn; roodheid, zwelling, warmte en pijn. Over een infectie Een infectie betekent het binnendringen van ziekteverwekkende micro-organismen in je lichaam die zich vermenigvuldigen en een ontstekingsreactie veroorzaken. De ontsteking is de reactie van je lichaam op een infectie. Micro-organismen zijn minuscule, voor het blote oog onzichtbare organismen, zoals bacteriën, virussen, schimmels en parasieten. Deze micro-organismen kunnen op verschillende manieren en plaatsen je lichaam binnendringen, waardoor verschillende infectieziekten ontstaan. Bekende voorbeelden van infecties zijn: Urineweginfecties – bijvoorbeeld een blaasontsteking of prostaatontsteking, vaak veroorzaakt door een bacterie. Luchtweginfecties – zoals een keelontsteking of longontsteking, vaak veroorzaakt door een virus of bacterie. Buikgriep – door een infectie met een bacterie of parasiet in je maag-darmkanaal. Vaginale infecties – zoals de door schimmel veroorzaakte candida infectie of SOA’s veroorzaakt door een virus of bacterie. In principe kan in je gehele lichaam een infectie ontstaan. Verspreiding van micro-organismen Micro-organismen kunnen zich op verschillende manieren verspreiden en in je lichaam terecht komen. Zo kunnen ze zich onder andere verspreiden via besmet water of voedsel, onhygiënisch toiletgedrag, seksueel contact, insectenbeten, handen schudden of het inademen van kleine vochtdeeltjes wanneer een besmet persoon niest of hoest. Je lichaam bevat zelf ook allerlei micro-organismen, die bijvoorbeeld in je maag-darmkanaal en op je huid leven. Deze darm- en huidflora, de zogenaamde commensalen, veroorzaken normaal gesproken geen ontstekingsreactie. Wanneer je een verstoord afweersysteem hebt, kunnen de commensalen echter wel ziekte veroorzaken. Wanneer je ziek wordt van een micro-organisme waar gezonde mensen normaal gesproken niet ziek van zouden worden, spreek je van een opportunistische infectie.  Sommige infectieziekten zijn niet besmettelijk, andere wel. Sommige zijn zelfs zo besmettelijk dat het verplicht isoleren en behandelen van besmette personen noodzakelijk is. Dit is het geval bij bijvoorbeeld polio, tuberculose en difterie.

  Lees verder

• 21
• 22
• 23
• 24
• 25
• 26
• 27
• 28
• 29
• 30