GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

113 resultaten gevonden

  • Hartinfarct (Hartaanval)
    Wat is een hartinfarct? Een hartinfarct of myocardinfarct wordt ook wel hartaanval genoemd. Als je een hartinfarct hebt, sterft er een gedeelte van de hartspier af door zuurstofgebrek. Er kunnen dodelijke complicaties optreden, waaronder ventrikelfibrilleren. Bij ventrikelfibrilleren trekken de kamers van je hart wel samen, maar niet op een gecoördineerde manier, waardoor je hart niet meer kan pompen. Je krijgt dan een circulatiestilstand, dit betekent dat je bloed niet meer goed rondstroomt. Door een elektrische schok kan ventrikelfibrilleren weer worden opgeheven. Dit heet ook wel defibrilleren. Tegenwoordig hangen er op veel plaatsen apparaten (Automatische Externe Defibrillator (AED)) waarmee vrijwel iedereen zo’n schok kan toedienen. Een andere complicatie die op kan treden als je een hartaanval hebt, is het krijgen van een embolie, bijvoorbeeld een longembolie. In het geval van een longembolie wordt een longader afgesloten door een bloedprop, waardoor een gedeelte van de long geen zuurstof meer krijgt. Zo’n bloedprop kan ontstaan tijdens een hartinfarct en kan zo schade aanrichten, ook in andere organen.
    Lees verder
  • Hartklepafwijking
    Wat is een hartklepafwijking? In je hart zitten kleppen die ervoor zorgen dat het bloed de goede kant op stroomt. Een afwijking aan deze kleppen is een hartklepafwijking. Je hart heeft twee boezems en twee kamers, één van beide aan iedere harthelft. Je bloed wordt vanuit je lichaam naar je rechterboezem gestuurd. Dan gaat het naar je rechterkamer en vanuit daar naar je longcirculatie waar het van zuurstof vanuit de longen wordt voorzien. Dan gaat het naar je linkerboezem, vervolgens je linkerkamer en dan wordt het via je lichaamsslagader (aorta) je lichaam weer ingepompt om al je organen van zuurstof en voedingsstoffen te voorzien. Tussen de boezems en de kamers en tussen de kamers en de long- en lichaamscirculatie bevinden zich hartkleppen. Je hebt in totaal dus op vier plekken hartkleppen. De kleppen zorgen ervoor dat je bloed de juiste richting op wordt gestuurd en niet teruglekt naar waar het vandaan kwam. De hartkleppen heten de aortaklep, de pulmonalisklep, de tricupidalisklep en de mitralisklep. De mitralisklep bestaat uit twee klepbladen (bicuspide), de overige kleppen bestaan uit drie klepbladen (tricuspide). De twee bekendste vormen van een afwijking aan de hartkleppen zijn lekkage van de hartkleppen en de stenose. Lekkende hartkleppen Bij een lekkende hartklep sluit een hartklep niet goed waardoor het bloed terugstroomt naar waar het vandaan kwam. Hierdoor is de circulatie van het bloed minder efficiënt. Dit gebeurt vooral met de mitralisklep, die zich tussen de linkerboezem en linkerkamer bevindt. Stenose van de hartkleppen Bij een stenose van een hartklep wordt er onvoldoende bloed door de opening van de klep gelaten wanneer dat nodig is. De opening is dus als het ware vernauwd. Dit gebeurt met name vaak met de aortaklep, die het zuurstofrijke bloed vanuit de linkerkamer de lichaamsslagader in hoort te laten stromen. Ontsteking Daarnaast kun je een ontsteking van een hartklep krijgen, een zogenaamde endocarditis. Dit gebeurt meestal als er al een hartklepafwijking bestaat en er om wat voor reden dan ook een bacterie in de bloedbaan terecht komt die zich aan de klep gaat hechten. Vaak is dit het geval na een tandheelkundige ingreep en bij mensen die via de aders drugs inspuiten.
    Lees verder
  • Hartkloppingen
    In het kort: Bij hartkloppingen is je hartslag plotseling versneld of onregelmatig. Dit duurt meestal maar een paar seconden, maar kan soms tot een half uur aanhouden. Hartkloppingen kunnen meestal geen kwaad, maar als ze gepaard gaan met andere klachten, lang aanhouden of vaak terugkeren, is het verstandig om naar de huisarts te gaan. Behalve door een aandoening kunnen hartkloppingen ook worden veroorzaakt door stress, inspanning, alcohol, cafeïne en roken. Uit onderzoek kan blijken dat je hartkloppingen worden veroorzaakt door een hartritmestoornis. De behandeling is afhankelijk van de hartritmestoornis die je hebt. Over hartkloppingen Je hart klopt zo’n 60 tot 100 keer per minuut om het bloed door je hele lichaam te pompen. Tijdens inspanning kan je hartslag stijgen tot wel 160 slagen per minuut, om in de verhoogde vraag naar zuurstof te kunnen voorzien. Soms kan je hartslag zomaar versnellen of onregelmatig worden. Dit noem je hartkloppingen. Ze komen veel voor en kunnen meestal geen kwaad. Als de hartkloppingen langer dan een paar seconden aanhouden en je belemmeren in je dagelijkse bezigheden of in je slaap, dan zou het kunnen dat je een hartritmestoornis hebt. Een hartritmestoornis is meestal niet gevaarlijk. Als je een hartritmestoornis hebt, dan heb je heftigere hartkloppingen. Het hart slaat dan niet één keer over, maar de hartkloppingen kunnen soms wel een half uur aanhouden.
    Lees verder
  • Hartkramp (Angina pectoris)
    Wat is hartkramp? In het kort: Bij hartkramp is er sprake van een moeilijke doorstroming van het bloed door de hartspier. Hartkramp wordt veroorzaakt door zuurstofgebrek van de hartspier. Zuurstofgebrek ontstaat wanneer de hartspier meer zuurstof nodig heeft dan de vaten kunnen afleveren, dit kan onder andere bij aderverkalking, sporten en stress. Bekende symptomen zijn druk en pijn op de borst, benauwdheid en duizeligheid. De diagnose kan gesteld worden met behulp van verschillende onderzoeken, waaronder een ECG (hartfilmpje). Bij hartkramp zijn leefstijlaanpassingen vaak nodig, zoals alcoholgebruik matigen, stress vermijden, gewichtsvermindering en conditieverbetering. Daarnaast wordt soms medicatie voorgeschreven. Over hartkramp Bij hartkramp bemoeilijkt vaatvernauwing de doorstroming van bloed door het hart. Tijdens inspanning heeft het hart meer zuurstof nodig. Door vernauwing van de slagaders kan de hartspier te weinig zuurstof krijgen, wat kan leiden tot pijn op de borst tijdens inspanning. Dit wordt ook wel angina pectoris genoemd. Hartkramp kan een voorteken zijn van een hartinfarct. Vormen van hartkramp Er zijn twee vormen van hartkramp: stabiel en instabiel. Stabiele hartkramp Stabiele hartkramp duurt meestal kort en is afhankelijk van de mate van inspanning, zoals bij sporten. De klachten ontstaan wanneer het hart meer zuurstof nodig heeft. Vaak is er geen dringende hulp nodig. Instabiele hartkramp Bij instabiele hartkramp zijn de klachten niet voorspelbaar. Een aanval komt onverwachts. De klachten komen in rust voor en kunnen heviger zijn, omdat de vernauwingen in de kransslagaders erger zijn. Bij instabiele hartkramp die in rust optreedt, langer dan vijftien minuten duurt of snel erger wordt, is een spoedbehandeling in het ziekenhuis nodig, zoals een dotterbehandeling.
    Lees verder