GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
24 resultaten gevonden
-
Interstitiële cystitis (Blaaspijnsyndroom)
Wat is interstitiële cystitis? Interstitiële cystitis (IC), ook wel het blaaspijnsyndroom genoemd, is een ontsteking van de urineblaas die niet door bacteriën wordt veroorzaakt. Naar schatting zijn er duizenden mensen die last hebben van deze aandoening. Dit betreft in 90% van de gevallen vrouwen en in 10% van de gevallen mannen. Deze aandoening komt in de meeste gevallen voor bij mensen tussen de 20 en 65 jaar, maar IC wordt ook wel eens bij kinderen gevonden. IC lijkt op een telkens terugkerende blaasontsteking. Echter, bij onderzoek worden er in de urine geen aanwijzingen gevonden die kunnen duiden op een blaasontsteking met bacteriën. Hoewel bacteriën bij IC toch wel aanwezig kunnen zijn, zullen ze bij IC geen rol van betekenis spelen en slaat behandeling met antibiotica niet aan.Lees verder -
Intoxicatie (Vergiftiging)
Wat is vergiftiging? Een vergiftiging is een reactie van je lichaam op het innemen van een gif. Welke reactie je lichaam geeft en hoe ernstig deze reactie is hangt onder andere af van: Het werkingsmechanisme van het gif. De hoeveelheid gif waaraan je bent blootgesteld. De mate van giftigheid van het gif. Dit is vaak afhankelijk van de concentratie waarin de stof in het lichaam voorkomt. Een vergiftiging kan allerlei lichamelijke verschijnselen veroorzaken, zoals: Misselijkheid Braken Huiduitslag Benauwdheid Hartstoornissen Bewusteloosheid Coma Overlijden Waardoor kan een vergiftiging worden veroorzaakt? Vergiftiging kan ontstaan door het binnendringen van een schadelijke stof. Giftige stoffen kunnen zowel in vaste, vloeibare als in gasvormige toestand het lichaam binnendringen. Dat kan via het maag- darmkanaal, de luchtwegen of de huid. Zo kun je een vergiftiging krijgen door: Schoonmaakmiddelen Geneesmiddelen De ophoping van in het lichaam geproduceerde afvalstoffen Een beet door een giftig dier Het eten van giftige planten De meeste vergiftigingen worden veroorzaakt door huishoudproducten en medicijnen. Bij kleine kinderen wordt ongeveer veertig procent van de vergiftigingen veroorzaakt door medicijnen. Het is daarom heel belangrijk om medicijnen en schoonmaakmiddelen in kindveilige verpakkingen en op een voor kinderen onbereikbare plek te bewaren. Behandeling Bel direct een arts of ga meteen naar het ziekenhuis bij verdenking van vergiftiging. Als je weet door welk product de vergiftiging is ontstaan, neem dan etiketten of bijsluiters mee. In het ziekenhuis bestaat voldoende kennis om een vergiftiging te bestrijden. Elk soort gif bestrijd je op een andere manier. Er zijn giffen waarbij je het slachtoffer moet laten braken, er zijn er ook waarbij je dat juist niet moet doen. Bij sommige stoffen is het verstandig om veel water te drinken, bij andere juist weer niet. Hieronder enkele voorbeelden: Wasmiddelen voor linnen, afwas en shampoo's; Bij inname kunnen deze producten misselijkheid, braken en diarree veroorzaken. Braken moet worden voorkomen zodat er geen schuim in de luchtwegen kan komen. Kleine hoeveelheden melk kunnen helpen om irritatie van de slijmvliezen te verzachten. Linnenverzachters die ethyleen-glycol bevatten; Ethyleen-glycol is een zeer toxisch product dat het centraal zenuwstelsel aantast. Bij inname wordt, in een eerste fase, de coördinatie van de spierbewegingen verstoord. Daarna worden spieren stijf, treden er stuipen op en raakt het slachtoffer in coma. Tijdens de afbraak van ethyleen-glycol door het organisme komt het giftige oxaalzuur vrij. Braken moet worden vermeden omwille van de schuimvorming. Producten voor de vaatwasser zijn zeer alkalisch; Ze veroorzaken brandwonden in de mond, de slokdarm en de maag. Braken moet worden vermeden omdat het product dan een tweede keer de slijmvliezen zou aantasten. Bovendien bestaat het gevaar voor inademing van het product in de luchtwegen. Overbrenging naar het ziekenhuis is noodzakelijk. Ovenreinigers en afvoerontstoppers; Deze bevatten een sterke base, meestal Natriumhydroxyde. Bij inname veroorzaken deze producten onmiddellijk ernstige verbrandingen in de mond, de keel en de slokdarm. Toiletreinigers en ontkalkers; Deze bevatten sterke zuren. Bij contact met water komt zwavelzuur of zoutzuur vrij. Inname veroorzaakt een branderig gevoel in de mond, de keel en de slokdarm door verbranding van de slijmvliezen. Op de lippen en de tong kunnen zich blaren vormen. Er is gevaar voor verstikking. Andere mogelijke complicaties zijn braken, diarree, shock, perforatie van de slokdarm en de maagwand, enz. Bij inhalatie is er een groot risico voor longoedeem. Bij contact van de huid en/of de ogen met deze producten, moet u langdurig en overvloedig spoelen met lauw water. Braken moet worden vermeden omdat dan een tweede verbranding ontstaat.Lees verder -
Intracraniële drukverhoging (Te hoge schedeldruk)
Wat is een te hoge schedeldruk? De druk binnen in de schedel wordt ook wel intracraniële druk genoemd. Een verhoogde schedeldruk kan ernstig zijn: in de hersenen worden namelijk vitale functies geregeld zoals ademhaling en bloedsomloop. Oorzaken Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor een verhoogde schedeldruk. Door een ongeval kan hersenletsel ontstaan waarbij bloedvaten in de hersenen scheuren. Het gevolg is een bloeding in de hersenen. Die bloeding neemt ruimte in binnen de schedel waardoor de druk stijgt (de schedel is immers hard en kan niet meerekken). Ook kan er sprake zijn van oedeem door een hersenkneuzing: er komt dan vocht (bloedplasma) in het hersenweefsel terecht doordat de kleine bloedvaatjes lekken. Een verhoogde druk kan ook aangeboren zijn (waterhoofd) of van binnenuit komen: bijvoorbeeld door een infectie of een tumor in de hersenen. Symptomen Bij baby's is een verhoogde schedeldruk zichtbaar door een ingezonken of juist een uitpuilende plek op het hoofdje. Als de fontanel eenmaal gesloten is (na ca. 18 maanden) zijn hoofdpijn en braken de belangrijkste symptomen. Diagnose De druk in de schedel kan worden gemeten met een speciale drukopnemer. Het bestaat uit een slangetje met aan het uiteinde een drukgevoelig apparaatje. Het wordt via een gaatje in de schedel in het hoofd gebracht. Behandeling Als er te veel vocht in de schedel zit wordt dat in eerste instantie meestal behandeld met medicijnen die het uitplassen van het vocht bevorderen. Deze middelen kunnen via een infuus worden gegeven zodat ze direct in de bloedbaan worden opgenomen. Soms wordt een operatie gedaan waarbij een stuk schedelbot of gekneusd hersenweefsel worden weggehaald om zo de druk te verminderen.Lees verder -
Intra-uteriene vruchtdood (Vruchtdood in de baarmoeder)
Wat is intra-uteriene vruchtdood? Wanneer een baby voor de geboorte in de baarmoeder sterft, noemen we dit een 'intra-uteriene vruchtdood'. Dat betekent 'binnen-baarmoederlijk'. Het komt voor in 1% van de zwangerschappen. De moeder merkt het meestal als eerste doordat ze het kind niet meer voelt bewegen. Overigens betekent dat lang niet altijd dat het kind overleden is. Maar het is een aanwijzing om naar de arts of verloskundige te gaan. Als de harttonen dan niet meer te horen zijn, wordt aangenomen dat de kans groot is dat het kind overleden is. Onderzoek met geluidsgolven is vaak nodig om zekerheid te krijgen. Ook kan men de urine controleren op zwangerschapshormoon. Opnieuw zwanger worden Wanneer is een geschikt moment om opnieuw zwanger te worden? Overleg met de gynaecoloog om te kijken of er een medische verklaring is waarom de baby gestorven is. Het kan nodig zijn met deze oorzaak rekening te houden of deze te verhelpen. Behalve het fysieke, is ook het psychische aspect heel belangrijk. Het is nodig om de dood van de baby zoveel mogelijk te verwerken alvorens ze opnieuw gaat proberen weer zwanger te worden. Vrouwen die na een intra-uteriene vruchtdood opnieuw zwanger worden, zijn daar meestal blij mee. Maar het gevoel kan ook heel dubbel zijn. Ze voelen zich vaak de eerste tijd onzeker en bang: zal het opnieuw mis gaan? Sommigen willen daarom de omgeving nog niet direct van de zwangerschap op de hoogte stellen. Gelukkig verloopt een volgende zwangerschap meestal goed. Baby wel of niet laten onderzoeken? Belangrijk is dat de ouders nadenken of ze willen dat de baby na de geboorte onderzocht wordt of niet. Dit onderzoek heet 'obductie', ook wel 'sectie' genoemd. De placenta wordt sowieso altijd onderzocht en er wordt wat bloed afgenomen om eventuele infecties of bijvoorbeeld stollingsafwijkingen op te sporen. Een obductie is een gedetailleerd onderzoek naar de doodsoorzaak. De uitkomsten van een dergelijk onderzoek kunnen helpen bij het aanvaarden van het overlijden. Bij zo'n onderzoek kan men ook kijken naar erfelijke aspecten, dit in verband met een eventuele volgende zwangerschap. Een obductie zou ook kunnen bijdragen aan een beter inzicht in ziekten van pasgeborenen, zodat de zorg voor zieke pasgeborenen verder kan verbeteren. Als er bezwaren zijn tegen een obductie, kan men altijd weigeren.Lees verder