GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
77 resultaten gevonden
-
Mitochondriële myopathie
Wat is mitochondriële myopathie? Bij mitochondriële myopathie is er iets mis met de energievoorziening van de spiercellen. Hierdoor ontstaat er spierzwakte en snelle fysieke uitputting. Mitochondriële myopathie valt onder de spierdystrofieën en is een erfelijke aandoening. De ernst van de ziekte en de verschijnselen verschillen enorm van persoon tot persoon. Op basis hiervan is er een indeling van verschillende vormen van mitochondriële myopathieën namelijk: Kearns Sayre syndroom (KSS) Mitochondriële encephalomyopathie met lactaatacidose en beroerteachtige episoden (MELAS) Myoclone epilepsie met rafelige rode vezels (MERRF) Leigh’s syndroom, mitochondrieel DNA-depletie syndroom (MDS) Daarnaast zit in (bijna) elke lichaamscel een mitochondrium. Als een fout in het mitochondrium zit werkt deze niet goed. Een mitochondriële aandoening kan dus overal in het lichaam voorkomen en daarmee zijn er dus zo’n 85 verschillende mitochondriële aandoeningen. Echter onder mitochondriële myopathie vallen alleen de mitochondriële aandoeningen waarbij de spieren worden aangetast. Mitochondriële myopathie komt zowel bij mannen als bij vrouwen voor en is een zeer zeldzame spieraandoening.Lees verder -
Moebius syndroom (Congenital facial diplegia)
Wat is het Moebius syndroom? Het Moebius syndroom is een aangeboren afwijking. Kenmerkend voor het Moebius syndroom is het ontbreken van duidelijke gezichtsuitdrukkingen. Er is weinig tot geen gezichtsuitdrukking doordat een aantal daarvoor belangrijke zenuwen niet of niet helemaal zijn aangelegd. Daardoor kun je bij een patiënt met het Moebius syndroom niet goed zien of hij/zij lacht, of fronst. Non-verbale communicatie is een belangrijke vorm van communicatie. Hiervan is het laten zien van emoties een onderdeel. Mensen met het Moebius syndroom kunnen geen emoties laten zien. Je kunt dus niet aflezen of iemand blij, verdrietig of boos is. Dit is van grote invloed op je communicatie. Daar komt nog bij dat je spraak wordt beïnvloed door de spieren in je gezicht. Praten kan dus moeilijker gaan doordat je het Moebius syndroom hebt. Het Moebius syndroom is erg zeldzaam. Omdat de ziekte zo onbekend is, wordt de ziekte niet altijd direct herkend. Andere namen voor dezelfde ziekte zijn: Congenital facial diplegia Congenital oculofacial paralysis Möbius syndroom Oorzaken De precieze oorzaak van het Moebius syndroom is niet bekend. Wel is bekend dat er bij het Moebius syndroom sprake is van een genetisch defect. Toch is dit genetische defect alleen waarschijnlijk niet genoeg om het Moebius syndroom te veroorzaken. Ook andere factoren spelen een rol. Welke factoren dat zijn, is niet bekend. Blootstelling aan schadelijke stoffen tijdens de zwangerschap zou één van de factoren kunnen zijn. Het is een erg zeldzame ziekte. De ziekte is bijna nooit erfelijk. Symptomen Dit zijn de symptomen van het Moebius syndroom: Weinig tot geen gezichtsuitdrukkingen Slikproblemen Ogen niet goed kunnen bewegen of knipperen Afwijkingen aan je tong en kaak Gehoorproblemen Klompvoeten Afwijkingen aan je handen Tandproblemen Spraakproblemen Soms gaat het Moebius syndroom samen met andere problemen, zoals: Autisme Pierre Robin sequentie Poland anomalie Behandeling Er is nog geen behandeling om het Moebius syndroom te genezen. Wel zijn er behandelingen die de kenmerken verminderen. Met plastische chirurgie kan bijvoorbeeld de gezichtsuitdrukking verbeterd worden. Ook eventuele andere aandoeningen aan ledematen of ogen kunnen operatief gecorrigeerd worden. Slikproblemen en spraakproblemen kunnen verminderd worden door logopedie. Fysiotherapie kan helpen bij het ontwikkelen en verbeteren van de motoriek.Lees verder -
Moedervlek (Naevus)
Wat is een moedervlek? Een moedervlek is een gekleurd vlekje of bultje op je lichaam. De vlekjes zijn meestal licht- tot donkerbruin gekleurd door de grote concentratie pigmentcellen of melanocyten op die plek op de huid. In principe zijn moedervlekken niet gevaarlijk, maar er is een klein risico dat een moedervlek verandert in een zogenaamd melanoom (kwaadaardige moedervlek), een agressief soort huidkanker. Soorten moedervlekken Er zijn verschillende soorten moedervlekken te herkennen: Kleine egaal bruine moedervlekken Kleine aangeboren moedervlekken Vlakke moedervlekken, die op latere leeftijd zijn ontstaan Vlakke moedervlekken die wisselend gekleurd zijn Grote aangeboren moedervlekken De bovenste groep loopt het minste risico om een melanoom te vormen, de kans daarop wordt naar beneden toe groter. Toch is het wel belangrijk om te beseffen dat het risico op huidkanker zelfs bij grote aangeboren moedervlekken nog klein is. Oorzaken Hoe moedervlekken precies ontstaan is niet duidelijk. Moedervlekken kunnen al voor de geboorte, maar ook tijdens je leven ontstaan. Erfelijkheid lijkt een rol te spelen. Ook verbrandingen tijdens de jeugd lijken een rol te spelen in het ontstaan van moedervlekken. Symptomen In principe is een moedervlek een onschuldig bruin plekje op je huid. Je zult er geen symptomen of klachten van hebben, behalve dan dat je hem kunt zien. Als een moedervlek (in zeldzame gevallen) uitgroeit tot een melanoom (huidkanker) dan kun je wel klachten krijgen. Je moet naar de dokter met een moedervlek wanneer deze: Jeukt, steekt of pijn doet Groter wordt Van kleur verandert Bloedt Als een moedervlek verandert in een kwaadaardige moedervlek (of melanoom), moet er tijdig wordt opgetreden. Dit maakt de kans kleiner dat de kanker uitzaait. Als je zelf je moedervlekken goed in de gaten houdt, is de kans op tijdige ontdekking groot. Behandeling Als je huisarts van mening is dat je moedervlek eventueel gevaarlijk kan zijn, dan kan je besluiten je moedervlek te laten verwijderen. Moedervlekken kunnen weggesneden worden, waarna ze meestal voor onderzoek worden opgestuurd naar het laboratorium. Erg grote moedervlekken kun je ook operatief laten verwijderen, meestal wordt dit gedaan door een plastisch chirurg. Ga nooit zelf je moedervlekken verwijderen. Dit kan gevaarlijk zijn en lelijke littekens opleveren.Lees verder -
Moeilijke stoelgang tijdens de zwangerschap
Tijdens de zwangerschap komt vaak een trage stoelgang voor. Dit kun je verhelpen door extra vezels te eten. Volkorenbrood, roggebrood, rauwe groenten, peulvruchten en fruit zitten boordevol vezels en zijn heel gezond. Bij vezelrijke voeding is het belangrijk om veel te drinken. Je hebt minimaal twee liter vocht per dag nodig. Als je zemelen gebruikt, moet je nog meer drinken. Alleen dan geven vezels het gewenste laxerende effect. Behandeling Er zijn genoeg voedingsmiddelen die laxerend werken: stroop, ontbijtkoek, geweekte pruimen, gedroogde abrikozen, krenten, rozijnen, rauwkost, vruchtensap, zure melkproducten als karnemelk en magere yoghurt. Wit brood, sterke thee en rode wijn werken verstoppend (wijn wordt sowieso afgeraden tijdens de zwangerschap). Elke ochtend een glas lauw water wil wel eens helpen de stoelgang te stimuleren. Een andere tip is lichaamsbeweging. Wandelen of fietsen stimuleert de stoelgang en is goed voor je conditie.Lees verder