GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
Zoeken op: Risico factoren
123 resultaten gevonden
-
Vergrote milt (Splenomegalie)
Wat is een vergrote milt? In het kort: Een vergrote milt kan duiden op een onderliggende aandoening. Als je milt groter is dan twaalf centimeter, is er sprake van een vergrote milt. Meestal is je milt vergroot als een reactie op een ziekte in je bloed zoals leukemie, malaria of tuberculose. Een vergrote milt geeft meestal geen klachten. De diagnose van een vergrote milt wordt meestal gesteld met behulp van een echo. Er wordt ook altijd bloed afgenomen om de oorzaak van een vergrote milt te onderzoeken. De behandeling van een vergrote milt is afhankelijk van de oorzaak. Over een vergrote milt Een vergrote milt is geen aandoening op zich, maar kan duiden op een onderliggende aandoening. Normaal gesproken is je milt ongeveer tien centimeter groot. Als je milt groter is dan twaalf centimeter, spreken we van een vergrote milt. Dit wordt door dokters splenomegalie genoemd en geeft meestal weinig klachten.Lees verder -
Verkeerd aangegroeide botten na botbreuk
Verkeerd aangegroeide botten na botbreuk Botbreuken genezen doordat er nieuw botweefsel tussen de beide botstukken gevormd wordt. Het is daarom noodzakelijk dat beide delen goed tegen elkaar aanliggen in de juiste stand. Dit heet het zetten van de botstukken. Ook tijdens het genezingsproces mogen de botdelen niet van stand veranderen. Om dit te bereiken wordt vaak een star gipsverband om het gebied van de breuk gelegd en mag de patient dit lichaamsdeel een tijd niet belasten. Dit heet immobilisatie: het lichaamsdeel kan tijdelijk niet bewogen worden. Verkeerde genezing van botten Als de twee botstukken niet op de juiste manier of in de juiste stand genezen kan een scheef eindresultaat ontstaan. Het hangt van de mate en de plaats van de afwijking af of je hier last van hebt of dat het je bewegingsmogelijkheid beperkt. Eventueel is een tweede operatie nodig waarbij het bot opnieuw recht gezet wordt.Lees verder -
Verlamming
Wat is verlamming? Je hebt last van een verlamming als je spieren niet goed meer werken. Het kan zijn dat ze minder goed werken, maar het kan ook zijn dat je spieren het helemaal niet meer doen. Een verlamming wordt veroorzaakt door het uitvallen van een deel van het zenuwstelsel. Waar de verlamming in je lichaam optreedt, is afhankelijk van welke zenuw er is aangedaan. Er zijn verschillende soorten van verlamming. Zo kun je volledig verlamd zijn. Volledige verlamming wordt ook wel eens paralyse of plegie genoemd. Je spieren zijn dan slap en je kunt ze niet meer aanspannen. Ook kun je onvolledig verlamd zijn. Dan werken je spieren nog een beetje en heb je geen volledig krachtsverlies. Dat wordt ook wel parese genoemd. Verder kan het ook zijn dat niet je kracht verminderd is, maar dat het moeilijker is om je bewegingen onder controle te hebben. Dit kan zich uiten in onwillekeurige bewegingen of het moeilijker kunnen controleren van je beweging. Spastische verlamming komt meestal voor na een beschadiging van de hersenen. Eenzijdige en totale verlamming Er wordt onderscheid gemaakt tussen eenzijdige en totale verlamming. Eenzijdige verlamming wordt ook wel hemiplegie genoemd. Als je eenzijdig verlamd bent, bevindt de verlamming zich maar aan één kant van je lichaam. Dit komt voor als je een zenuw beschadigt die naar één kant van je lichaam loopt. Ook als de verlamming veroorzaakt wordt door een probleem in de hersenen, is het meestal zo dat maar een kant van je lichaam verlamd is. Een voorbeeld van halfzijdige verlamming is paralyse van Bell (aangezichtsverlamming). Meestal is deze verlamming slechts tijdelijk. Naast een eenzijdige verlamming is er ook de totale verlamming. Dan bevindt de verlamming zich aan beide kanten van je lichaam. Dat gebeurt in het geval van een dwarslaesie: daarbij wordt je ruggenmerg beschadigd. Een dwarslaesie heeft bijna altijd een volledige verlamming van de benen tot gevolg. Naarmate de beschadiging van het ruggenmerg hoger zit, zal je romp verder verlamd en gevoelloos zijn.Lees verder -
Vernauwde en stugge mitraalklep
De mitraalklep is de hartklep tussen de linkerboezem en linkerkamer. Deze klep kan vernauwen en stijver worden. Hierdoor neemt de werkzaamheid van de klep af; hij gaat minder goed open en dicht. Als de mitraalklep is aangedaan, laat de rechterkant van het hart verstek gaan en ontstaan klachten als moeheid en kortademigheid. De aandoening is vaak een begeleidend verschijnsel van acuut gewrichtsreuma.Lees verder