GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
98 resultaten gevonden
-
Otitis media (Middenoorontsteking)
Wat is een middenoorontsteking? In het kort: Een middenoorontsteking (otitis media) is een ontsteking in het middenoor, dat vlak achter het trommelvlies zit. Het is de meest voorkomende oorontsteking. Een middenoorontsteking kan acuut of chronisch optreden. De oorzaak is meestal ontstekingsvocht met bacteriën die in het middenoor terecht komen. Bekende symptomen zijn oorpijn en koorts. Een middenoorontsteking gaat meestal vanzelf weer over. Over middenoorontsteking Een middenoorontsteking is een ontsteking in je middenoor. Je middenoor bevindt zich direct achter je trommelvlies. De middenoorontsteking is de meest voorkomende oorontsteking en wordt ook wel otitis media genoemd. Acute en chronische middenoorontsteking Er zijn twee vormen van middenoorontstekingen: de acute en de chronische middenoorontsteking. Een acute middenoorontsteking begint vaak als een gewone verkoudheid. Maar als je buis van Eustachius (de buis die voor de open verbinding tussen je neus en oor zorgt) dicht gaat zitten kan je middenoor gevuld raken met ontstekingsvocht. Hierdoor kan je trommelvlies bol komen te staan, wat oorpijn geeft. Over het algemeen gaat een acute middenoorontsteking vanzelf over, maar dit kan twee tot drie dagen duren. Bij kinderen jonger dan twee jaar kan het zelfs een week duren voordat de oorontsteking weer verdwijnt. Een middenoorontsteking komt vooral voor bij kinderen, maar ook heel jonge baby’s en volwassenen kunnen er last van krijgen. Als de middenoorontsteking lang aan blijft houden, spreek je van een chronische middenoorontsteking. Middenoorontstekingen kunnen in zeldzamere gevallen uiteindelijk zelfs leiden tot doofheid of een hersenvliesontsteking.Lees verder -
Otorrhoea (Loopoor)
Wat is een ototthoea? We spreken van een loopoor als er vocht uit het oor naar buiten komt. Vaak gaat er aan een loopoor eerst een verkoudheid vooraf. Een loopoor komt voornamelijk voor bij kinderen, maar baby’s en volwassenen kunnen ook een loopoor krijgen. Oorzaken Een loopoor kan verschillende oorzaken hebben. Voorbeelden van oorzaken van een loopoor zijn: Een loopoor is meestal het gevolg van een middenoorontsteking. Er hoopt zich dan vocht op in je oor, als gevolg van een ontsteking. Door een drukverhoging in het middenoor kan een gaatje in het trommelvlies ontstaan. Dit veroorzaakt een loopoor, die vaak voorafgegaan wordt door heftige oorpijn. Je gehoorgang loopt van je oorschelp tot je trommelvlies. Dit gedeelte wordt beschermd door je oorsmeer. Als je gehoorgang geïrriteerd wordt (door bijvoorbeeld oorpeuteren, cosmetische producten, gebruik van wattenstaafjes, eczeem of een bacterie- of schimmelinfectie) kan het ontsteken. Chronische neus- of keelontsteking Na het plaatsen van buisjes kan er een loopoor ontstaan. Wanneer je schedelbasis of slaapbeen is gebroken, kan er een scheur in je trommelvlies of in de hersenvliezen zijn ontstaan. Hierdoor kan er hersenvocht uit je oor lopen, waardoor je een loopoor krijgt. Symptomen Voorbeelden van symptomen van een loopoor zijn: Er komt vocht uit je oren. Dit kan helder vocht zijn, maar ook pus of bloederig vocht. Je kunt tijdelijk minder goed horen Oorpijn Een loopoor gaat vaak gepaard met een verkoudheid of bovenste luchtweginfectie (infectie aan de neusbijholten, keel, amandelen of strottenhoofd). Jeuk in de gehoorgang Diagnose In veel gevallen verdwijnt een loopoor na een week (uiterlijk twee weken) vanzelf. Is dit niet het geval, dan kun je langs je huisarts. Je kunt ook eerder naar je huisarts gaan, om erachter te komen wat de oorzaak van je loopoor is. Op basis van de verschijnselen, je medische voorgeschiedenis en je verhaal kan er een diagnose gesteld worden. Daarnaast kan er ook een lichamelijk onderzoek plaatsvinden of er wordt oorvocht afgenomen om te onderzoeken. Indien er hersenvocht uit je oor loopt, kunnen er röntgenfoto’s en CT- of MRI-scans gemaakt worden. Behandeling Omdat een loopoor meestal vanzelf geneest, is zelden een behandeling met medicijnen nodig. Meestal is het oor binnen twee weken weer droog (als je trommelvlies beschadigd is, groeit het gaatje meestal binnen een maand weer dicht). Is dit niet het geval, dan kun je oordruppels of antibiotica krijgen om van je loopoor af te komen. In ernstige gevallen kan het oorvocht operatief weggehaald worden. Bij hoofdletsel moet je rust houden en word je vaak ter observatie een paar dagen in het ziekenhuis opgenomen. Het is belangrijk om naar je huisarts te gaan als je langdurig last hebt van een loopoor (langer dan een week). Als je het loopoor na lange tijd niet laat behandelen, kan er permanent gehoorverlies ontstaan. Wat kun je zelf doen? In principe kun je alles doen als je een loopoor hebt. Zo mag je met een loopoor wel zwemmen, maar ga liever niet met het hoofd onder water. Je kunt ook gewoon douchen. Als je kind naast het loopoor ook oorpijn heeft kun je paracetamol geven. Lees voor gebruik de bijsluiter. Tips Veel mensen reinigen hun oren met bijvoorbeeld wattenstaafjes. Als je wattenstaafjes in je oor steekt, kan er een oorsmeerophoping ontstaan en dit leidt tot ontstekingen. De gehoorgang reinigt zich vanzelf, dus je hoeft deze zelf niet schoon te maken (haal bijvoorbeeld alleen het zichtbare oorsmeer weg).Lees verder -
Otosclerose
Wat is otosclerose? Otosclerose is een botafwijking (abnormale groei) aan de ingang van het binnenoor, waardoor de onderkant van de stijgbeugel vastgroeit. De stijgbeugel is een klein botje dat behoort te gaan trillen nadat een geluidsgolf het trommelvlies bereikt heeft en door hamer en aambeeld (twee andere botjes van het middenoor) is voortgeleid. Ongeveer 1 op de 250 mensen lijdt aan otosclerose, van wie tweemaal zoveel vrouwen als mannen. In 50% van de gevallen komt de ziekte die meestal optreedt tussen het twintigste en veertigste levensjaar, ook in de familie voor. Symptomen Het gevolg van dit ziekteproces is een toenemende doofheid. Bij ongeveer 80% van alle mensen met deze ziekte zijn beide oren, tegelijk of na elkaar, aangetast. Soms is sprake van oorsuizen en perioden met duizeligheid.Lees verder -
Oud lijkend uiterlijk (Hutchinson-Gilford-Progeria-Syndroom)
De erfelijke aandoening 'Hutchinson-Gilford-Progeria-Syndroom' (HGPS) veroorzaakt een oud uiterlijk. Het verouderingsproces van het gelaat verloopt bij deze ziekte versneld, waardoor al op vroege leeftijd het uiterlijk van een (veel) ouder iemand ontstaat. Deze aandoening is erg zeldzaam. Er zijn wereldwijd maar zo'n 45 kinderen met deze ziekte bekend. Het Progeria-syndroom komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes. De gemiddelde levensverwachting van een kind met het Progeria-syndroom is 13 jaar. Kinderen met het Progeria-syndroom komen nooit in de puberteit en ontwikkelen geen geslachtshormonen. De lichamelijke gevolgen van Progeria zijn niet te voorkomen. Progeria is nog niet te genezen. Kinderen met Progeria ontwikkelen hun vaardigheden net zoals hun normale leeftijdsgenootjes. Alleen motorisch hebben de meeste kinderen een kleine achterstand.Lees verder