GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Zoeken op: Allergie

52 resultaten gevonden

  • Pinda-allergie
    Wat is een pinda-allergie? Een pinda-allergie is een vorm van voedselallergie waarbij je afweersysteem reageert op het eten van pinda’s. Een pinda-allergie komt steeds vaker voor en begint vaak op jonge leeftijd, maar kan ook op latere leeftijd ontstaan. Een pinda-allergie gaat vaak samen met een notenallergie. Bovendien hebben mensen met een pinda-allergie niet zelden ook allergische neusklachten, hooikoorts, astma of eczeem. Er bestaat een pinda-allergietest waarbij in het bloed wordt gekeken of er antistoffen tegen pinda’s aanwezig zijn. Oorzaken Bij een pinda-allergie maakt je afweersysteem na contact met pinda’s allergenen aan. Waarom het afweersysteem dit doet is onduidelijk. Bij een volgend contact met pinda’s kan vervolgens een allergische reactie optreden. Deze reactie kan bij ieder volgend contact met pinda’s heftiger worden. Bij het ontstaan van voedselallergieën zoals een pinda-allergie speelt erfelijke aanleg een belangrijke rol. Symptomen Bij een pinda-allergie krijg je vaak last van verschillende symptomen die vallen onder een anafylactische reactie. Een anafylactische reactie is een ernstige allergische reactie. Als je zo’n ernstige allergische reactie hebt, daalt je bloeddruk als gevolg van een vaatverwijding door het vrijkomen van histamine uit de weefsels. Histamine is een stofje dat vrijkomt, wanneer je ergens allergisch voor bent. Bij een pinda-allergie (en anafylactische reactie) kun je verder last krijgen van de volgende verschijnselen: Rood gezicht Jeuk rond of in de mond, aan de handpalmen of voetzolen Tranende ogen Niezen Loopneus Zwelling van je tong, lippen en/of oogleden. Hierdoor kun je moeilijkheden met slikken, praten en uiteindelijk ademhalen krijgen. Misselijkheid en/of braken Buikpijn en/of diarree Kortademigheid Duizeligheid Flauwvallen Een pinda-allergie kan zich ook uiten in eczeem Diagnose De diagnose van een pinda-allergie verloopt meestal via een voedselprovocatietest in het ziekenhuis. Steeds vaker wordt echter in plaats daarvan een bloedtest gebruikt. Voedselprovocatietest Bij een voedselprovocatietest wordt iemand waarvan gedacht wordt dat hij een allergie heeft een dagje in het ziekenhuis opgenomen. Op die dag krijgt de patiënt het betreffende voedingsbestanddeel waar een allergisch reactie op wordt verwacht (in dit geval pinda’s) toegediend. De artsen kijken dan of er een allergische reactie optreedt. Op die manier kan een allergie definitief worden vastgesteld. Zeker in gevallen van ernstige allergie kan deze diagnosemethode erg onprettig zijn. Bloedtest Relatief nieuw is de bloedtest. Via de bloedtest kan worden vastgesteld of er antistoffen in het bloed aanwezig zijn. Op die manier kan op vrij simpele wijze een allergie worden vastgesteld, zonder ziekenhuisopname. Hoewel de bloedtest nog niet honderd procent accuraat is, is het minder belastend, veiliger én goedkoper dan een voedselprovocatietest. Behandeling Wanneer een allergische reactie op pindas optreedt, moet dit zo snel mogelijk behandeld worden. Het is belangrijk meteen een arts te raadplegen. Deze kan adrenaline toedienen, waardoor de allergische reactie afneemt. Als patiënt krijg je een adrenalinepen die je kunt gebruiken om een anafylactische reactie tegen te gaan. Mildere verschijnselen van een allergie kunnen worden bestreden met anti-histaminica. Dieet Een pinda-allergie is niet te genezen en blijft vaak levenslang bestaan. Daarom moet je bij een pinda-allergie een pindavrij-dieet volgen en altijd blijven letten op de aanwezigheid van pinda(sporen) in voedingsmiddelen. Veel producten zoals chocolade, bonbons en koekjes bevatten (sporen van) pinda’s. Ook tussen noten kunnen nogal eens pindasporen zitten. Bij pinda-allergie bij een kind is het verstandig de omgeving voor te lichten. De omgeving weet dan hoe gehandeld moet worden tijdens een allergische aanval. De leerkracht kan bijvoorbeeld altijd een adrenalinepen bij zich dragen.
    Lees verder
  • Schimmelinfectie (Dermatomycose)
    Wat is een schimmelinfectie? Er zitten altijd schimmels op je huid. De meeste vormen geen probleem, maar soms zorgen schimmels voor infecties. Schimmelinfecties kunnen op veel plekken op je lichaam voorkomen. Vooral op warme, vochtige plaatsen hebben ze veel kans. Vandaar dat bijvoorbeeld vaginale schimmelinfecties veel voorkomen, evenals schimmelinfecties aan de voeten. Andere plekken waar een schimmel voor klachten kan zorgen, zijn bijvoorbeeld de darmen, de longen, de oksels, rond de anus, de gehoorgang, de tepels (bij moeders die borstvoeding geven) en de mond (spruw). Deze tekst gaat over schimmelinfecties op de huid, ook wel dermatomycose genoemd. Schimmelinfectie baby Bij baby’s ontstaat een huidschimmel meestal onder de luier. Het beste is om naar de huisarts te gaan als je baby een schimmelinfectie heeft. Daarnaast kun je proberen het zo veel mogelijk te voorkomen door de luier op tijd te verschonen. Is een schimmelinfectie besmettelijk? Huidschimmels zijn besmettelijk. Meestal worden ze van mens op mens overgedragen. In sommige gevallen kunnen ze alleen van dier op mens worden overgedragen
    Lees verder
  • Septische artritis
    Wat is septische artritis? Bij septische ofwel infectieuze artritis zijn het vocht en weefsel van een gewricht ontstoken. Deze ontsteking (infectie) wordt veroorzaakt door een bacterie, virus of schimmel. Bacteriën veroorzaken het vaakst septische artritis, dit heet ook wel bacteriële artritis. Er bestaat ook een chronische vorm van infectueuze artritis. Bij septische artritis ontstaan klachten zoals pijn doordat het lichaam reageert op binnendringende ziekteverwekkers met een afweerreactie. Afweerstoffen en ontstekingscellen komen het gewricht in om de ziekteverwekkers te doden en op te ruimen. Septische artritis treedt meestal in één gewricht tegelijk op. De gewrichten die het vaakst geïnfecteerd raken zijn de knie, heup, schouder, elleboog, pols en gewrichten in de vingers.  
    Lees verder
  • Somatisch Onvoldoende verklaarde Lichamelijke Klachten
    Wat zijn Somatisch Onvoldoende verklaarde Lichamelijke Klachten (SOLK)? Somatisch Onvoldoende verklaarde Klachten (SOLK) zijn lichamelijke klachten die langer dan zes maanden duren en waarvoor geen medische verklaring te vinden is. Somatisch is een synoniem voor lichamelijk. Somatische klachten betekenen dus letterlijk lichamelijke klachten. Er zijn situaties waarbij er wél een ziekte of lichamelijke afwijking wordt gevonden, maar de klachten met een onverklaarbare reden langer aanhouden dan van de aandoening wordt verwacht. Nieuwe definitie: somatisch-symptoomstoornis SOLK hangen sterk samen met somatoforme stoornissen. Hierbij worden psychische klachten zoals stress omgezet in lichamelijke klachten. Hierover lees je meer in het artikel somatoforme stoornis. In de vijfde editie van het psychiatrisch handboek, de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, bestaan beide categorieën overigens niet meer. In de DSM-5 is hier een nieuwe overkoepelende categorie voor in de plaats gekomen: somatisch-symptoomstoornis en verwante stoornissen. Het grootste verschil is dat in de nieuwe definitie somatische klachten niet altijd onverklaard hoeven te blijven. Belangrijker is de impact van de klachten.
    Lees verder