GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
Zoeken op: Infectieziekten
289 resultaten gevonden
-
Blarenkoorts (Pemphigus)
Wat is blarenkoorts? Een niet zoveel voorkomende huidziekte die beslist behandeld moet worden aangezien zij anders onherroepelijk binnen een paar jaar tot de dood leidt. De medische naam er voor is pemphigus en er worden verschillende vormen onderscheiden. Oorzaken De oorzaak van blarenkoorts is onbekend. Vermoed wordt dat het een auto-immuunziekte is. Symptomen De ziekte komt bijna uitsluitend bij volwassenen voor en wordt gekenmerkt door een vaak sluipend begin van blaarvorming op de slijmvliezen van mond en vagina en daarna slappe blaren op een ogenschijnlijk normale huid. Deze blaren gaan gemakkelijk stuk waardoor grote pijnlijke en open gebieden ontstaan. Wanneer men met de duim over de niet aangetaste huid wrijft, laat deze soms los. Dit is bekend als het Nikolsky-fenomeen. Infecties en verlies van vocht en elektrolyten (zouten) kunnen levensbedreigende complicaties veroorzaken. Behandeling De behandeling is er in de eerste plaats gericht op nieuwe blaasjes te voorkomen. Meestal bereikt men dit door het immuunsysteem gedeeltelijk te onderdrukken met orale inname van corticosteroïden zoals prednison, maar het lichaam wordt hierdoor wel gevoelig voor infecties. Gedurende de eerste tien dagen worden corticosteroïden meestal in hoge doses gebruikt, waarna deze langzaam worden verlaagd. Om de ziekte onder controle te houden, dient de patiënt het geneesmiddel mogelijk gedurende enkele maanden of zelfs jaren te gebruiken. Ook andere geneesmiddelen die het immuunsysteem onderdrukken (immunosuppressiva), zoals methotrexaat, cyclofosfamide, azathioprine en goudverbindingen, kunnen worden voorgeschreven om zo de dosis corticosteroïden te verlagen. Speciale verzorging van de huid De rauwe huidoppervlakken vereisen speciale verzorging, zoals die ook bij patiënten met brandwonden wordt toegepast. Vaak zijn antibiotica en andere geneesmiddelen nodig om infecties in de gebarsten blaasjes te behandelen. Verbanden gedrenkt in vaseline of andere soorten verband dragen bij aan de bescherming van rauwe, nattende delen van de huid.Lees verder -
Blefaritis (Blepharitis/Ooglidontsteking)
Wat is blefaritis? Blefaritis of blepharitis is een ontsteking aan de haarzakjes en talgkliertjes in het ooglid. Een andere naam voor blefaritis is ooglidrandontsteking. Blefaritis kan op alle leeftijden voorkomen. In sommige gevallen kunnen ooglidziekten optreden als gevolg van onbehandelde blefaritis. Oorzaken Als de kliertjes in het ooglid te veel talg aanmaken blijft dit aan de wimpers hangen. Hierdoor raken het oogoppervlak en de ooglidrand geïrriteerd. Door de irritatie groeien onschuldige huidbacteriën harder en kunnen infecties veroorzaken. In de meeste gevallen is de Staphylococcus aureus-bacterie de oorzaak. Blefaritis gaat vaak samen met droge ogen. De kliertjes in de ooglidranden maken stoffen aan die voor stabiliteit in traanvocht van het oog zorgen. Bij een ontsteking aan de ooglidranden werken deze kliertjes niet goed, waardoor droge ogen ontstaan. Blefaritis komt vaker voor bij mensen met huidaandoeningen, zoals een vette huid, seborroïsch eczeem, rosacea en acne. Ook veranderingen in de hormoonhuishouding vergroten de kans op blefaritis, doordat bacteriën zich beter kunnen nestelen. Symptomen Een ooglidrandontsteking herken je aan verschillende klachten. Voorbeelden van symptomen van blefaritis zijn: Pijnlijk, branderig gevoel van de oogleden Droge ogen Rode ogen en oogleden Jeukende en tranende ogen Irritatiegevoel rondom het oog Vermoeide ogen Schilfers en korstjes tussen de wimpers Vastplakkende oogleden Behandeling Er zijn verschillende manieren om blefaritis te behandelen. Het goed reinigen van de oogleden is erg belangrijk. Dit kan met een gaasje of doekjes met wat lauwwarm kraanwater. De warmte verzacht het overmatige talg, waardoor je dit makkelijker kan verwijderen. Vermijd direct contact tussen de vingers en oogleden. Vervolgens masseer je zachtjes de ooglidrand en verwijder je overmatig talg en eventuele korstjes. Je kunt ook een nat wattenstaafje of gaasje gebruiken voor intensievere reiniging. Er bestaan ook speciale ooglidschoonmaakdoekjes, reinigingslotions die je op een watje aanbrengt en ooglidreinigingsgels om de oogleden schoon te wrijven. In sommige gevallen werken warmtemaskers. Deze breng je aan op de oogleden en verzachten het talg zodat je het makkelijker kunt verwijderen. Een warmtemasker mag echter niet te warm worden in verband met huidverbranding en stimulatie van bacteriële groei. Het masker moet ook langere tijd dezelfde temperatuur kunnen aanhouden. Informeer je dus goed voor je een warmtemasker gebruikt. Bij vermindering van klachten, vaak na een aantal weken, is één keer per dag of een paar keer per week behandelen voldoende. Als de klachten na verloop van tijd terugkeren en verergeren kun je de behandeling opnieuw twee keer per dag toepassen. Indien schoonmaken van de ooglidranden zelf niet goed lukt of je dit eng vindt kun je een oogheelkundig specialist inschakelen. Deze kan de oogleden en wimpers intensief reinigen met een speciaal apparaat om de biofilm (een slijmlaag) af te breken. De behandeling is pijnloos. Bij hardnekkige blefaritis is het verstandig om naar een optometrist in de buurt te gaan. Deze kan indien nodig een behandeling starten en oogdruppels toedienen.Lees verder -
Bloeduitstorting onder het beenvlies (Subperiosteaal hematoom)
Is een bloeding vanuit een beschadigd bloedvat onder het beenvlies dat het bot omgeeft (subperiosteaal hematoom). Zie ook de onderwerpen bloeding en bloeduitstorting.Lees verder -
Bloedvergiftiging (Sepsis)
Wat is bloedvergiftiging? Een bloedvergiftiging ontstaat door een verspreiding van bacteriën in het bloed. Een bloedvergiftiging wordt ook wel sepsis genoemd. Bekende symptomen van bloedvergiftiging zijn een snelle hartslag, bloeddrukdaling, koorts, koude rillingen en verwardheid. Een rode streep op de huid van armen of benen is geen symptoom van bloedvergiftiging. Dit gebeurt bij een bacteriële lymfevatontsteking. In extreme gevallen, bij zware sepsis, kan een septische shock ontstaan. Bloedvergiftiging kan worden behandeld met de juiste medicatie, na onderzoek door een arts. Indien er sprake is van shock moet je met spoed naar het ziekenhuis. Over bloedvergiftiging Een bloedvergiftiging of sepsis ontstaat door de verspreiding van bacteriën in het bloed. Normaal gesproken zorgen de witte bloedlichamen voor een effectieve vernietiging van bacteriën wanneer die in je bloed of in je weefsels terecht komen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren na een ontsteking, zoals bij een steenpuist. Als het afweersysteem een infectie niet op tijd in kan dammen, omdat de bacteriën te sterk zijn voor ons afweersysteem, kunnen de ziekteverwekkende bacteriën zich sterk vermeerderen. Via lymfevaten of direct via bijvoorbeeld beschadigde bloedvaten komen ze dan overal in het lichaam terecht. Het 'vergif' bestaat ofwel uit de afvalproducten van de bacteriën zelf, ofwel uit gifstoffen (toxinen) die door die bacteriën gemaakt worden.Lees verder