GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
Zoeken op: Infectieziekten
289 resultaten gevonden
-
Virusinfectie
Wat is een virusinfectie? In het kort: Bij een virusinfectie dringt een virus het lichaam binnen waardoor je ziek kunt worden. Een virusinfectie veroorzaakt ontstekingen in verschillende organen in het lichaam zoals de ogen, longen en huid. Een virusinfectie ontstaat door besmetting via de longen, maag-darmkanaal of huid of slijmvliezen. Vaak gaat een virusinfectie gepaard met koorts en vermoeidheid. Behandeling van een virusinfectie is meestal niet nodig, het gaat vanzelf over. Goede hygiëne is belangrijk bij het voorkomen van besmetting. Over een virusinfectie Een virusinfectie is een infectie die veroorzaakt wordt door een virus. Een virus bestaat uit erfelijk materiaal. Een virus is geen organisme en heeft daarom om te overleven en om zich te vermenigvuldigen een gastheer nodig. Als je besmet bent, ben je dus gastheer en gebruikt het virus jouw cellen voor zichzelf. Het virus zal zich dan ook in jouw cellen gaan vermenigvuldigen. Het virus zal zich verder verspreiden en je kunt vervolgens andere mensen besmetten met het virus. Over het algemeen ontwikkelt je lichaam zelf voldoende weerstand om de virusinfectie onschadelijk te maken. Dit is niet altijd het geval. Er zijn vele virussen bekend die verschillende ziekten kunnen veroorzaken. Virussen kunnen op vele plaatsen in het lichaam problemen, met name ontstekingen, veroorzaken. Een virusinfectie kan zich bijvoorbeeld lokaliseren in je ogen, je longen, je huid, je darmen of in je evenwichtsorgaan. Enkele bekende voorbeelden van virussen zijn: Humaan papiloma virus: de veroorzaker van wratten Het herpes simplex virus: de veroorzaker van de koortslip Het Varicella zostervirus: de veroorzaker van waterpokken en gordelroos Het norovirus: een veroorzaker van buikgriep en buikloop Het influenzavirus: de veroorzaker van griep HIV: de veroorzaker van AIDS Virusinfecties moeten niet verward worden met bacteriële infecties. Bacteriën zijn anders dan virussen wél organismen en kunnen ook zonder gastheer overleven. Je lichaam zit vol met bacteriën die daarin leven en dat is heel normaal. Maar slechte bacteriën kunnen ontstekingen veroorzaken op verschillende plekken in je lichaam.Lees verder -
Voorhofsontsteking
Wat is voorhofsontsteking? De voorhof vormt een onderdeel van het gehoor- en evenwichtsapparaat. Het is de verbinding tussen het slakkenhuis (deel van het gehoororgaan) en de halfcirkelvormige organen (onderdeel van het evenwichtsorgaan). Een ontsteking van het middenoor kan zich uitbreiden naar de voorhof en hier een ontsteking veroorzaken. Symptomen Gehoorverlies en aanvallen van duizeligheid zijn kenmerkende verschijnselen. Overleg met je huisarts voor een goed onderzoek. Behandeling van de oorzaak is belangrijk om blijvende (gehoor)schade te voorkomen.Lees verder -
Voorhoofdsholteontsteking
Wat is voorhoofdsholteontsteking? In het kort: Een voorhoofdsholteontsteking wordt meestal veroorzaakt door een virus, soms door een bacterie of allergie. Vaak heb je eerst last van een verkoudheid. Veelvoorkomende symptomen zijn een loopneus of verstopte neus, niezen, hoofdpijn, groengeel snot, vermoeidheid en soms koorts. Meestal gaat een voorhoofdsholteontsteking vanzelf over. Als je klachten langer dan twee weken aanhouden of je langer dan vijf dagen koorts hebt, is het goed om contact op te nemen met je huisarts. Over een voorhoofdsholteontsteking In je schedel zitten doorgaans acht met lucht gevulde holten. Deze holten worden de bijholten (sinussen) genoemd. De bijholten zitten in paren aan weerszijden van je schedel: Deze zitten in je voorhoofd. Wanneer de voorhoofdsholten ontstoken raken, is er sprake van een voorhoofdsholteontsteking. Deze zitten tussen je ogen. Deze zitten achter je ogen. Deze zitten onder je jukbeenderen, onder je ogen. Wanneer deze holten ontstoken raken, noemen we dit een kaakholteontsteking. De bijholten zijn verbonden met de neus en de keel en bedekt met een slijmvlies. Wanneer het slijmvlies van een bijholte ontstoken raakt, is er sprake van een holteontsteking of bijholteontsteking. De medische term voor bijholteontsteking is sinusitis. Strikt gezien is een voorhoofdsholteontsteking (sinusitis frontalis) alleen een ontsteking in de voorhoofdsholten, maar in de volksmond wordt een ontsteking in iedere bijholte voorhoofdsholteontsteking genoemd. Een ‘echte’ voorhoofdsholteontsteking is zeldzaam. Meestal gaat het om de kaakholten die ontstoken zijn. Pasgeborenen hebben geen sinussen en kunnen dus ook geen voorhoofdsholteontsteking hebben. Pas tussen het zesde en achtste jaar zijn er herkenbare frontale sinussen. Op volwassen leeftijd zijn alle sinussen volledig ontwikkeld. Eén tot vier procent van de mensen krijgt nooit voorhoofdsholten. Chronische voorhoofdsholteontsteking We spreken van een chronische voorhoofdsholteontsteking als deze langer dan acht weken aanhoudt of meer dan vier keer per jaar langer dan tien dagen per keer terugkomt. De oorzaak van een chronische voorhoofdsholteontsteking is soms moeilijk te achterhalen, waardoor behandelen lastig is. Vaak is de oorzaak van een chronische voorhoofdsholteontsteking een allergie. Ook mensen met COPD kunnen vaker last hebben van een chronische voorhoofdsholteontsteking. Soms is een operatie nodig om een chronische voorhoofdsholteontsteking te behandelen.Lees verder -
Vulva-infectie
Wat is een vulva-infectie? De vulva is de uitwendige opening van de vagina van de vrouw. Een infectie van de vulva wordt veroorzaakt door ziekteverwekkende micro-organismen. De schimmel Candida Albicans is een bekende verwekker. Symptomen Veel vrouwen dragen de schimmel bij zich, zonder dat ziekteverschijnselen ontstaan. Door verminderde afweer, slechte hygiëne of bij een geïrriteerde vagina kan de schimmel klachten veroorzaken. Irritatie van de vulva, witte afscheiding en pijn bij het vrijen zijn de meest voorkomende verschijnselen. Er is vaker aandrang tot urineren (kleine hoeveelheid). Bij het plassen is vaak een branderig gevoel aanwezig. Behandeling De behandeling van een vaginale infectie en infectie van de vulva bestaat uit antischimmel- of antibioticum (middel tegen bacterie) medicatie. Vraag de huisarts om advies voor de behandeling. Het kan zowel om een vaginale schimmelinfectie als om een blaasontsteking door een bacil gaan. Die zijn beiden niet moeilijk te behandelen, maar de diagnose moet wel eerst even goed gesteld worden. Bij terugkomende vulva infecties na behandeling is het raadzaam ook de partner te behandelen tegen schimmelinfectie.Lees verder