GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
60 resultaten gevonden
-
Depersonalisatie en derealisatie(stoornis)
Wat is depersonalisatie en derealisatie?In het kort:• Depersonalisatie en derealisatie zijn verschijnselen die optreden tijdens dissociatie.• Bij depersonalisatie ervaar je gevoelens van onbekendheid, vervreemding en onwerkelijkheid van je eigen geest en/of lichaam.• Bij derealisatie ervaar je gevoelens van vervreemding en onwerkelijkheid met betrekking tot je omgeving en andere mensen.• Mogelijke oorzaken zijn onder andere ziekte, slaaptekort en alcohol- en/of drugsgebruik.• Wanneer periodes van depersonalisatie en realisatie steeds terugkeren zonder duidelijk aan te wijzen oorzaak, is er sprake van een depersonalisatie/derealisatiestoornis (DP-/DR-stoornis).• Symptomen zijn onder andere een gevoel van vervreemding en heftige angstgevoelens.• De precieze behandeling van depersonalisatie en derealisatie is afhankelijk van de oorzaak.• Wanneer er sprake is van een depersonalisatie/derealisatiestoornis (DP-/DR-stoornis) is er in veel gevallen therapie nodig, er zijn meerdere vormen van therapie die kunnen helpen met het behandelen van de klachten. Over depersonalisatie en derealisatieDepersonalisatie en derealisatie zijn verschijnselen die optreden tijdens dissociatie. Tijdens een dissociatie zijn bepaalde functies in de hersenen tijdelijk verstoord als beschermingsmechanisme bij (zeer) stressvolle gebeurtenissen. Bij depersonalisatie (DP) verandert de waarneming van de eigen identiteit en/of het lichaam. Bij derealisatie (DR) verandert de waarneming van de omgeving. Depersonalisatie en derealisatie treden los van elkaar of tegelijkertijd op. Bij zowel depersonalisatie als derealisatie is de beleving verstoord, het heeft een alsof-karakter. De realiteitstoetsing blijft normaal. DepersonalisatieBij depersonalisatie ervaar je gevoelens van onbekendheid, vervreemding en onwerkelijkheid van je eigen geest en/of je eigen lichaam. Depersonalisatie kan je het gevoel geven ‘niet bij jezelf te horen’, omdat je een deel van het bewustzijn zoals gedachten, gevoelens, waarnemingen, handelingen op een andere manier ervaart. Sommige mensen met depersonalisatie hebben het gevoel buiten hun eigen lichaam te treden en zichzelf te bekijken als een toeschouwer. Depersonalisatie wordt vaak beschreven als erg onprettig en kan leiden tot (heftige) angstgevoelens. DerealisatieBij derealisatie ervaar je gevoelens van vervreemding en onwerkelijkheid met betrekking tot je omgeving en andere mensen. Tijdens derealisatie kun je het gevoel krijgen in een droom te leven, of de omgeving en mensen onecht en wazig ervaren. Derealisatie wordt net als depersonalisatie als erg onprettig ervaren, maar roept over het algemeen minder angstgevoelens op. Depersonalisatie-/derealisatiestoornis Wanneer periodes van depersonalisatie en realisatie steeds terugkeren zonder dat er een van bovenstaande oorzaken is aan te wijzen, is er sprake van een depersonalisatie-/derealisatiestoornis (DP-/DR-stoornis). Vaak wordt een DP-/DR-stoornis veroorzaakt door traumatische gebeurtenissen in de kindertijd. Een DP-/DR-stoornis veroorzaakt problemen in het dagelijks functioneren door de periodes waarin verschijnselen optreden. Klachten zorgen voor problemen op de werkvloer, in het sociale leven en/of op andere terreinen. Een DP-/DR-stoornis gaat vaak samen met andere dissociatieve stoornissen.Lees verder -
Depressie
Wat is een depressie?In het kort:• Een depressie is ernstige neerslachtigheid en somberheid gedurende minimaal twee weken.• Er is een duidelijke afname van plezier of interesse in activiteiten of een depressieve stemming. Soms treden ook veranderingen op in slaap- en eetgewoontes.• Jaarlijks krijgt een op de twintig volwassen Nederlanders een depressie.• Vrouwen hebben er vaker last van dan mannen.• Er zijn verschillende soorten depressie die variëren in aard en duur van de klachten en het moment van optreden.• Vaak ontstaat een depressie door een combinatie van bijvoorbeeld erfelijke-, sociale- en chemische factoren.• De behandeling bestaat meestal uit een combinatie van medicijnen en therapie. Ook een gezonde en regelmatige leefstijl is belangrijk.Over depressieEen depressie is een abnormale neerslachtigheid die langer dan twee weken duurt en niet vanzelf verdwijnt. Er zijn vele soorten depressies, variërend van licht tot ernstig. In het algemeen geldt dat de ernst van de symptomen toeneemt met de ernst van de depressie. Depressies komen zeer veel voor. Over het algemeen hebben vrouwen vaker last van depressies dan mannen. Een depressie kan kort duren – een paar weken – maar ook maanden of zelfs jaren. We spreken van een chronische depressie als de duur minstens twee jaar is.Soorten depressieEr zijn verschillende soorten depressies. Een gewone depressie wordt ook wel een unipolaire depressie genoemd. Als je manisch depressief bent of een ernstige depressie hebt, spreken we van een bipolaire stoornis. Een depressie die meer dan twee jaar duurt, maar minder hevige verschijnselen heeft, wordt een chronische depressie genoemd. Er bestaan daarnaast verschillende bijzondere soorten depressies, waaronder: Manisch-depressieve stoornis: bij mensen die manisch-depressief zijn, worden periodes van somberheid en lusteloosheid (depressie) afgewisseld door periodes van abnormale vrolijkheid (manie). Ook overdreven gevoelens van zelfvertrouwen, overmoed of sterke geprikkeldheid en ontvlambaarheid kunnen hierbij horen.Postnatale depressie (postpartum depressie). Postnataal of postpartum betekent ‘na de geboorte’. Een postnatale depressie is een depressie die een vrouw kan krijgen na een bevalling, miskraam of abortus. De grote veranderingen die deze gebeurtenis heeft op het leven van een vrouw en de sterk veranderende hormoonspiegels spelen een rol bij het ontstaan van de depressieve gevoelens.Lees verder -
Derde hersenzenuwverlamming
De meeste zenuwen verlaten het centrale zenuwstelsel via het ruggenmerg, met uitzondering van de twaalf hersenzenuwen die het hoofd verzorgen en die allemaal ontspringen uit de hersenstam. Belangrijk zijn de zenuwen die naar de zintuigen (ogen, oren, tong en neus) lopen. Storingen aan deze zenuwen leiden tot uitval van de zintuiglijke waarneming. De meeste klachten bij een uitval van een bepaalde hersenzenuw zijn heel kenmerkend, omdat er geen overlapping van het werkingsgebied van de hersenzenuwen optreedt, wat wel het geval is bij de ruggenmergszenuwen. Een storing van de derde hersenzenuw zal verlamming van bepaalde oogbolspieren veroorzaken.Lees verder -
Dermatitis artefacta
Dermatitis artefacta is een huidafwijking die door de patiënt zelf, al dan niet bewust, wordt veroorzaakt of in stand gehouden. De patiënt probeert daarmee bijvoorbeeld aandacht te krijgen en zal altijd ontkennen dat hij zelf de wonden veroorzaakt. Sommige mensen met deze aandoening staan onverschillig tegenover hun huidaandoening, anderen zijn juist overbezorgd. Behandeling Wanneer de arts een vermoeden heeft dat de patiënt lijdt aan dermatitis artefacta, is het zaak dat hij of zij een directe confrontatie vermijdt. Centraal staat dat een veilige omgeving gecreëerd moet worden voor de patiënt en dat er sprake is van een goede arts-patiëntrelatie, waarbij de professionaliteit van de arts niet verloren gaat. Een patiënt die zichzelf letsels toe blijft brengen, daagt de arts ook steeds uit voor verdere diagnostische onderzoeken en therapeutische procedures. De patiënt ‘bevredigt’ zichzelf hiermee en houdt zo het proces in gang, terwijl de arts achterblijft met gevoelens van machteloosheid en falen als arts. Een snelle diagnose en passende behandeling zijn met andere woorden nodig omdat anders onnodige onderzoeken en behandelingen gebeuren en bij de patiënt eveneens sneller (ernstige) complicaties ontstaan. Psychiatrische verwijzing De arts zorgt voor een goede arts-patiëntrelatie. Door deze houding is het mogelijk dat de patiënt geleidelijk de psychische problemen introduceert. Indien van toepassing is een verwijzing naar een psychiater aanbevolen, maar vaak verwerpen patiënten dit advies. Een mogelijke oplossing is om een psychiatrisch expert in te schakelen die de patiënt in het bijzijn van de andere arts confronteert met de diagnose.Lees verder