GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

  1. Startpagina SZF
  2. Gezondheidsencyclopedie
  3. Gezondheidsencyclopedie
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

86 resultaten gevonden

  • Postpolio
    Postpolio Het postpolio syndroom, ook wel PPS, komt voor bij mensen die jaren geleden polio hebben gehad. "Post" betekent dus niks anders dan, "na" de polio. Het poliovirus heeft ervoor gezorgd dat er zenuwcellen in het ruggenmerg dood zijn gegaan. Na het poliovirus moeten er dus veel minder zenuwcellen dezelfde arbeid verrichten. Omdat dit een erg grote belasting is, kan het zijn dat deze cellen het na vele jaren niet meer aankunnen. Dit zorgt voor nieuwe verschijnselen, zoals: spierzwakte verminderd uithoudingsvermogen ongewone en snelle vermoeidheid spier- en/of gewrichtspijn problemen met slikken, kauwen en spreken (dit slechts in enkele gevallen) slecht verdragen van kou kortademigheid Behandeling Als het postpolio syndroom is vastgesteld is het belangrijk grote lichamelijke inspanning te vermijden en rust te nemen bij optredende vermoeidheid. Wel is het goed niet-inspannende oefeningen te doen onder leiding van een fysiotherapeut maar u mag hierbij uw vermoeidheidsgrens niet overschrijden. Zo worden de spieren onderhouden, maar niet overbelast. Overbelasting kan er juist voor zorgen dat er nog meer functieverlies optreed. Neem dus voldoende rust. Hulpmiddelen zodat u energie spaart kunnen u hier bij helpen, Denk bijvoorbeeld aan douchezitjes, rolstoel voor lange afstanden en een woning zonder trappen. Uw neuroloog kan u samen met een ergotherapeut adviseren.
    Lees verder
  • Posttraumatische dystrofie
    Wat is posttraumatische dystrofie? In het kort: Posttraumatische dystrofie kan ontstaan na een operatie of letsel aan ledematen of gewrichten. Symptomen van posttraumatische dystrofie zijn onder andere: pijn, een roodblauwe verkleuring, zwelling, verhoogde of verlaagde temperatuur en lokaal zweten. PD is goed te genezen, mits het snel wordt ontdekt en behandeld. Posttraumatische dystrofie kan leiden tot schade aan gewrichten, spieren en weefsels, als het te laat of niet wordt ontdekt en behandeld. PD kan worden behandeld met sympathicusblokkades en kan worden voorkomen door een directe behandeling met vitamine C gedurende vijftig dagen. Over posttraumatische dystrofie Posttraumatische dystrofie (PD) is een ziektebeeld dat kan ontstaan na een operatie of letsel aan een van de ledematen of andere gewrichten. De belangrijkste klacht is pijn, waarvan de ernst meestal niet past bij de ernst van het letsel of de operatie. Vaak is er sprake van PD aan een arm of been of een onderdeel daarvan. Het aangedane gebied is abnormaal van kleur (meestal roodblauwe verkleuring). Ook kan er sprake zijn van een zwelling en een verhoogde of verlaagde temperatuur en soms is er sprake van lokaal zweten. De pijn wordt erger bij aanraking of beweging. PD kan leiden tot ernstig functieverlies door dystrofie (zwakker worden) van spieren en andere weefsels. PD kan ook chronisch zijn. De aandoening is niet aan leeftijd gebonden, maar komt vaker voor bij mensen tussen de 45 en 60 jaar. Vrouwen lopen 3 keer zoveel kans op het krijgen van PD als mannen. De naam posttraumatische dystrofie is slechts een van de gebruikte namen voor dit ziektebeeld. De naam dystrofie is afgeleid van het Griekse 'dystrophia' (voedingsstoornis) en verwijst naar het verval van weefsels als gevolg van slechte doorvoeding. Andere benamingen die worden gebruikt zijn Complex Regionaal Pijnsyndroom (CRPS), Sudeck-dystrofie (of -atrofie), Sudeck-syndroom of algo(neuro)dystrofie, sympathische reflexdystrofie, reflectoir-sympathische dystrofie (RSD) en schouder-handsyndroom. De gangbare Amerikaanse benaming is Reflex Sympathetic Dystrophy (RSD). Voorkomen is beter dan genezen Als PD snel wordt ontdekt en behandeld, kan het genezen zonder restverschijnselen. Voorkomen is echter beter dan genezen, en dat geldt zeker voor posttraumatische dystrofie. Onderzoek wijst uit dat het preventief slikken van vitamine C PD bij polsbreuken kan tegengaan.
    Lees verder
  • Premenstruele dysfore stoornis (PMDD)
    Wat is PMDD? Veel mensen zijn bekend met het premenstrueel syndroom, oftewel PMS. Maar wist je dat er nog een ergere vorm van klachten rond de menstruatietijd bestaat? Deze aandoening heet premenstruele dysfore stoornis, of in het Engels PreMenstrual Dysphoric Disorder (PMDD). Dysforie is het tegenovergestelde van euforie; je voelt je prikkelbaar, boos, nerveus, depressief en soms zelfs paranoïde. Dysforie is een term die we vooral kennen bij ernstige psychiatrische beelden. Soms bijvoorbeeld bij een ernstige depressie, soms in het kader van een bipolaire stoornis. Deze term zegt dan ook iets over de ernst van de klachten bij PMDD, deze zijn veel ernstiger dan bij PMS. Overeenkomsten PMS en PMDD Zoals gezegd zijn de klachten bij PMDD heviger dan bij PMS. Maar wat zijn de overeenkomsten tussen de twee aandoeningen? In beide gevallen beginnen de symptomen zo ongeveer vijf tot elf dagen vóór en verdwijnen enkele dagen ná de start van de menstruatie. Ook enkele symptomen passen zowel bij PMS als PMDD: Opgeblazen gevoel Hoofdpijn Spierpijn Gevoelige borsten Vermoeidheid Slaapproblemen Concentratieproblemen Eetbuien
    Lees verder
  • Prikkelbare darm syndroom (PDS, Spastische darm, Irritable bowel syndrome, IBS)
    Wat is het prikkelbare darm syndroom? In het kort: Bij het prikkelbare darm syndroom (PDS) trekken je darmspieren te snel of te langzaam samen. Veelvoorkomende klachten zijn buikpijn, krampen, een opgeblazen gevoel, winderigheid en stoelgangproblemen. Door PDS reageer je heftig op voedsel, inspanning en hormoonwisselingen. Het prikkelbare darm syndroom heeft vermoedelijk te maken met een fout in het stofje serotonine in je lichaam en een abnormale verwerking van prikkels in de hersenen. Verschillende factoren zoals angst, stress, geslacht en leeftijd kunnen klachten veroorzaken of verergeren. Medicijnen, bekkenbodemfysiotherapie en het aanpassen van je leefstijl en dieet kunnen klachten verminderen. Een vaak toegepast dieet bij PDS is het FODMAP-dieet. Over prikkelbare darm syndroom Het prikkelbare darm syndroom (PDS), ook wel spastische (dikke) darm of spastisch colon genoemd, is een onschuldige darmaandoening, maar kan erg hinderlijk zijn. Bij PDS maakt je darm onregelmatige, krampachtige en spastische bewegingen: je darmspieren trekken te snel of juist te langzaam samen. Sommige PDS-patiënten hebben daarnaast (of alleen) last van een overgevoelige en prikkelbare darmwand. PDS komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. De Engelse term voor PDS is Irritable Bowel Syndrome (IBS).
    Lees verder