GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

52 resultaten gevonden

• Myelodysplastisch syndroom

  Wat is het myelodysplastisch syndroom? Het myelodysplastisch syndroom (MDS), ook wel myelodysplasie, is een kwaadaardige groep van stoornissen in het beenmerg, waarbij de productie van bloedcellen in het beenmerg niet goed verloopt. Er zijn drie verschillende soorten bloedcellen, namelijk rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes. Stamcellen zijn de cellen waaruit bloedcellen ontstaan in het beenmerg. Bij de bloedziekte MDS treden er fouten op in het DNA van de stamcellen. De bloedcellen zijn misvormd en niet goed uitgegroeid. Hierdoor wordt een belangrijk deel van de bloedcellen al vernietigd in het beenmerg en ontstaat er een tekort aan bloedcellen in je bloed. Een tekort aan rode bloedcellen heet anemie, een tekort aan witte bloedcellen leukocytopenie en een tekort aan bloedplaatjes trombocytopenie. Er zijn verschillende soorten van het myelodysplastisch syndroom. In sommige gevallen ontwikkelt de ziekte zich tot leukemie. MDS komt op alle leeftijden voor, maar de meeste patiënten zijn boven de zestig. De ziekte komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

  Lees verder

• Myeloïde leukemie

  Myeloïde leukemie is een vorm van leukemie. Leukemie is een ernstige aandoening. Het behoort tot de groep van de bloedkankers. Dat wil zeggen dat er sprake is van een tumor die uitgaat van een bepaald type cellen in het bloed, namelijk in dit geval de witte bloedcellen. De aandoening kan op iedere leeftijd beginnen. Bij leukemie vermenigvuldigen de witte bloedcellen zich ongecontroleerd en in de verkeerde richting. Hierdoor verstoren zij de normale evenwichtige samenstelling van het bloed. De ziekte begint in het beenmerg of andere bloedvormende organen, maar kan zich uitbreiden. Het is een meer chronische ziekte, in tegenstelling tot de acute vormen van leukemie kunnen deze patiënten jaren lang geen klachten hebben, terwijl het tijdstip van de behandeling van de chronische myeloïde leukemie geen invloed heeft op de gemiddelde overleving. Behandeling Alleen bij ernstige klachten zal men tot behandeling over gaan. Vaak kan de ziekte gepaard gaan met een grote milt, die soms ernstige mechanische bezwaren kan geven. De behandeling start meestal bij ernstige stoornis van de bloedsamenstelling respectievelijk ernstige klachten. Tussen 50 en 80% van de patiënten met acute myeloïde leukemie reageert goed op de behandeling. De behandeling is erop gericht een snelle remissie (vernietiging van alle leukemiecellen) te bereiken. De behandeling bestaat uit chemotherapie en evt. aangevuld met beenmergtransplantatie. Bij chronische leukemie start men de behandeling als er ernstige klachten zijn, zoals mechanische bezwaren van een vergrote milt. De milt wordt dan bestraald.

  Lees verder

• Ooggezwel

  Wat is een ooggezwel? Een gezwel van het oog is gelukkig erg zeldzaam. De meest voorkomende tumor is een kwaadaardig gezwel (melanoom) dat lijkt op een vorm van huidkanker. Meestal wordt deze tumor ontdekt bij een routine onderzoek door een arts. De tumor is meestal pijnloos en betreft slechts een oog. Soms begint de patient zelf te klagen over een geleidelijk verlies van een gedeelte van het gezichtsvermogen van het aangetaste oog. Een retinoblastoom is een kwaadaardige tumor die meestal voorkomt bij kinderen onder de vijf jaar. Meestal is scheelzien het enige verschijnsel. De ziekte is meestal erfelijk en het is belangrijk bij oogklachten een arts te raadplegen en eventueel te vermelden dat er retinoblastomen in de familie voorkomen. Behandeling De arts kan een fluorescentie-angiogram laten maken, waarmee de aard van het gezwel kan worden vastgesteld. Bij jonge volwassenen bestaat de gebruikelijke behandeling in de verwijdering van het betrokken oog om te voorkomen dat het gezwel zich naar andere delen van het lichaam verspreidt. Bij oudere mensen waarbij het gezwel slechts zeer langzaam groeit en het gezichtsvermogen niet bedreigt, is het meestal het best het oog met rust te laten. Wordt retinoblastoom in een vroeg stadium ontdekt dan is behandeling door bestraling goed mogelijk. Is het gezwel echter te groot dan zal het oog verwijderd moeten worden. Om uitzaaiing te voorkomen.

  Lees verder

• Oogkastumor (Orbitatumor)

  Wat is een oogkastumor? Een gezwel van het oog is gelukkig erg zeldzaam. De meest voorkomende tumor is een kwaadaardig gezwel (melanoom) dat lijkt op een vorm van huidkanker. Meestal wordt deze tumor ontdekt bij een routine onderzoek door een arts. Een tumor in de oogkas kan ontstaan in de oogzenuw, de oogspieren, de traanklieren en de bloedvaten. Soms ontstaat een tumor in de oogkas als uitzaaiing van een kanker op een andere plek in het lichaam. Een retinoblastoom is een kwaadaardige tumor die meestal voorkomt bij kinderen onder de vijf jaar. Meestal is scheelzien het enige verschijnsel. De ziekte is dikwijls erfelijk en het is belangrijk bij oogklachten een arts te raadplegen en eventueel te vermelden dat er retinoblastomen in de familie voorkomen. Symptomen Een tumor in de oogkas veroorzaakt klachten door druk op de oogbol of de oogzenuw. Pijn, irritatie en een verminderd gezichtsvermogen kunnen optreden. De tumor is meestal pijnloos en betreft slechts een oog. Soms begint de patient zelf te klagen over een geleidelijk verlies van een gedeelte van het gezichtsvermogen van het aangetaste oog. Behandeling De arts kan een fluorescentie-angiogram laten maken, waarmee de aard van het gezwel kan worden vastgesteld. Bij jonge volwassenen bestaat de gebruikelijke behandeling in de verwijdering van het betrokken oog om te voorkomen dat het gezwel zich naar andere delen van het lichaam verspreidt. Wordt dit gezwel in een vroeg stadium ontdekt dan is behandeling door bestraling goed mogelijk. Is het gezwel echter te groot dan zal het oog verwijderd moeten worden. Om uitzaaiing te voorkomen. Bij oudere mensen waarbij het gezwel slechts zeer langzaam groeit en het gezichtsvermogen niet bedreigt, is het meestal het best het oog met rust te laten.

  Lees verder

• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• 11
• 12
• 13